Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn blaas zat echt vol, ik moest wel stoppen”
Al meteen succesvol in eerste rit, ondanks late plaspauze
“We gaan de leiderstrui proberen te verdedigen en daar hebben we ook de ploeg voor.”
Remco Evenepoel
Exact een maand zonder competitie maar zie, na zijn zege in Luik - Bastenaken Luik nam Remco Evenepoel probleemloos de draad weer op die hij op 24 april in Luik had laten liggen, die van de overwinning. Een ontspannen Evenepoel spurtte in skioord Voss haast fluitend naar zijn vijfde zege van het seizoen, ondanks een overvolle blaas in de finale.
Een flinke schapenbout lag er in Voss klaar voor de drager van de blauwe puntentrui. Wolven hebben graag schaap op het menu en dus wist Remco Evenepoel wat gedaan: winnen.
“Het was toch lastig”, vond de kopman van Quick.Step - Alpha Vinyl. “Het eerste uur van de wedstrijd draaide ik niet echt vierkant, maar het was toch lastiger dan verhoopt. Het harde werk van de voorbije weken zat nog in de benen, maar gelukkig was het een lange rit zodat ik er nog kon doorkomen.”
En dat heeft de concurrentie geweten. Evenepoel controleerde de slotklim naar het skiresort Vossevangen en reed in de laatste hectometers iedereen uit de wielen.
“De laatste twee kilometer gingen heel snel en ik stond er op het einde alleen voor”, analyseerde de Vlaams-Brabander. “Op een goede 250 meter van de finish ben ik gegaan, wat best ver was gezien de lastigheidsgraad. Ik zag die jongen van Uno X terugkomen
Halland
Johannessen, (Tobias red.)
en vreesde even dat hij er nog over zou gaan. Maar ook hij viel stil.”
Heel veel stress viel doorheen de dag bij Evenepoel niet te bespeuren. Op twaalf kilometer van de finish, op een moment dat het peloton tempo maakte in de jacht naar de laatste vluchters, liet hij zich nog uitzakken en stond hij plots langs de kant van de weg om… te plassen. Euh?
Evenepoel: “Ik ben vandaag heel vaak moeten stoppen om te plassen en moest op dat moment nog super-, superdringend. Ik voelde dat mijn blaas echt vol begon te zitten en ik moest echt stoppen om met een ontspannen gevoel die laatste beklimming te kunnen aanvatten. Misschien maar goed dat ik het gedaan heb, want als je ergens met wat gewring zit, dan komt die power er misschien niet uit. Het was nog net op tijd.”
Opvallend: Evenepoel had zijn plaspauze niet aangekondigd. Niemand wist ergens van, ook de ploegmaats niet.
“Ik wilde niemand doen panikeren omdat ik wist dat het nog een goede zeven tot acht kilometer was tot het centrum van Voss. Er stond bovendien nog tegenwind, zodat ik ervan uitging dat ik tussen de auto’s zou kunnen terugkeren.
Eind goed, al goed.”
Evenepoel zat inderdaad in geen tijd opnieuw vooraan, dwars door het peloton heen.
“Hier in Noorwegen wordt niet vaak echt in het midden van de weg gefietst omdat die er vaak hobbelig bijligt. Het was voor mij dus de enige optie om snel op te schuiven, weliswaar vol in de wind. Maar ik had geen keuze.”
Eindklassement
Aan de ambitie hoeft niet meer getwijfeld te worden. Evenepoel wil volgende zondag in Stavanger nog in de leiderstrui staan.
“We gaan de trui inderdaad proberen te verdedigen en daar hebben we ook de ploeg voor”, klonk het vanouds ambitieus. “De rit van donderdag zal bepalend zijn, maar die aankomst bergop zal toch vooral een duel van man tegen man zijn, al vermoed ik dat Ineos daar in het voordeel is. Dat moet ik dan maar zien op te lossen met mijn ervaring. Die eerste ritzege is mooi, ik hoop dat er nog een tweede bijkomt, maar ook een rit en het eindklassement zouden mooi zijn om mee naar huis te nemen. En nu hoop ik dat snel kan plassen in de dopingcontrole, al wringt er voorlopig niets. (lacht)”