Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Was hij een Duitser, hij had al lang een Platz
Beter laat dan nooit: Jean-Marie Pfaff wordt op zijn 68ste ereburger van Beveren
“Beter laat dan nooit.” Met de knipoog die we van hem gewend zijn, zo kijkt Jean-Marie Pfaff (68) naar het ereburgerschap dat hem vandaag te beurt valt in Beveren, de gemeente waar hij opgroeide en waar zijn carrière als doelman begon. De titel liet lang op zich wachten voor de man wiens naam tot in Tasmanië een bel doet rinkelen. Terwijl Duitsland zijn nieuwe biografie verslindt, rijgt El Sympatico ook hier nog altijd de lezingen en actes de présence aan elkaar.
“Hebt ge bezwaar misschien?” De burgemeester van Beveren heeft een kwinkslag klaar wanneer we hem bellen over het ereburgerschap van zijn beroemdste voormalige inwoner, Jean-Marie Pfaff. Zelf liet Pfaff onlangs optekenen dat hij blij was dat hij nog leefde om er vandaag bij te zijn: de erkenning komt rijkelijk laat als je weet dat zijn handschoenen al dertig jaar aan de haak hangen. In Deerlijk riepen ze piepkuiken Niels Destadsbader – nu 33 – drie jaar geleden al uit tot ereburger; waar wachtte Beveren nog op? Burgemeester Marc Van de Vijver: “We hadden die traditie van ereburgers hier niet, we zijn er maar pas mee begonnen. Pfaff is nog maar de tweede ereburger van Beveren. Dat hij al bijna 70 is? Onze eerste ereburger, Jeroom Heyndrickx (missionaris in China en een vertrouweling van koning
Boudewijn, red.), is er 90!” Qua naamsbekendheid in alle uithoeken van de wereld zijn drie Belgen aan elkaar gewaagd: Eddy Merckx, Jean-Claude Van Damme en Jean-Marie Pfaff. Twee van die drie hebben een standbeeld. Zou Beveren zo’n standbeeld overwegen? De burgemeester: “Ik heb het niet zo voor standbeelden. De duiven zitten daar op. Standbeelden, straatnamen: we moeten nu ook niet overdrijven.”
Geen sant in eigen land: misschien snijdt het riedeltje dat Jean-Marie Pfaff al jaren laat horen meer hout dan je zou denken. Had Jean-Marie een Duits paspoort, dan had hij al lang een eigen Platz. In Duitsland, vooral in Beieren, is de voormalige doelman van FC Bayern München nog altijd god. “Hij is een ster die je kunt aanraken, zonder sterallures,” schreef een Duitse krant deze week nog bij het nieuws dat Pfaff dit najaar een benefiet in
Igersheim zal bijwonen. De ster komt er praten over zijn biografie
Mein Leben. Vom Straßenfußballer zum Welttorhüter(Mijn leven. Van straatvoetballer tot werelddoelman, red.). Het boek – met voorwoord van voetballegende Sepp Maier – is in Duitsland sinds een halfjaar te koop en doet het volgens de uitgeverij “heel goed”.
Er is sprake van veertigduizend stuks. Opmerkelijk: er zijn geen plannen om het boek uit te brengen in België. Mogelijk omdat er in 2007 al een biografie uitkwam, Overleven. Die ging vierduizend keer over de toonbank, naar Vlaamse normen een bestseller.
2.500 euro voor een uur
Een man die in een gezin met twaalf kinderen opgroeide, jong zijn vader verloor en het niet cadeau kreeg: zo omschrijft JeanMarie Pfaff zichzelf in zijn boeken en op de talloze lezingen en actes de présence die hij geeft, in Duitsland én in België. Zo ook op een bijeenkomst voor mediamensen en studenten journalistiek aan de PXL Hogeschool in Hasselt, tien dagen geleden. Pfaff gaf er een speech vol gedachtesprongen voor een publiek met onder meer Chris Dusauchoit, Stijn Meuris en Faroek Özgünes. Organisator Gerrit Schuermans van PXL geeft toe dat de speech “niet altijd even to the point” was en dat “een gesprek in de vorm van een interview” misschien beter was geweest, maar stelde wel vast dat Pfaff tijdens de barbecue zowat alle tafels deed en dat veel gasten met hem op de foto wilden. Hoeveel de hogeschool betaalde om Pfaff een paar uur in huis te halen, wil ze niet kwijt. Maar wie de man via SportSpreker boekt voor een lezing of een workshop penalty’s trappen, betaalt 2.500 euro voor 60 tot 90 minuten. Dat tarief komt in de buurt van de meest gegeerde sprekers: voor Sven Nys en Marc Herremans betaal je 2.750 euro.
Over het tarief van Jean-Marie valt altijd te onderhandelen, want veel van zijn boekingen regelt hij zelf of via zijn Duitse manager. Al is die Duitse manager geen officiele, wel een Medien- und Fanbeauftragter, een media- en fanvertegenwoordiger. De reden waarom Pfaff geen echte manager meer heeft, is omdat hij er het nut niet van inziet.
Geen manager
Dochter Kelly heeft de taak een tijdje op zich genomen, maar Jean-Marie laat zich niet altijd even gemakkelijk managen. Had zij met een bedrijf 1.250 euro afgesproken voor een acte de présence, dan gebeurde het weleens dat JeanMarie de organisator op het evenement zelf liet weten “dat het voor een lagere tarief ook wel had gekund”. Een manager zou alvast de eindeloze stroom verzoeken aan Jean-Marie voor filmpjes met felicitaties onder controle kunnen houden. Na zijn avond bij PXL nam Pfaff er nog op voor de 55ste verjaardag van minister Hilde Crevits en de 85ste van biljarter Raymond Ceulemans. In de VS is skatelegende Tony Hawk zo verstandig om voor zo’n filmpje 238 euro te vragen via het platform Cameo, Jean-Marie blijft dat gratis doen. Hij ziet het als een vriendendienst en beseft ook dat dit Vlaanderen is: hoe ‘sympatico’ ben je nog als je geld gaat vragen voor een filmpje dat je met je telefoon kunt maken?
Pfaff opent deuren
Volgens Gregory Verdonck is Jean-Marie Pfaff commercieel nog altijd een troef. Verdonck is bestuurder van Expo Sport Media, dat sportclubs aan sponsoring helpt via digitale schermen.
“Ik ben in Beveren naar school geweest, ben er getrouwd, mijn kinderen zijn er geboren, ik heb er gevoetbald, een sportwinkel gehad. Zo’n titel krijg je niet, die verdien je.”