Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik was klaar om de Tour te rijden”
GREG VAN AVERMAET baalt als een stekker na niet-selectie
De koffers van Greg Van Avermaet waren al bijna gepakt. Twee ritzeges, alles samen elf dagen in het geel en jarenlang een van de smaakmakers in de Tour: wie zou een man met dit palmares uit Frankrijk weghouden? AG2R dus. Woensdag kreeg Van Avermaet te horen dat hij de Tour niet zal rijden. Hij is er het hart van in. “Ik heb nooit een signaal gekregen dat ik zelfs maar een twijfelgeval was.”
“Ik had met niets anders rekening gehouden. Het zal een paar dagen duren vooraleer dit doorgespoeld zal zijn.”
Greg Van Avermaet AG2R - Citroën
De beslissing was een donderslag bij heldere hemel?
“Ja. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mijn plek in de Tourploeg nog had. Alle begrip dat ik niet meer bij de eerste twee of drie namen ben die op papier worden gezet. Maar ik had wel gedacht er bij te zijn. Er is ook nooit een teken gegeven dat zij mij niet zouden meepakken. En plots hoor je dan dat je niet bij de acht namen bent. Dat is niet leuk. Nog meer omdat ik toch een mooie geschiedenis heb met de Tour en ik ervan overtuigd ben dat ik ook nu nog iets had kunnen betekenen.”
Welke uitleg heb je gekregen?
“Ik kreeg vooral te horen dat ik niet goed bergop reed. Tja… ze moeten inderdaad van mij niet verwachten dat ik er in het hooggebergte op de laatste col nog bij ben. Maar dat heb ik nooit gekund. Daarentegen heb ik in het verleden wel bewezen dat ik goed genoeg kan klimmen om een Ronde van Frankrijk uit te rijden. Maar ieder zijn mening, zeker? En de ploeg heeft kennelijk een andere mening dan ik. Dat moet ik accepteren, spijtig genoeg. Dat heb ik hen ook gezegd: ik kan deze beslissing niet begrijpen, maar ik moet voort.”
Je hebt nog een contract tot eind 2023. Is er iets gebroken tussen jou en de ploeg?
“Bwah… Dat is een groot woord. Het is een ontgoocheling. Ik had iets anders verwacht. Misschien hebben die laatste twee ritten in de Dauphiné mij dood gedaan? Daar klom ik echt niet goed en zat ik in de laatste groep. Ik denk dat dat het management heeft doen panikeren. Dat ze daarom het licht op rood hebben gezet. Maar de Dauphiné is de Tour niet. Ik heb in het verleden vaker niet super gereden in de Dauphiné. Maar drie weken later stond ik er wel in de Tour. Ook nu voelde ik mij absoluut klaar om de Tour te rijden. Niet op het niveau van vijf, zes jaar geleden, maar ik ben nog altijd bekwaam om mijn ding te doen. Zowel in steun van onze kopman Ben O’Connor als af en toe voor eigen rekening.”
Je had zelfs al de kasseirit naar Arenberg verkend.
“Dat maakt het nog net iets zuurder. Ik had het profiel al een paar keer bekeken en zag dat er best een paar mogelijkheden waren om iets te doen. Ik heb al Tours gereden waar er veel minder kansen waren voor mij. Natuurlijk ging ik altijd rekening moeten houden met Ben - die jongen kan de verrassing van de Tour worden - en ik wist ook dat ik zou moeten groeien in deze Tour. Maar uiteraard was die kasseirit een groot doel. De laatste keer dat we in de Tour over de kasseien reden, werd ik tweede achter Degenkolb en droeg ik het geel. Of neem de etappe naar Longwy, waar ik een paar jaar geleden vierde werd. Of die hectische start in Denemarken. Of al die overgangsritten waar je vanuit de ontsnapping naar de ritzege kan rijden. Allemaal zaken waarvan ik in het verleden heb bewezen dat ik ze kan.”
Heeft de Tour van vorig jaar meegespeeld? Dat was niet je beste maand.
“Ik denk dat die inderdaad is blijven hangen. En dat wàs niet de meest plezante Tour voor mij. Ik zat er zonder dat ik iets kon doen. Op een gegeven moment was ik maar net niet buiten tijd binnen. Ik heb dat toen ook gezegd. Wilde misschien zelfs naar huis. Maar zo’n momenten heb je soms in je carrière. Opnieuw: dit jaar voelde ik mij veel meer klaar om de Tour te rijden.”
En nu? Nieuwe, andere doelen stellen?
“Afwachten. Ik ben eerste reserve. Met die nieuwe coronagolf hou ik mij toch nog paraat. Aan meer denk ik voorlopig niet. Daarvoor is de ontgoocheling te groot. Ik zat echt met de Tour in mijn hoofd. Had met niets anders rekening gehouden. Het zal een paar dagen duren vooraleer dit doorgespoeld zal zijn. Ook door de manier waarop: ik ben er negen keer bij geweest, waarvan acht keer op rij. Vaak was ik in mei al zeker van mijn selectie. En als ik hem als jonge renner niet reed, was dat altijd in onderling overleg. Dit is de eerste keer dat ik zelf geen vat heb op de beslissing. Anderzijds heeft het ook geen zin om bij de pakken neer te zitten. Het belangrijkste is straks een programma samen te stellen waar ik weer mee kan doen voor de zege.”
Ga je naar de Tour kijken?
“Dat wordt lastig. Ik heb dat gemerkt toen ik de Ronde van Vlaanderen niet kon rijden door een val. Het wringt om naar koersen te kijken waarvan je gehoopt had dat je ze zelf zou rijden. Neen, ik kijk niet uit naar de komende drie weken.”
Vrees je dat je vorig jaar je laatste Tour uit je loopbaan hebt gereden?
“Ik hoop van niet. Volgend jaar is er opnieuw een kans. Ik zou graag op een mooie manier afscheid nemen van de Tour.”