Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hier is een generatiewissel gebeurd”
Dat overal thuis is, dat wist je al. Ieder weekend nemen we je mee naar waar het verhaal van de week te rapen viel. Van populair stadsdeel tot vergeten pleintje. We snuiven de sfeer op in de wijk, laten de buurtbewoners hun zegje doen en meten eigenhandig
Van een wat ingeslapen buitenwijk tot een bloeiend stadsdeel. De metamorfose van de Te Boelaarbuurt is opmerkelijk. Wie zijn de nieuwkomers die voor meer schwung zorgen? Hoe werd dit stukje Nieuw Borgerhout een beetje Borgerhills? Een poging om een antwoord te vinden tijdens een kleine wandeling.
Een kleuter spettert in de fontein nabij het Waterbouwkundig Laboratorium. Aan de overkant staat in de Spillemansstraat 65 een poort open. Hier wonen sinds een maand Mante Bridts en Eline Wouters, overgekomen van Antwerpen-zuid. Al gaat het om veel meer dan een woning. Op zondag 26 juni mogen de buurtbewoners tijdens de rommelmarkt een kijkje komen nemen in SPIL. In de ateliers vonden het straattheater van De Wenkbrauwerij of de meubelrestauratie van Ms Jones al onderdak. Voorlopig telt SPIL vijf huurders in een project dat nog lang niet af is.
“We zijn lang op zoek geweest naar een huis met een grote garage”, vertelt Eline. “Waarom zouden we die ruimte voor onszelf houden? Er zijn zoveel mensen in de stad op zoek naar een atelier om te klussen. Daarom gingen we dat idee groter zien. Toevallig kwamen we bij dit oude fabriekspand uit. Was het geschikt voor onze plannen? Hoe zat het met de brandveiligheid? Na een jaar kwam er een akkoord.”
In SPIL werkt Hosanna nog rond glas in lood of ontwerpt Hanne Cornette meubels en er is de houtbewerking van Kuro GT. Eline en Mante zitten dan weer in de It-wereld. “Dit is voor ons echt een passieproject. We vinden het allebei heel leuk om nieuwe dingen te doen, om iets bij te leren”, zegt Mante.
Steinerschool
Maar als we het goed begrijpen, koos het koppel niet bewust voor deze buurt? “Ik heb wat verderop wel op school gezeten, in de Steinerschool in de Diksmuidelaan. Toen was het hier echt een bommabuurt”, meldt Eline. “Nu zie je hier in de straat een mix tussen de originele bewoners en jonge mensen die een huis kochten en aan het renoveren zijn. Ik merk een groot verschil met vijftien jaar geleden. Er zijn ook veel toffe zaakjes en cafés bijgekomen. In mijn schooltijd was hier niets, buiten een paar bruine kroegen.” Mante somt een paar populaire zaken van nu op. “Bar Brul, deli Barrio, Café Josee, Foxy, De Theatergarage,... Volgens mij was dit het laatste stukje van de stad dat nog betaalbaar was, waar je iets kon uitbouwen. Veel generatiegenoten zijn hier ook komen wonen. Je zit zo in de stad of bij het station van Berchem voor de pendelaars. Tegelijk vind je hier nog rust. Dat vind ik een mooie combinatie, het is een juiste mix.” Bij SPIL staat er heel wat werk op de plank. Zo is er sprake van een mogelijke doorgang met de achterburen van De Theatergarage in de Bouwhandelstraat , goed voor extra ruimte voor cultuurbeleving. “Er is heel veel animo rond SPIL, zonder dat we daar reclame voor maken. Het doel is nog om hier een open atelier voor buurtbewoners te maken, met een kleine koffiebar erbij. We willen workshops organiseren met een doorstroom naar onze ateliers, maar dat is toekomstmuziek. Er is nog wel wat werk voor we de poort voor iedereen kunnen openzetten.”
Gitschotel Popt
Op naar de Gitschotellei. Vijf jaar geleden werd hier Gitschotel Popt gelanceerd, een organisatie van de districten Borgerhout en Berchem om de toenmalige leegstand aan te pakken. Met succes, waar interieurzaak Costa verdween, kwam op nummer 250 Rooilijn Architectuur, inclusief een kleine kunstgalerie. Om het heengaan van boekenwinkel De Kleine Prins op nummer 188 werd getreurd. Maar kijk, de Koreaanse keuken van Table d’ho is daar nu een absolute aanwinst. Het is slechts een kleine greep uit een positieve ommekeer, met alle gevolgen van dien.
We wippen even binnen op nummer 234. Benoit Quintin huist als makelaar bij Immoprimo al sinds 1991 op de Gitschotellei. Hij lijkt goed geplaatst om wat duiding te geven bij woningprijzen die soms de pan uitswingen.
“Dat heeft gewoon te maken met het verschil tussen vraag en aanbod. Ook in deze buurt is de vraag veel groter. Dat stel ik vooral de laatste vijf jaar vast. En huizen worden hier nu volop gerenoveerd. Is dat voor 150.000 euro? Dat wordt dat meegerekend in de verkoopprijs. Kopers die een huis kant-en-klaar willen, betalen dan
meerprijs.” Misschien is het een vlieger die ook voor andere stadsdelen opgaat. Wat valt rond de Gitschotellei vooral op? “Ik vind dat het nog altijd beter kan met de passage van winkeliers of klanten. Maar veel zaken zijn de laatste jaren wel vervangen door horeca of winkels met een beter imago. De buurt is duidelijk verjongd, vernieuwd en verbeterd”, besluit Quintin.
Klaar voor de Boelaer Zomerbar
We wandelen verder richting het Te Boelaarpark. Voor een goed begrip, de stad Antwerpen maakt op een website duidelijk dat de schrijfwijze Te Boelaerpark niet meer opgaat. Onderweg is er de werf van de gesneuvelde Taverne Gitschotel, pal naast het pand van From Syria With Love, waar al een tijdje van drukte geen sprake lijkt. Dat moet straks anders worden via alweer een nieuwe zaak. Buurtbewoner Alexander Albicher ontvouwt hier weldra zijn jongste plan. Hij was ook de man achter zomerbar Bahnhof in de verbouwde treinwagons op Park Spoor Oost.
In het Te Boelaarpark zien we de typische taferelen. Een eekhoorn klimt richting kastanjeboom, oudjes wandelen hand in hand naast voorbij fietsende tieners. In de schaduw van de speeltuin zijn Nadia Temmerman en Koen Huydie