Gazet van Antwerpen Stad en Rand
SENNE LEYSEN: “Ik moet veel gezweet hebben onderweg”
Monsteretappe voor 189 kilometer in de aanval, twee uur vast in anti-doping
Hij reed onderweg naar Caorle 189 kilometer in de aanval, maar voor Senne Leysen (27) moest het moeilijkste dan nog komen: het plasje bij de dopingcontrole. Dat liet bijna twee uur op zich wachten: “Mijn lichaam was helemaal gedehydrateerd.”
Mooi moment in de Giro, toen de volgwagen van Alpecin-Deceuninck gisteren tot bij de kopgroep reed. Achter het stuur zat vader/ ploegleider Bart Leysen, die vooraan even poolshoogte ging nemen bij zoon Senne. Het moment was min of meer in scène gezet. Gunther Herregodts, de Belgische regisseur van de Giro, had vader Leysen gevraagd om tot bij zijn zoon te rijden omdat de lange etappe naar Caorle wel een feel good tv-moment kon gebruiken.
Het is uit de mode, maar vader Leysen wilde de emotionaliteit van het hele gebeuren na afloop niet te groot maken: “Ik heb al heel vaak achter Senne gereden, in tijdritten bijvoorbeeld. Dit was wel de eerste keer in een grote ronde. Natuurlijk doet mij dat plezier. Maar ik ga dat plezier voor mezelf houden.”
Ook Senne Leysen minimaliseerde het vader-zoonmoment: “Natuurlijk is dat leuk. Maar heel veel hebben we onderweg niet tegen elkaar gezegd. Wel een grapje af en toe. We passeerden een brug waar wat demonstranten stonden. Ik heb mijn pa gevraagd of hij er niet tussen kon gaan staan met de volgwagen, om het peloton op te houden (lacht).”
De internationale televisie rukte na de etappe uit voor het verhaal van de familie Leysen. Maar ook de verslaggeefster van Eurosport slaagde er niet in om vader Bart tot een traan te bewegen. “Uiteindelijk moet ik vooral mijn job blijven doen, nadenken over hoe we de rit eventueel kunnen winnen.”
Ook daarin waren vader en zoon heel rationeel: Senne reed 189 kilometer in de aanval, de laatste vijftien alleen voorop, maar winnen zat er nooit echt in. “Nooit in geloofd”, aldus vader Bart. “Ik ken hem natuurlijk goed. Aan zijn stijl zie ik wel hoe goed hij nog is. Ik wist dat hij nog iets over had, dus ik was niet verrast toen hij alleen ging. Maar in zo’n vlakke etappe haalt de vlucht het in principe nooit.”
Senne Leysen heet een renner te
6-28 MEI, RECHTSTREEKS OP EUROSPORT
zijn die de koers bijzonder goed leest. “Als er zeven man wegrijdt,” aldus Bart, “dan krijgen wij in de volgwagen de samenstelling van de kopgroep sneller door via Senne dan via Radio Koers.” Met zijn koersslimheid probeerde hij gisteren ook in de kopgroep het verschil te maken. “Ik heb geprobeerd om wat te spelen met het tempo – afwisselend sneller en trager rijden. Maar uiteindelijk kregen we van het peloton nooit meer dan 2’25” voorsprong. Ik begrijp niet zo goed waarom eigenlijk. Met die beperkte voorsprong toch standhouden tot vijf kilometer van de meet is niet slecht. Maar winnen zat er niet in, neen. Daarvoor hadden we meewind moeten hebben en een grotere groep. En een paar renners met dezelfde mindset als ik. Nu waren er een paar die stiekem korte beurten maakten. Daar houd ik niet van. In de vlucht ga je een verbond aan met elkaar, dan is de onderliggende afspraak dat ieder zijn deel doet.”
Wie na de etappe een kiekje wilde van vader en zoon samen, was er aan voor de moeite. Vader Bart kwam naar de teambus, Senne zat vast bij de dopingcontrole. Daar liep het allesbehalve van een leien dakje. De vingerprik voor de controle op Tramadol was geen probleem, maar plassen lukte niet meer. “Ik moet veel gezweet hebben onderweg”, aldus de Kempenaar. “Mijn lichaam is helemaal gedehydrateerd.”
Water, Chimay en een waterval
Twee liter water en een Chimay die Sporza-verslaggever Renaat Schotte aanleverde brachten ook geen soelaas. “Ik heb ooit hetzelfde meegemaakt op een BK tijdrijden”, aldus Leysen. “Ik was 16 en toen heb ik ook een pint moeten drinken voor ik kon plassen. Het was niet mijn eerste, maar het scheelde toch niet veel.”
De alcoholtruc werkte gisteren niet. De kraan die Leysen had opengezet en de watervalgeluiden die de dopingcontroleur op zijn gsm liet afspelen evenmin. De wachtende journalisten werden wat nerveus, net als de werkmannen die de compound wilden afbreken. De dopingcontroleur zelf snapte alle ophef niet: “Ik heb ooit twaalf uur moeten wachten op een Cubaanse bokser die weightcutting deed en dus niks mocht drinken. Ik ben die man overal gevolgd, in de supermarkt en in zijn hotel.”
Toen Leysen gisteren na twee uur nog altijd niet kon plassen, stelde de controleur voor om ook mee te gaan naar het hotel. Maar net dan kwam het plasje alsnog: “Eindelijk”, aldus Leysen. “Pff, dit was nog zwaarder dan de rit zelf (lacht).”
“Toen we demonstranten tegenkwamen, heb ik mijn pa gevraagd of hij er niet tussen kon gaan staan met de volgwagen. Om het peloton op te houden.”
Senne Leysen
Alpecin-Deceuninck
“Ik heb al heel vaak achter Senne gereden, in tijdritten bijvoorbeeld. Dit was wel de eerste keer in een grote ronde.”
Bart Leysen
Ex-prof, ploegleider en vader
Venijnig zwaar slot
Vandaag (start om 12.20u) volgt de eerste van de trilogie beestig zware etappes in de Dolomieten. Zwaar werk in een relatief korte rit met 3.979 hoogtemeters. Vijf cols tellen mee voor het bergklassement. De aandacht gaat in de eerste plaats naar het trio Thomas, Almeida en Roglic. Slaat de Sloveen terug in een zware finale met de onbekende Coi en de slotklim naar Val di Zoldo? Of wordt het verval groter?
Antwoord omstreeks 17.15u.
VANDAAG ODERZO - VAL DI ZOLDO (161KM)