De watersnood van 1953

In 2023 is het zeventig jaar geleden dat Zeeland de Noordzee over zich heen kreeg. Het Watersnoodmuseum is hier een blijvende getuige van. Tegelijk kijkt het ook naar de oplossing die de Nederlanders bedachten én naar de toekomst.

Het museum werd in 2001 opgericht in caissons uit de Tweede Wereldoorlog. Na de dijkbreuk dienden ze als tijdelijke bescherming van Schouwen-duiveland.

DE FEITEN

Op 31 januari 1953 om 19 uur ontwikkelt zich over de Noordzee een storm. Zes uur later bij vloed breken in Zeeland de eerste dijken. Er voltrekt zich een catastrofe met ondergelopen eilanden, verdwenen huizen en 1.836 mensen die verdrinken. Rita Geluk was toen een kind van zes. “We zaten met ons gezin en drie buurtkinderen in onze boerderij op Schouwen-duiveland”, vertelt de initiatiefneemster van het Watersnoodmuseum. “Twee mannen klopten op de deur: de dijk is gebroken, het water komt! Ze konden niet meer terug naar huis, zo vlug liepen de straten onder. We vluchtten in het donker op het dak, wisten niets van familie of vrienden die verderop woonden.

De enige communicatie waren de lichtjes. Ging er ergens een lichtje uit, dan wist je dat het huis was ingestort…”

De boerderij van Rita bleef overeind. In caisson 2 worden deze en andere verhalen gebundeld en besef je dat dit nooit meer mag gebeuren. “Daarover gaat het in caisson 3”, zegt Rita. “We belichten de wederopbouw en hoe Nederland met de Deltawerken een oplossing vond. Maar wat ze toen vergaten, was dat het gevaar niet alleen uit de zee komt. Zeeland ligt ook in de delta van Rijn, Maas en Schelde. In 1993 en 1995 bleven we maar net gespaard van nieuwe overstromingen. Met Ruimte voor Rivieren, een project om de dreiging vanuit de rivieren aan te pakken, is het vandaag in Zeeland veilig wonen. Maar we moeten ons bewust blijven van de kracht van het water. In caisson 4 tonen we dat dit een wereldwijd probleem is.”

DE HERDENKING

Rita is nu vrijwilligster in het Watersnoodmuseum en werkt volop mee aan de herdenking in 2023. “Dat was vroe

medeoprichtster en vrijwilligster van het Watersnoodmuseum ger even anders”, zegt ze nog. “Veertig jaar is de ramp blijven liggen. Niemand sprak erover, er was de wederopbouw en verdriet verwerkte je op jezelf. Met ons museum blijven we deze gebeurtenis, die het landschap van Zeeland heeft veranderd, herinneren en zijn we een inspiratiebron voor anderen. Want als het om water gaat, kijkt de hele wereld naar Nederland.”

Watersnoodmuseum, Weg van de Buitenlandse Pers 5, 4305 RJ Ouwerkerk, Schouwen-duiveland, +31-111.644.382

dagelijks open van 10 tot 17u, in de winter gesloten op maandag