Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“’s Avonds nog iets gaan drinken, daar pas ik tegenwoordig voor”
Eddy Merckx wil na wereldbekerzege in Vietnam nog wel even doorgaan en leeft er meer voor dan ooit
Geen euforische, maar wel een tevreden Eddy Merckx na zijn overwinning afgelopen weekend op de wereldbekermanche in het Vietnamese Ho Chi Minhstad. Na een moeizame eerste ronde rekende de voormalige wereldkampioen er af met toppers als Jaspers, Blomdahl en Zanetti. Merckx pakte zo zijn eerste wereldbekerzege van het seizoen.
Hoe belangrijk is deze zege voor jou?
“Heel belangrijk. De voorbije toernooien was ik niet slecht bezig, maar in de 1/8ste finales botste ik dan meestal op een speler die net dan heel goed voor de dag kwam. Dat zorgde niet echt voor spraakmakende resultaten, maar ik wist dat het op een dag aan mij zou zijn. Nu was dus dat moment gekomen. Ik pakte een hele hoop punten, die me bovenaan de wereldranking houden. Hierdoor blijf ik nog een tijdje in de top veertien staan en ben ik zeker van deelname aan de grotere toernooien. Bovendien hoef ik dankzij die goede ranking geen extra kwalificatiewedstrijden te spelen, waardoor ik een dag later mag starten.”
Eddy Merckx:
Nochtans was je eerst nog met heel veel moeite door de groepsfase gesukkeld.
“Mijn start was inderdaad niet goed. Ik verloor mijn eerste twee wedstrijden en kon gelukkig nog net mijn derde partij winnen, waardoor ik als tweede van mijn groep mocht doorgaan naar de 1/8ste finales. Ik ben een diesel en weet van mezelf dat ik in een toernooi kan groeien. Er is nooit sprake geweest van paniek of onrust. In de 1/8ste finales voelde ik dat ik in mijn ritme kwam en dat de ballen begonnen te rollen. Daarna ging het beter en beter.” (lachje)
Is dat dan de ervaring die de bovenhand haalt?
“Misschien wel. Het is er sowieso niet makkelijker op geworden. De voorbije jaren zijn er heel wat goede, vooral jonge Koreaanse, biljarters bijgekomen. Het niveau is gestegen, waardoor het natuurlijk moeilijker geworden is om een toernooi te winnen. Langs de andere kant: in de halve finales stonden nu toch nog altijd vier oudere Europese spelers. Zanetti, Blomdahl, Jaspers en ikzelf zijn alle vier gepokt en gemazeld in het driebanden. Zo snel zullen we de handdoek dan ook niet gooien.”
Hoor ik je nu zeggen dat je nog wel een tijdje op dit niveau wil blijven meedraaien?
“Ik besef ook wel dat ik geen twintig jaar meer aan de top zal meedraaien, maar hoop toch nog vijf à tien jaar op het hoogste niveau mee te kunnen. Ik doe het nog veel te graag om nu al aan afhaken te denken. Zolang ik het gevoel heb dat ik op het hoogste niveau kan meedoen voor de prijzen, blijf ik aan die biljarttafel staan.”
Je speelt wereldbekerwedstrijden en bent ook nog altijd actief in Europese competities. Kan je dat allemaal blijven combineren?
“Vroeger durfde ik tijdens een toernooi op een avond weleens iets met de collega’s te gaan drinken. Dat laat ik nu aan mij voorbijgaan. Naast de wereldbekerwedstrijden ben ik ook actief in de Nederlandse, de Belgische, de Duitse, de Franse en de Deense competitie. Bij momenten, als ik van het ene naar het andere aan het hollen ben, vraag ik mezelf soms af waar ik mee bezig ben. Dan voel ik dat het wat te veel wordt. Maar nogmaals: ik doe het zo graag en wil zo veel mogelijk wedstrijden en titels winnen.”
Je hebt nu al een wereldbekerzege binnen. Welke ambities heb je dit jaar nog?
“Met mijn ploeg Uden wil ik in de Nederlandse competitie de titel pakken. Daarnaast wil ik over enkele weken stevig voor de dag komen op het EK. En natuurlijk zijn er half juli nog de Wereldspelen in het Amerikaanse Birmingham. In 2013 pakte ik al eens zilver, dus waarom nu niet voor goud gaan?”