“Men denkt bij metal soms aan agressie, maar die zit in de muziek. Hoe ruiger de mensen eruitzien, hoe liever ze zijn.”

Desselaar Tijs Vanneste (43), bekend van televisieprogramma’s zoals De Kemping en Meneer Vanneste, is ook een groot stuk van de tijd aan die Dessel-toog terug te vinden. “Van ’s middags tot een stuk in de nacht”, zegt hij. “De afspraak met mijn vrienden is dat we er tot de laatste man blijven. Het veiligheidspersoneel vraagt ons dan vriendelijk om de wei te verlaten. Dan ga ik thuis slapen, neem een douche en wandel terug naar het festivalterrein. Zo gaat dat vier dagen lang. Ik ben een metalfan en heb ook zes keer op Graspop gestaan als zanger van de groep Oceans of Sadness.” “Maar je moet geen metalfan zijn om naar Graspop te komen”, zegt Tijs. “Mijn vrouw heeft bijvoorbeeld niets met metal, maar is er altijd bij. De familiale sfeer die hier hangt, is moeilijk te beschrijven. Iedereen is hier op zijn gemak. Als je op Rock Werchter per ongeluk een duw geeft aan iemand waardoor die zijn pint laat vallen, moet je oppassen dat je geen ambras krijgt. Als je dat op Graspop voor hebt, heb je er een vriend bij. Graspop is een van de leukste en veiligste festivals die ik ken. En je leert er mensen kennen uit de streek. Ik heb op Graspop bijvoorbeeld de Lex leren kennen, waarmee ik De Kemping heb gemaakt.” “Mensen die metal niet zo goed kennen, associëren dit genre misschien met agressie”, zegt Tijs. “Maar die zit in de muziek, niet in het publiek. Hoe ruiger de mensen er hier uitzien, hoe liever ze zijn. Ik kom al sinds mijn 15de naar Graspop en dit jaar neem ik mijn zonen van 6 en 4 jaar overdag mee. Als zij over een kleine tien jaar met vrienden naar Graspop zullen gaan, moeten ze toch al op voorhand weten hoe het festival eruitziet.”

Verschil met Rock Werchter

Over die vergelijking met Rock Werchter wil Koen Croonenborghs ook nog wel iets zeggen. “Ik heb Iron Maiden al negen keer op Graspop gezien en één keer op Werchter. Dat concert op Werchter was veel minder