Geen glas meer op het Theaterplein: Is iedereen dan gelijk voor de wet?

Sinds 4 juni is er na aanhoudende overlast een glasverbod van kracht voor de markten die elk weekend op en rond het Theaterplein plaatsvinden. Dat houdt in dat daar geen flessen drank meer mogen worden verkocht en dat mensen die er komen aperitieven, hun cava of wijn voortaan in plastic glazen krijgen geserveerd. De meningen over de beslissing van het stadsbestuur zijn verdeeld.

Bij gebroken glas denk je meteen aan gesneuvelde fietsbanden. Al valt dat volgens Maud Aguerri best mee. “Ik kom regelmatig met de fiets naar de exotische markt, maar had er nog nooit last van. Al werd het verbod vast niet zonder reden ingevoerd. Zelf heb ik hier nog geen aperitiefje gedronken, al denk ik dat het verbod op glas weinig impact zal hebben op het aantal, nu ja, glazen dat hier wordt geconsumeerd. Wie wil aperitieven, zal aperitieven.”

“Er zit niks van leven in”

Een marktkramer die liever niet met zijn naam in de krant wil, vindt het verbod maar niks. “De overlast wordt veroorzaakt door jongeren. Al heb ik daar begrip voor. Tijdens corona kon de jeugd bijna niet buitenkomen. Festivals mochten nog niet en dus wat doen ze? In de supermarkt of de nachtwinkel een fles drank halen, die hier op het plein opdrinken en het glas achterlaten. Maar ons cliënteel bestaat vooral uit oudere mensen, waaronder notarissen en chirurgen. Bovendien willen we onze glazen natuurlijk graag intact terug. We willen onze klanten bedienen zoals we zelf ook graag bediend worden. Cava in een plastic glas smaakt gewoon niet hetzelfde. Het schuimt ook minder, er zit niks van leven in.”

“Ik heb tegen

schepen Wouters

(Peter Wouters (N-VA), onder meer bevoegd voor foren en markten, red.)

al gezegd dat er alternatieven zijn. Stuur bijvoorbeeld een paar weken politiepatrouilles naar het Theaterplein en geef iedereen die daar met een glas rondloopt – en niet mensen die rustig aan een tafeltje zitten te genieten – een GAS-boete. En trouwens: waarom mogen de caféterrassen aan het plein nog wel met glas werken? Die staan vaak vol lege glazen terwijl wij die altijd snel opruimen.”

Geen dronken gejoel

Het glasverbod ging eerder deze maand in en de marktkramers hebben nog twee weken de tijd om zichzelf in regel te stellen. Die termijn is veel te kort volgens Philippe Hawinkel, zaakvoerder van Oesterbar.be. “Voor het stadsbestuur is het makkelijk om maandag een besluit uit te vaardigen dat meteen van kracht gaat. Dat is absurd. Waar moeten we die plastic glazen – die in ons geval met het logo moeten worden bedrukt – zo snel vandaan halen? Als de politie hier komt controleren, dan laat ik ze de bestelbon met de leverdatum zien. Daar moeten ze het dan maar mee doen.”

Hij sluit zich aan bij zijn anonieme collega: “Hier gebeurt nooit iets. Hoor je hier dronken gejoel? De vorige weken was het op de markt weliswaar soms extreem druk en dat zorgde wel degelijk voor overlast en chaos. Dat is voor ons ook niet fijn.”

“Hier kenden we nooit problemen. Ik ben zeker niet tegen het verbod, maar het is tegelijk ook heel spijtig want de ervaring van een coupe champagne in een echt glas drinken is toch heel anders. Enfin, de mensen zullen wel blijven komen.”

Hij vermoedt dat er ‘connecties’ aan te pas kwamen om de nieuwe regel in te voeren. “Waarschijnlijk hebben buren geklaagd. Sommigen van hen kenden mogelijk Bart De Wever of belangrijke mensen van het stadsbestuur. Ik weet niet hoe ik anders zo’n extreme en snelle reactie kan verklaren.”

Philippe hekelt ook het ‘pestgedrag’ van de lokale overheid. “Onlangs 17u32,

Angstmaatschappij Philippe Hawinkel van Oesterbar.be kan best leven met het verbod, maar niet met de snelheid waarmee het werd ingevoerd.

kreeg ik nog een boete van bijna duizend euro omdat ik met mijn kraam twee minuten te laat van het plein was. het staat letterlijk op het proces-verbaal. Dat is toch niet normaal? Ik wil gerust een tijdje als een rietje met de wind mee draaien, maar op den duur word je dat beu… Ik begrijp niet waarom marktkramers tegenwoordig zo worden geviseerd. Op den duur is de goesting om hier nog op het Theaterplein te staan voorbij.”

Wat verder treffen we Eric Bisschop en Nicole Van Vlasselaer. “We wonen in Werchter en hebben dus wel enige ervaring op het vlak van plastic glazen, zowel op de festivalwei als tijdens de kermis in het dorp”, lacht Eric

Hij gaat verder: “Hier gaat het er toch geciviliseerd aan toe? Ik zie het niet zitten om 7,5 euro te betalen voor een fluitje champagne in plastic. Gelukkig hebben ze hier nu nog glas.” Zijn echtgenote onderbreekt hem en tikt tegen zijn ‘glas’: “Eric, ik denk dat het plastic is.” “Oei, ik was zodanig euforisch over de oesters dat ik dat nog niet had opgemerkt. Dit soort plastic is duidelijk van hoge kwaliteit, daar kan ik nog mee leven”, grinnikt hij.

Nicole heeft toch een probleem met het principe: “Wat mag er eigenlijk nog? Alles moet nu volgens wetten en regeltjes verlopen. We leven in een angstmaatschappij waarin door de media dagelijks wordt gezegd waar we zoal voor schrik moeten hebben. Covid, de oorlog in Oekraïne, het klimaat, apenpokken en nu blijkbaar ook glas. De katholieke kerk was er destijds niks tegen. En dat omdat een paar jongeren over de schreef gaan. Hallo kroket! En plastic is ook niet bepaald goed voor het milieu he. Zo is het leven toch niet meer gezellig?”

FOTO JHS