Wie doet straks als laatste het licht uit bij Studio Brussel?

En toen verstomde de hoerastemming. Studio Brussel is de voeling met zijn luisteraars kwijt. Met niet eens 7% marktaandeel maakt de jongerenzender stilaan alleen nog radio voor vrienden en familie. Dat zou een nobel streven kunnen zijn, want familie is belangrijk en je vrienden kies je zelf. Maar als de liefde nog maar van één kant komt, moet je jezelf openlijk in vraag durven stellen.

Nog geen jaar geleden was Studio Brussel het derde grootste radiostation van het land. In de winter van 2018 schurkten de cijfers zelfs nog bronstig tegen de 12% aan. Da’s niet eens zo ver terug in de tijd, maar het lijkt twee lieven geleden.

Zelf behoor ik gezien mijn leeftijd – 50, maar op een goeie dag zou je me jonger schatten – uiteraard al lang niet meer tot het publiek dat een jongerenzender op het oog heeft. Ik ben dan weer wel oud genoeg om me de opwinding te herinneren toen de openbare omroep een zender opstartte waar ik me mee kon identificeren. Niet alleen vanwege de muziek, ook de presentatie was top. Herbert Bruynseels, Jan Hautekiet, Mark Pinte, Manuela Van Werde, Libelia De Splenter, Paul De Wyngaert, Ilse Liebens ... De lijst is langer, maar één ding hadden ze allemaal gemeen: ze straalden persoonlijkheid uit. Een zekere vorm van rust zelfs, al was dat vast niet hun bedoeling. Het waren ankers.

De paar keer dat ik tijdens het zappen nu nog blijf plakken, zijn de momenten dat Roos Van Acker achter de microfoon zit. Degelijk, persoonlijk, maar tegelijk grappig en professioneel. Ik zou nog andere dingen kunnen zeggen, maar mijn vrouw leest mee. En sowieso is er nog een argument dat zwaarder weegt: StuBru heeft geen gezichtsbepalende programma’s meer. Geen Leugenpaleis, Studio Kafka,

De Lieve Lust of Hallo Hautekiet: stuk voor stuk programma’s waarvoor je thuisbleef. Waar je het de dag nadien op school, aan de unief of op je werk over had. Twee weken geleden werd bekend dat het laatste programma met een eigen smoel – het onvolprezen

Duyster – naar Radio 1 verhuist. Het enige programma dat er echt uitspringt, met een presentatrice die je níét de indruk geeft dat ze net zeven blikjes Red Bull achterover heeft gekapt. Ik word er als luisteraar plaatsvervangend zenuwachtig van. En zap weg. Naar Radio 1. Naar Nostalgie. Naar Willy. Naar Klara. Naar Radio 2 zelfs.

Alleen De Warmste Week blijft prettige radio. Het is een programma dat inhoudelijk nauwelijks raakpunten heeft met de rest van de programmatie, en waar op verzoek van de luisteraars vaak nummers aan bod komen die je anders nooit hoort op Studio Brussel. Maar kennelijk is er niemand die daar conclusies uit trekt. Vandaag hebben luisteraars veel minder geduld, want er zijn alternatieven zat. Duizenden digitale radio’s met elk een uniek aanbod in de meest vergezochte niches, naast Spotify en Apple Music. Erger je je aan irritante presentatoren, fout uitgesproken artiestennamen of generische muziek? Dan draai je gewoon die knop om, toch? Als Studio Brussel dat uit het oog verliest, blijft er straks nog één iemand over. Om als laatste het licht uit te doen.