Parlementsleden zijn te vaak schoothondjes

Leven we in een democratie? Het antwoord zou ja moeten zijn, maar eigenlijk zijn vooral de politieke partijen de baas. Parlementsleden worden al te vaak herleid tot schoothondjes.

Valerie Van Peel, Kamerlid en ondervoorzitter van N-VA, heeft aangekondigd dat ze in 2024 stopt met politiek. “Het politieke systeem zit vast. Daarbinnen tegen onbeweeglijke muren blijven beuken, is voor mij niet meer gezond”, zegt ze. Van Peel is een groot verlies voor de Belgische politiek, omdat ze letterlijk met hart en ziel voor haar zaak streed. Ze is zelf misbruikt geweest als kind en heeft er mede door die eigen verschrikkelijke ervaring als Kamerlid mee voor gezorgd dat kindermisbruik eeuwig strafbaar is. Daders kunnen dus altijd worden vervolgd, ook als de feiten zich al decennia geleden hebben afgespeeld.

Even belangrijk is dat Van Peel het wetsvoorstel dat ze daarover in 2019 door de Kamer geloodst kreeg, samen heeft ingediend met John Crombez, die toen voor de toenmalige sp.a actief was. Van Peel heeft vaak wetsvoorstellen ingediend met collega’s van andere partijen en liet in haar communicatie ook ruimte om bloemetjes naar andere partijen te werpen. Ze is het bijvoorbeeld op veel punten oneens met de partij Groen, maar heeft altijd gezegd dat ook die partij veel inspanningen heeft geleverd om de rechten van asbestslachtoffers – een van de paradepaardjes van Van Peel – te verbeteren.

Het gebeurt nog te weinig dat politici van verschillende partijen samenwerken met elkaar. Politiek draait vandaag vooral om profilering: partij A wil zich onderscheiden van partij B, om zo bij de verkiezingen in 2024 extra stemmen van die concurrerende partij af te snoepen. In de politiek wordt meer tegen elkaar gewerkt, dan met elkaar. Nochtans hoeven mensen die voor verschillende partijen werken niet over alles van mening te verschillen. Helaas leven we in een particratie, waar partijen de baas zijn en parlementsleden in het parlement moeten stemmen zoals hun partij dat wil. En de meeste partijen zijn vooral bezig met de vraag hoe ze een andere partij in een kwaad daglicht kunnen stellen. Dat gebeurt aan elke kant van het politieke spectrum. Van intussen exGroenvoorzitter Meyrem Almaci die N-VA-voorzitter Bart De Wever in onze weekendkrant verweet dat “hij weer een rondje wil boksen”, tot Vlaams Belangvoorzitter Tom Van Grieken die zondag de PS nog een “corrupte” partij noemde. Politici zouden minder tijd moeten besteden aan stevige beledigingen en meer aan stevig beleid.