Eden Hazard

Revival heeft alleen maar waarde richting WK als hij ook bij Real Madrid doorstart kan maken

2022-06-11 - PIETER-JAN CALCOEN

“Ik heb speelminuten nodig om beter te worden”, zegt Eden Hazard (31). Van Roberto Martinez krijgt hij die - ook tegen Wales - maar bij Real wordt het complexer. En dat is geen goed nieuws met het oog op de Belgische Wk-droom.

Het is een plezier om hem bezig te zien. Op het veld - tegen Polen leverde Eden Hazard een prima prestatie, met een assist - maar evengoed ernaast. Gisteren bij vertrek vanop Zaventem naar Wales viel andermaal op hoe goed Hazard in zijn vel zit: hij lachte schalks zoals alleen hij dat kan en dolde voortdurend met de ploegmakkers. Het plaatje in de enkel is niet alleen weg, de daaraan gekoppelde miserie blijkbaar ook.

Met dank aan Roberto Martinez: hij gaf Hazard de speelminuten die hij in Madrid mankeerde. Het is niet louter een zet uit liefde: Martinez wil Hazard zo een basis bieden die hij straks nodig heeft om competitief te zijn bij Real. En dat zou ook de Rode Duivels uitstekend uitkomen. Het is immers cruciaal dat Hazard de komende maanden ritme blijft opdoen, om zo op een goed niveau naar Qatar te reizen.

Vraag is: is dat realistisch? Per slot van rekening won Real de Champions League en kon Hazard er de afgelopen drie seizoenen zelden tot nooit overtuigen...

“Het wordt een moeilijk verhaal”, zegt Diego Plaza van het televisieprogramma El Chiringuito de Jugones, een populaire show waarin al meermaals de draak werd gestoken met Hazard. “De afgesprongen transfer van Kylian Mbappé naar Real mag dan voor perspectief gezorgd hebben - anders was het voor Hazard helemaal onmogelijk om een plek te claimen -, dan nog is de concurrentie enorm.”

Carlo Ancelotti speelt bij Real een simpele 4-3-3. In een ideale wereld zou Hazard de linkeraanvaller zijn, met vrijheid om naar binnen te komen. “Maar dat gaat niet gebeuren”, aldus Juan Castro, die voor Marca Real volgt. “Op de linkerkant is Vinicius Junior incontournable: hij gaat sowieso niet naar de bank verhuizen. Dus moet Eden naar rechts, maar daar komt hij minder tot zijn recht. En ook daar heeft Ancelotti voldoende alternatieven.” Concreet gaat het om Rodrygo (een Braziliaans toptalent), Valverde (een basispion in de Champions Leaguefinale) en Spaans international Asensio.

Rafael van der Vaart, die tussen 2008 en 2010 zelf in Santiago Bernabeu voetbalde, zou het wel weten. “Ik ben een enorme fan van Hazard. Mocht ik coach zijn, ik zou hem altijd opstellen. Nochtans was ik niet onder de indruk van zijn wedstrijd tegen Nederland: die was ontgoochelend, net als de Rode Duivels in hun geheel. Tegen Polen zag ik beterschap. Die assist die hij op De Bruyne gaf... Daar zie je toch dat hij het niet verleerd is. Eden is wel veranderd: die versnelling, dat flitsende is weg. Dat is zeker begrijpelijk: als je zoveel blessures gehad hebt, dan word je voorzichtiger. Maar ik ben zeker dat hij bij Real nog van nut kan zijn, desnoods eerder als hangende spits.”

Scepsis

Het is een denkpiste die ook Plaza oppert. “Eventueel kan Ancelotti Hazard louter op papier op rechts zetten. In de praktijk zou hij dan een vrije rol hebben, met de mogelijkheid om te zwerven, maar dat zal hij niet cadeau krijgen. De absolute basisvereiste is dat Hazard zelf die kansen afdwingt: met werkkracht, professionalisme en goed voetbal.” Castro van Marca is pessimistisch:

Rafael van der Vaart “Hazard arriveerde als een wereldvoetballer en heeft die verwachtingen nooit kunnen inlossen. Het geloof binnen Real dat hij nog het niveau van bij Chelsea zal halen, is miniem.”

Die scepsis hoeft niet noodzakelijk het einde te betekenen, weet Van der Vaart uit ondervinding. “Ik moest na mijn eerste jaar ook weg, er was veel kritiek. Ik heb toen voor mezelf uitgemaakt dat ik, en niemand anders, die keuze zou maken. Ik heb voor mijn plek gevochten, wilde absoluut slagen bij Real. Ik kan me voorstellen dat dat voor Hazard niet anders is: hij moet het ongelijk van de twijfelaars bewijzen.”

