“Moeders bezitten superkrachten”

Boekt eerste grandslamzege sinds ze mama werd

Yanina Wickmayer heeft haar eerste grandslamzege in drie jaar beet. Een stevig vuistje, een forse jubelkreet en een stralende glimlach die Court 9 volledig vulde. Terechte vreugde, gezien de glans waarmee ze de Chinese Lin Zhu (WTA 99) met 6-4 en 6-2 opzij zette. In de tweede ronde krijgt ze de 25-jarige Letse Jelena Ostapenko (WTA 17) tegenover zich.

Dat Wickmayer als nieuwste lid van het aanzwellende peloton mama’s-met-racket al een sterk parcours op Wimbledon heeft afgelegd – drie zeges tijdens de kwalificaties, aangevuld met deze eerste ronde – heeft ook de internationale pers bereikt. Ze mocht dus ook in het Engels uitleg geven over haar traject.

Hoe hard heb je van deze wedstrijd genoten?

“Het was alleszins een heel fijne ervaring, ook al omdat dit het échte Wimbledon is. De kwalificaties vinden plaats op een andere site, met veel minder traditie en prestige. Eigenlijk geniet ik nu meer dan in het eerste deel van mijn loopbaan. Net omdat ik mezelf minder druk opleg, waardeer ik zeges zoals deze meer dan ooit. Alle emoties van vandaag bevestigen dat een terugkeer de juiste keuze was. Voor dat gevoel ben ik aan een comeback begonnen, niet om weer de hele wereld af te reizen, levend uit mijn valies. Been there, done that.”

In de tweede set speelde je vrijwel foutloos, met amper vijf unforced errors.

“Inderdaad. Nochtans toonde ik voldoende agressie. Ten opzichte van de kwalificaties heb ik weer een stap vooruit gezet, het grote doel van mijn comeback. Sommige dagen waren dat kleine stappen, op andere momenten – zoals vandaag – is dat een grote stap. Ik heb altijd heel graag op gras gespeeld. De sterke punten van mijn spel kunnen op deze ondergrond mijn tegenstander meer pijn doen dan elders.”

Je domineert iemand die 99ste staat op de wereldranking. Wakkert dat de ambitie aan?

“Neen. Mijn kracht op dit moment is net dat ik geen concrete verwachtingen heb. We zullen wel zien waar al die stapjes me brengen. Of ik als mama een betere speelster kan worden dan voorheen, is moeilijk te zeggen. Sowieso is alles wat ik nu meemaak een ferme bonus. In het eerste deel van mijn carrière heb ik al bewezen dat ik bij de beste

“Eigenlijk geniet ik nu meer dan in het eerste deel van mijn loopbaan. Net omdat ik mezelf minder druk opleg, waardeer ik zeges zoals deze meer dan ooit.” speelsters van de wereld hoorde, dus dat hoef ik niet meer na te jagen.”

Hoe ziet de rest van jouw seizoen eruit?

“Ik ben van plan om een zo volledig mogelijk schema af te werken. Ik heb trouwens geen andere keuze, aangezien ik qua ranking opnieuw helemaal van nul moet beginnen. Dan moet je langs de kleinere tornooien passeren om puntjes te sprokkelen. Helaas zijn er deze week in Wimbledon geen punten te verdienen. Hoe we in de zomer de Amerikaanse tournee gaan organiseren, moeten we nog even bekijken. Hopelijk kunnen we als gezin samen dat avontuur beleven.”

Je bent hier zonder je man en je dochtertje van veertien maanden. Hoe houd je contact?

“We bellen veel en ik zie haar via Facetime doorheen het huis rondhuppelen, maar ik mis haar natuurlijk wel. Organisatorisch was het te complex om haar naar Wimbledon mee te nemen. Maar het stelt me gerust dat ze in goede handen is bij mijn man. Ik denk wel dat ze me herkent op beelden, maar echt focussen op de gsm lukt natuurlijk niet lang. Als ik haar zie, zelfs via de computer, heb ik toch altijd het gevoel dat ik eventjes thuis ben.”

Veel vrouwen voelen zich sterker na een bevalling.

“Ik heb me alleszins zelden in mijn carrière gezonder, sterker en fitter gevoeld dan nu. Het moederschap en de bevalling maken blijkbaar een soort superkrachten los in je los, waardoor je doorheen fysieke grenzen kan gaan. Sowieso is alles in stapjes gegaan, begeleid door een sterk medisch team. Mijn grootste vraagteken was of mijn rug de zwangerschap en de bevalling zou doorstaan. Ondertussen wilde ik ook genieten van mijn baby. Als de comeback me een jaar had gekost, dan wel twee jaar: het maakte niet uit. En als na de bevalling het tennisvuur niet meer opgelaaid zou zijn, dan zou er geen comeback gekomen zijn. Waarmee ik ook vrede zou hebben.”

Yanina Wickmayer

FOTO BELGA