Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik heb de handtekening van de frontman van Cradle of Filth door Tijs Vanneste op mijn bovenarm laten tatoeëren.”
aangenaam”, zegt Koen. “Een festivalbezoeker had het op Rock Werchter in zijn hoofd gehaald om met een rode laserstraal in de ogen van zanger Bruce Dickinson te schijnen. Dickinson ergerde zich daar natuurlijk aan en vroeg aan het veiligheidspersoneel om die mens uit het publiek te halen en hem desnoods op zijn gezicht te slaan. De zanger is zelfs even van het podium gegaan, terwijl de andere bandleden verder speelden. Uiteindelijk is het incident opgelost, maar zoiets zou je op Graspop niet voor hebben. Daar komen mensen echt om naar metal en naar Iron Maiden te luisteren.”
Gesigneerde T-shirts ingekaderd
Dat brengt ons bij de souvenirs die 25 jaar Graspop al hebben opgeleverd. “Ik heb ooit een Iron Maiden-t-shirt gekocht dat veel te klein was voor mij”, zegt Koen. “Niet met de bedoeling om het aan te doen, maar om het te laten signeren door de bandleden. Ik had het T-shirt meegegeven aan iemand die meehielp met de organisatie. Die heeft het T-shirt backstage klaargelegd voor Iron Maiden en de zes groepsleden hebben het gesigneerd. Ik heb dat T-shirt, samen met enkele oude toegangstickets, ingekaderd en in mijn bureau gehangen. Daar hangt ook een ingekaderd en gesigneerd T-shirt van de extreme metalgroep Cradle of Filth, dat ik enkele jaren geleden een hele dag heb aangehad op Graspop. Het stinkt wel een beetje. Maar ik kan het niet wassen, want dan is de handtekening weg.” Kathleen Croonenborghs (45) uit Geel, de zus van Koen, heeft op Graspop op haar bovenarm een handtekening laten zetten door Dani Filth, de frontman van Cradle of Filth. “Ik heb die handtekening twee weken later door Tijs Vanneste op mijn bovenarm laten tatoeëren”, zegt Kathleen. “Toen Koen en ik tegen Dani Filth vertelden dat die handtekening voor altijd op mijn lichaam zou blijven staan, heeft hij wel zijn tijd genomen om ze te zetten. Hij was gecharmeerd. Ik vind zijn muziek fantastisch: het is symfonische black metal, met veel lagen in, de hoge stem van Dani en een vrouwenstem er tussendoor. Ik heb al hun cd’s. En dankzij Graspop dus ook die tatoeage op mijn arm.”
Hier en daar wordt weleens gezegd dat Graspop een festival is dat vooral mannen aantrekt. In zekere mate klopt dat ook. Slechts 9% van de groepen die dit jaar op Graspop staat, heeft een vrouw als frontfiguur. Maar in het publiek is het percentage vrouwen gevoelig hoger. En dan komt de Kempense moederkloek al snel naar boven.
“Enkele jaren geleden heb ik jongeren die hun laatste centen in Graspop hadden opgedaan, eten gegeven bij me thuis”, zegt Heidi Haest (45) uit Dessel. “Een jaar later hebben ze bloemen voor mijn voordeur gelegd, om me te bedanken, met een mooi briefje erbij. Dat zegt toch iets over de familiale en vriendelijke sfeer die op Graspop aanwezig is. Dit is een familiefestival
Deze groepen staan dit jaar voor de tiende keer op de affiche.
IRON MAIDEN:
SAXON:
MY DYING BRIDE: bij uitstek. Naar Pukkelpop zou ik bijvoorbeeld nooit samen met mijn zoon gaan, maar op Graspop zijn we altijd samen van de partij.”
Inkomsten voor voetbalploeg
Heidi is lid van FC Kempenzonen, een voetbalploeg uit Dessel. De mensen rond de ploeg tappen elk jaar dag en nacht pinten in de Metal Dome op Graspop, en krijgen daar een vergoeding van enkele duizenden euro voor. “Met het geld dat we op Graspop verdienen, kunnen we allerlei investeringen doen”, zegt Patrick Goots, secretaris van FC Kempenzonen en ook bekend als voetbalanalist in deze krant. “Het was voor ons dus echt een domper dat de voorbije twee edities van Graspop niet konden doorgaan. Onze ploeg is dit jaar met 126 vrijwilligers en die zijn na twee jaar afwezigheid extra gemotiveerd.”
Het zal volgende week donderdag voor veel verenigingen en bezoekers een apart gevoel zijn om na twee jaar van verplichte coronapauze opnieuw het Desselse festivalterrein te kunnen betreden. “Ik heb er eerlijk gezegd een beetje schrik voor”, zegt Tijs Vanneste. “Iedereen die ik ken, staat dit jaar extra scherp voor Graspop. Maar die schrik is eigenlijk in de goeie zin, hè. We gaan gewoon elke dag zo hard feesten als we kunnen.”
pensioen, wat is dat? Ook een groep uit het Verenigd Koninkrijk die dit jaar voor de tiende keer op Graspop staat. Zanger Bill Byford is intussen 71 jaar. De groep werd opgericht in 1977 en stond vooral in de jaren tachtig aan de top van de internationale hitlijsten. De band is vooral bekend van nummers als en
metal met viool Deze – alweer – Engelse groep is wellicht de minst bekende in dit lijstje, maar speelt al sinds 1997 zeer geregeld op Graspop. Ook dit jaar is ze van de partij. My Dying Bride speelt trage doom metal en maakt uitvoerig gebruik van viool. Zanger Aaron Stainthorpe wisselt ruwe vocalen af met cleane zang.