Het valt ook te hopen voor de Duivels dat dat lukt. De nederlaag tegen Nederland heeft aangetoond dat België zijn vier sterkhouders naast Hazard ook Thibaut Courtois, Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku - op hun best nodig heeft om kans te maken op Wk-goud. “Sowieso is België geen favoriet”, beweert Van der Vaart. “Maar stel je voor dat bijvoorbeeld Eden of De Bruyne niet top is... Dan wordt het zeker niks.”

“Ik ben zeker dat Hazard bij Real nog van nut kan zijn, desnoods eerder als hangende spits.”

Ex-real Madrid en -Oranje

ZATERDAG 11 EN ZONDAG 12 JUNI 2022

Stoke City, St. Pauli, Bolton Wanderers, Fortuna Sittard, DAC Dunajska Streda en dan nu Beerschot. Thibaud Verlinden is op zijn 22ste al aan zijn zesde (!) profclub toe, en toch is de aanvaller vooral bekend als ‘de zoon van’ Dany Verlinden (58), de oud-doelman van Lierse en Club Brugge. Daar wil ‘Verlinden junior’ - die vrijdag op het Kiel een tweejarig contract met optie op een extra jaar tekende nu eindelijk verandering in brengen. “Beerschot kwam op het juiste moment. Ik heb nu een eigen naam en carrière.”

Zijn eerste Belgische club

Oké, in de jeugdreeksen speelde Verlinden al voor Club Brugge en Standard, maar Beerschot wordt zijn eerste avontuur als profvoetballer op Belgische bodem. Nadat hij als tiener naar het Engelse Stoke City was getrokken, was er nochtans regelmatig belangstelling voor de pocketaanvaller (1m74). Maar een concreet voorstel kwam er nooit. Tot nu dus.

De eerste contacten werden zo’n twee weken geleden gelegd, daarna volgde er snel een akkoord. Nochtans lag er ook bij zijn vorige club DAC Dunajska Streda - jawel, de Slowaakse club waar ook Didier Lamkel Zé het voorbije seizoen actief was - een voorstel klaar.

“Ik had ook voor Europees voetbal kunnen kiezen (DAC speelt de voorrondes van de Europa League, red.)”, bevestigt Verlinden. “Maar na de gesprekken met de nieuwe coach (de Oostenrijker Andreas Wieland, red.) de voorzitter en Sander Van Praet (technisch manager, red.) had ik het beste gevoel bij Beerschot. Ook de ambitie van de club heeft me overtuigd. Ik wil de club helpen om terug te keren naar 1A, waar ze ook thuishoort.”

Een andere reden waarom Verlinden nu pas voor een Belgische club kiest: als twintiger heeft hij inmiddels beter leren omgaan met het statuut ‘zoon van’. “Dat heeft de voorbije jaren zeker meegespeeld om voor een buitenlandse club te kiezen. In de jeugd wordt er al heel snel de nadruk op die familienaam gelegd. Je komt veel nadrukkelijker in beeld. Vandaag ben ik 22 jaar (op 9 juli wordt Verlinden 23, red.) en heb ik daar mee leren omgaan. Nu heb ik een eigen naam en een eigen carrière. Het voorstel van Beerschot kwam op het juiste moment. Iedereen die in België is opgegroeid, weet dat dit een grote club is met fantastische fans.”

Verhuis naar Engeland op zijn 15de

Amper 15 jaar was hij toen hij de deur van de Luikse jeugdacademie achter zich dichttrok en naar het Engelse Stoke City

verhuisde. Een opvallende keuze, want Verlinden kon ook rekenen op de belangstelling van Chelsea, Liverpool en het Duitse Leipzig.

“Veel jonge gasten zouden allicht een andere keuze gemaakt hebben, maar ik zocht een club waar ik het familiale karakter van Standard terugvond. Stoke gaf mij dat gevoel. Het is de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb. Op mijn 16de zat ik al op de bank in de Premier League. Dat zou me bij Chelsea niet gelukt zijn.”

Zeven jaar na zijn vertrek naar Engeland keert Verlinden dus terug naar België, waar hij voor het grote publiek nog een grote onbekende is. Heeft hij dan toch niet het gevoel dat hij te vroeg vertrokken is? “Nee, ik heb geen spijt van die keuze. Niet alleen op voetbalvlak was die periode in het buitenland een goede ervaring, ook als persoon ben ik gegroeid. Of ik als speler verder zou gestaan hebben als ik bij Standard was gebleven? Geen idee. Op dat moment braken er niet zo veel jonge spelers door. Ach, je wint er niets bij om terug te kijken. Het vizier staat nu op de toekomst.”

