Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Als we Oekraïners waren, zouden we wel mogen werken”
ATV onthulde woensdag dat er al een maand twee Polen wonen in een koude container naast de drukke Herentalsebaan in Wommelgem. Een weldoener liet donderdag een plastic zakje met een keukenrol, twee dozen melk en bonbons achter bij de slaapplaats van Pjotr (25) en Konrad (31). De twee mannen willen werken, maar om legaal te mogen werken, hebben ze een adres nodig. En om iets te kunnen huren, hebben ze loonfiches nodig. Een vicieuze cirkel. Het OCMW van Wommelgem zegt dat het enkel medische bijstand kan verlenen, geen crisisopvang, omdat het Eu-burgers zijn.
De twee blauwe, roestige containers in een wei langs de Herentalsebaan in Wommelgem, staan vlak naast het fiets- en voetpad, en toch vallen ze nauwelijks op. Er groeien wat struiken voor en ’s avonds staat er geregeld een vrachtwagen op de parkeerstrook naast de rijbaan zodat ze aan het zicht worden onttrokken. Antwerpenaar en eventorganisator Bertrand Lekeux herkende zijn containers in de Atv-reportage. “Het gaat om een sanitaire container, die niet aangesloten is, en een tweede container, die bijvoorbeeld als bar of keuken kan dienen voor events. De containers staan daar tijdelijk gestockeerd met toestemming van de eigenaar van de wei.”
Of hij iets gaat ondernemen tegen de krakers? “Nee, ik vind het al schrijnend genoeg dat die mensen daarin moeten slapen met deze temperaturen. Dat is ijskoud metaal op de grond. Die containers zijn niet geïsoleerd. Ik hoorde dat ze geen adres hebben en daardoor niet geholpen kunnen worden. Ik ga die gasten het leven zeker niet nóg lastiger maken nu”, zegt Lekeux.
Wie ook geshockeerd is door de hele situatie, is buurman Luc Roodhooft (59). Hij woont naast de wei en werkt zelf in de sociale economie bij Werkmmaat vzw, met kantoor aan de overzijde. Het was een andere buur die hem er attent op maakte dat er ’s avonds vaak beweging was aan de containers.
Kop koffie
“We zijn daar dan op een avond naartoe gegaan en troffen er Pjotr (25) en Konrad (31) aan. Die gasten reageerden eerst verschrikt, maar ik heb hen een kop koffie aangeboden, en met horten en stoten is hun verhaal eruit gekomen. Hoe ze vanuit het westen van Polen naar Duitsland zijn getrokken, nadat er veel Oekraïners bij het begin van de oorlog naar Polen gevlucht waren, en er daardoor in Polen minder werk was. Pjotr en Konrad zijn los van elkaar naar Duitsland gereisd met de trein en hebben elkaar daar ontmoet. In Duitsland hebben ze twee maanden gewerkt, maar op
Bertrand Lekeux
Eigenaar container
“Die containers zijn niet geïsoleerd. Ik hoorde dat ze geen adres hebben en daardoor niet geholpen kunnen worden. Ik ga die gasten het leven zeker niet nóg lastiger maken”
het laatst werden ze niet meer betaald. Pjotr is dan ergens in een toilet – mogelijk waar hij zich ging wassen – zijn paspoort kwijtgeraakt. Konrad heeft nog wel zijn paspoort. Ze zijn samen verder naar Nederland getrokken, maar daar vonden ze ook geen werk. Ergens in de zomer zijn ze met een tent hier in de maïs in Wommelgem gestrand. Toen de maïs werd afgereden, zijn ze op de vlucht moeten slaan voor de tractor en hebben ze zich in de container geïnstalleerd, die los was. Nu hebben we wel een hangslot aan die gasten gegeven”
Beetje Duits en Engels
Pjotr spreekt een klein beetje Duits. Zo antwoordt hij ‘keine ahnung’ (‘geen idee’) op een vraag van ons. Konrad spreekt dan weer een klein mondje Engels. Sinds ze