Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Zondag jarig
> Arthur Van Doren > Jasper Eerdekens > Dave Holland
> Brie Larson > Youssou N’dour > Michy Batshuayi > Paul Van Himst > Dirk Denoyelle > Sting
> Dimitri Verhulst > Raf Walschaerts
> Wigbert > André Rieu
Op het eerste gezicht lijkt het wat raar dat uitgerekend Ruben Block de behoefte voelde om een soloplaat te maken. Als zanger, leadgitarist, tekstschrijver en co-componist heeft hij sowieso een bepalende rol in Triggerfinger. Hoe anders zou een plaat zonder de drummer en de bassist kunnen klinken. Héél anders, zo blijkt. Looking To Glide is avontuurlijker, experimenteler en bij momenten ook gewoon meer pop dan we van hem gewend zijn. Op de plaat werkte Block samen met Mitchell Froom, de Amerikaanse producer die eerder ook al de opnames van Colossus had gesuperviseerd. Froom is niet de eerste de beste. Hij werkte in het verleden samen met onder meer Elvis Costello, Randy Newman, Rufus Wainright, Suzanne Vega en Crowded House, een groep waar hij inmiddels ook deel van uitmaakt.
“Eigenlijk is dit geen soloplaat, want we hebben alles met z’n tweeën geschreven, ingespeeld en opgenomen. We wisselden via mail ideeën uit, maar ik ben ook vier keer naar zijn studio in Los Angeles gereisd omdat échte interactie belangrijk is. Tijdens die passages kregen we ontzettend veel gedaan. Ik had iemand nodig die me erop wees waarom dit of dat niet werkte. En die me er attent op maakte dat dat ene detail waar ikzelf geen aandacht aan had besteed, net cruciaal was om alles in de juiste plooi te laten vallen.”
“Het is een ontzettend prettig en leerrijk proces geweest. Ik kan me perfect voorstellen dat ik nog soloplaten zal maken en dat Mitchell daar opnieuw bij betrokken zal zijn. Er is een réden waarom hij zo druk bevraagd is, hè. ’t Is één van de aller-, allerbesten in zijn vak. En hij bracht Tchad Blake aan om de plaat te mixen: écht een tovenaar. Ik heb al veel jongensdromen kunnen verwezenlijken, maar met die tandem samenwerken was de max. ’t Is niet alleen een waanzinnig goeie muzikant, maar ook een fijne, warme man. Ik durf zeggen dat we intussen vrienden geworden zijn.”
Verfrissende uitstapjes
Na twintig jaar Triggerfinger voelde het naar eigen zeggen heel verfrissend om een project buiten de groep op te starten. Zeker: Block had al vaker uitstapjes gemaakt en soundtracks gecomponeerd. Monsieur Paul schreef een boek en startte met Low Rider een eigen all star band op, terwijl drummer Mario Goossens zich toespitste op productiewerk. Samen met zijn oude maatje David Poltrock (De Mens) componeerde hij muziek voor de nieuwe Fabeltjeskrant, nadien werd bekend dat hij bij Bazart zou gaan drummen en samen met Cesar Zuiderwijk van Golden Earring zette hij bovendien de gelegenheidsgroep Sloper op.
“Ik weet zeker dat al die verschillende ervaringen een verrijking zullen zijn op het moment dat we aan de volgende plaat van Triggerfinger beginnen. Want die komt er zeker. Alleen zal dat ten vroegste in 2025 zijn, want ik wil volgende zomer nog met deze soloplaat op festivals spelen. Het voelt gewoon anders dan als ik met de groep in het achterhoofd schrijf. Na zoveel jaar samen is het niet raar dat je eens iets anders wil doen. Dat hoorde je trouwens al op Colossus, waarop we ons geluid enorm verbreed hebben. Maar hoe verschillend die plaat ook klinkt, toch zijn al die songs geschreven met Triggerfinger als eindbestemming. Nu was dat níét zo, en dat zorgde toch voor een heel andere gewaarwording. Plots kon alles, maar niet alles móést. Het had geen zin om een powerrockplaat te maken, want dat doen we al met de band. Tegelijk blijf ik wie ik ben, dus het zou ook geforceerd zijn om plots een discoplaat te maken. Ik heb mijn eigen stijl ontwikkeld qua zingen en gitaar spelen. Ik weet ondertussen dat mijn forse borststem wérkt, en die heb ik ook nodig om boven de muziek uit te komen. Maar misschien waren er wel andere, ook wat fragielere manieren. Het was spannend om naar andere benaderingen te zoeken.”
Te goed om weg te gooien
De kiem voor deze stap opzij ontlook jaren geleden al. Block had een handvol songs die niet echt bij Triggerfinger pasten of alleszins niet bij de plaat die de groep op dat moment aan het maken was. Die nummers waren evenwel te goed om weg te gooien. Sommige kon hij gewoon op een akoestische gitaar spelen. Maar dat leek hem toch wat te voorspelbaar.
“Ik wilde goeie songs in verrassende arrangementen en dat heeft gepakt: dit is alleszins een plaat die ik nog niet eerder heb gemaakt. Er zitten zelfs samples van mijn grasmaaier in. En van gekko’s op vakantie op Bali. Ik kon niet terugvallen op de grave ritmesectie van de band, dus ik moest op zoek naar andere texturen en klanken. Maar het moest uiteraard altijd in de song passen. Daar hebben we verschrikkelijk lang aan gewerkt. Van sommige nummers hebben we vijftig takes opgenomen, maar uiteindelijk is ’t toch altijd goed gekomen. Het enige wat ik nu hoop is dat de plaat door zo veel mogelijk mensen gehoord wordt. En dat we veel live kunnen spelen. Want na corona besef ik nog veel meer hoe hard ik dat gemist heb.”
“We gaan zeker nog een plaat maken met Triggerfinger. Maar dat zal pas ten vroegste in 2025 zijn, ik wil eerst met mijn soloplaat op festivals spelen.”
Looking To Glide is verschenen op 30 september bij PIAS. Alle livedata op www.rubenblock.
i