Zes verschillende clubs

Sommige voetballers komen in een hele carrière nog niet aan zes clubs, voor Verlinden wordt Beerschot op zijn 22ste al zijn zesde werkgever. Niet elk avontuur was even succesvol, dat beseft ook Verlinden. “Ik heb het gevoel dat het nu nog allemaal moet beginnen voor mij. Ik ben naar Beerschot gekomen om zo veel mogelijk wedstrijden te spelen.”

In 2017 tekende hij bij Stoke City een contract voor vijf seizoenen. Door blessureleed werd hij afgeremd, waarop hij tot tweemaal toe werd verhuurd. Eerst aan de Duitse zusterclub Sanktpauli, waar hij geen minuut speelde. Een jaar later aan Bolton Wanderers, waar hij zich wel kon tonen. In vijftien wedstrijden was hij goed voor drie doelpunten en drie assists. Stoke City haalde Verlinden na een half jaar al terug, maar een nieuwe blessure was toen de spelbreker.

Via een ommetje bij Fortuna Sittard, waar hij andermaal op het achterplan verzeilde, belandde hij vorige zomer uiteindelijk bij het Slowaakse DAC. Een verlossing. “De voorbije maanden speelde ik bijna alle wedstrijden. De Slowaakse competitie is misschien minder bekend, maar het niveau is zeker niet te onderschatten. Je hebt er drie grote ploegen die erbovenuit steken, waaronder DAC. Bij de andere ploegen zie je vooral gevechtsvoetbal. Dat heb ik er wel opgepikt en die manier van spelen zal ik ook hier wel kunnen gebruiken. Ik heb gehoord dat de supporters van Beerschot dat wel graag zien.”

Negentien maanden in de lappenmand

Een verklaring voor de moeizame ontwikkeling van Verlinden: de vele blessures. Een paar weken nadat hij als 16-jarige in de Premier League op de bank zat, werd hij geconfronteerd met een rugblessure. Gevolg: negen maanden aan de kant.

Na zijn passage bij Bolton had Verlinden een eerste keer het gevoel dat hij voor de echte start van zijn carrière stond, maar een kruisbandblessure maakte een kruis over de volgende tien maanden. De fans van Beerschot hoeven niet te vrezen dat hun club een ‘man van glas’ heeft binnengehaald. “Die blessures hebben mijn ontwikkeling afgeremd, maar vandaag heb ik nergens meer last van. Intussen ben ik al anderhalf jaar blessurevrij. Ik voel me helemaal fit om aan deze nieuwe uitdaging te beginnen.”

Nog nooit zo dicht bij huis gespeeld: 142 km van Koksijde

Nóg een reden om voor Beerschot te kiezen: sinds zijn 15de heeft Verlinden nog nooit zo dicht bij zijn familie gewoond. Tussen het Kiel en thuisbasis Koksijde ligt exact 142 km. Binnenkort krijgt de aanvaller een appartement in Antwerpen ter beschikking. “Handig. Dan kunnen mijn ouders en familie na een wedstrijd gewoon blijven slapen (lacht). De nabijheid van vrienden en familie was geen doorslaggevende factor, maar het is wel fijn om ze in de buurt te hebben. Ik kijk ook al uit naar het moment dat iedereen in het stadion zal zitten voor een match. Dat was de voorbije jaren niet altijd mogelijk. Omdat ik nog zo jong was, heb ik in Engeland drie jaren samen met papa gewoond, maar nu kan iedereen erbij zijn.”

KERSTEN STEURBAUT

Na de medische en fysieke testen van donderdag en vrijdag staat vandaag (10.00u) ook de eerste veldtraining voor de spelers van Westerlo op het programma.

En de Kemphanen trokken ook een oude bekende aan: Yoni Buyens (34) wordt voltijds trainer van de beloften.

Buyens debuteerde op jonge leeftijd bij Lierse en droeg nadien ook het shirt van KV Mechelen en Westerlo. “Van mijn periode als speler in het Kuipje ken ik Koen Van Langendonck, Eric Reenaers en Wim Van Hove”, zegt hij. “Ondertussen is hier veel veranderd. Dit Westerlo is niet meer te vergelijken met de club van pakweg vijf jaar geleden. Qua infrastructuur, organisatie en ambitie zette het stappen. Maar Westerlo zal altijd Westerlo blijven: veel Vlaamse spelers, aangevuld met kwalitatief sterke buitenlanders.” Voor de A-ploeg begint het echte werk vandaag al, de beloften van Buyens hervatten de trainingen pas op 11 juli. “Die jongens klaarstomen voor de A-kern lijkt me een geweldige uitdaging. Het zat al langer in mijn hoofd hoor.” “Yoni (die een UEFA A-trainersdiploma heeft, red.) heeft zijn strepen in het voetbal verdiend”, vulde vicevoorzitter Hasan Cetinkaya aan. “Met Ruben Corstjens trokken we ook een jonge coach aan voor onze satellietclub Houtvenne (die club komt uit in de derde amateurklasse, red.).”

“Ik had ook bij het Slowaakse DAC kunnen blijven en voor Europees voetbal kunnen kiezen, maar ik had het beste gevoel bij Beerschot.”

“Mijn familienaam… In de jeugdreeksen werd daar heel snel de nadruk op gelegd. Het heeft de voorbije jaren zeker meegespeeld om voor buitenlandse clubs te kiezen.”

Kevin Van Haesendonck, de 39-jarige ex-trainer van Berchem en City Pirates, versterkt de technische staf van de A-kern. Eric Reenaers wordt dan weer Director of Football Operations. “Eric wordt een key player in onze sportieve structuur”, zegt Cetinkaya. “Hij moet waken over de sportieve identiteit van Westerlo.”

De promovendus maakte ook zijn oefenprogramma bekend. Op zaterdag

18 juni speelt Westerlo thuis tegen amateurclub City Pirates. Nadien volgen Westerlo - AA Gent (24 juni), Westerlo Maccabi Tel Aviv (2 juli), Westerlo Lommel (8 juli), Westerlo - Vitesse (eveneens op 8 juli) en Westerlo - Beerschot (16 juli). Van zondag 3 tot zondag

10 juli gaat Westerlo op stage naar het Nederlandse Papendal. (bdh)

Thibaud Verlinden

Vincent Kompany schoof Adrien Trebel (31) aan de kant bij Anderlecht, maar Felice Mazzu ziet mogelijk wel heil in de topverdiener. De twee kennen elkaar goed via makelaar Mogi Bayat. Als de nieuwe coach dat wenst, mag hij van het bestuur een beroep doen op de Fransman. Trebel keert terug van een uitleenbeurt aan Lausanne en meldt zich over een dikke week op de eerste training.

Begint Adrien Trebel deze zomer toch aan een tweede leven bij Anderlecht? Onder Vincent Kompany was de situatie na verloop van tijd duidelijk: de voormalige Rode Duivel vond dat Trebel niet bij zijn speelstijl paste en dus schoof hij de Fransman aan de kant: te weinig verfijnd en te veel blessures in verhouding tot zijn jaarloon van 2,7 miljoen euro. Trebel belandde in de B-kern en werd uiteindelijk een half jaar verhuurd aan Lausanne.

Bij Charleroi en Union op eretribune

De komst van Felice Mazzu naar Anderlecht opent nieuwe perspectieven. Trebel en Mazzu kennen elkaar al lang via makelaar Mogi Bayat. Mazzu liet Bayat ondertussen dan wel vallen als zaakwaarnemer en de relatie is vertroebeld, maar toen de Italobelg nog coach was bij Charleroi woonde Mogi meer dan eens samen met Trebel een wedstrijd bij op de eretribune. De speler en de coach spraken elkaar toen geregeld en sindsdien is er wederzijds respect. Vorig jaar, op 1 augustus, waren Trebel en Bayat trouwens ook opgemerkte toeschouwers bij Union - Club Brugge. Mazzu sprak zich voorlopig nog niet uit over de toekomst van Trebel, maar de kuitenbijter lijkt beter bij hem te passen dan bij Kompany. Bovendien is de middenvelder fit. De afgelopen zes maanden was hij aan de slag bij het Zwitserse Lausanne. De club in eerste klasse houden, bleek een mission impossible – ze

uKompany de Fransman verbande, maar de coach was nu eenmaal de sportieve baas. Ook nu krijgt Felice Mazzu de vrijheid om te kiezen of hij een beroep gaat doen op Adrien Trebel.

Het zou de concurrentie op het middenveld kunnen verhogen. Het ziet er niet naar uit dat Anderlecht de dure Casper Nielsen zal wegplukken bij Union, terwijl Josh Cullen misschien vertrekt en Kristoffer Olsson veel krediet verspeelde. Dan blijven Ashimeru, Kana en Arnstad over en dus kan de ervaring van Trebel dan een toegevoegde waarde zijn. Mazzu kan de deur dus openzetten, maar er is één bemerking: het monstercontract van Trebel loopt nog één seizoen, tot 2023. Als er zich straks nog een overnemer meldt, zal Anderlecht dat ongetwijfeld overwegen. Maar hoe groot is die kans?

Metalfestival viert 25ste verjaardag: “Elke dag zo hard feesten als we kunnen”

Onze man gaat trainen met wielerfenomeen Olivier Godfroid