Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Wie buiten zit, moet toch kunnen roken?”
Rookverbod op terrassen, zo denken klanten en uitbaters erover
Een rookverbod op het terras van een horecazaak, net zoals een zaak in Mechelen en een zaak in Neerglabbeek dat opgelegd hebben, is dat een goed idee? De Antwerpenaren die zich het voorbije heerlijke weekend op de zonovergoten terrassen lieten neerploffen, reageren verdeeld. “Als het gaat over horeca waar eten geserveerd wordt, dan heb ik begrip. Als het gaat over cafés zonder eten: nee.”
Toon Van Tendeloo (65) en Dirk Janssens (54) noemen het ‘de rooktafel’. Een zwaar rechthoekig meubelstuk op hoge poten dat op het terras van bar Toeternitoe staat, net voor de ingang van de zaak. Hier roken de heren in de wintermaanden, als ze de zaak verlaten voor een sigaretje. En hier roken ze in de zomermaanden, met zicht op de va-et-vient van de Antwerpse Amsterdamstraat.
De Heylige
In brasserie De Heylige in Neerglabbeek in Limburg kan dat niet meer. Daar mogen de klanten van de zaakvoerders sinds kort geen sigaret meer opsteken op het terras. Ook in ViaVia, een zaak in de Kruidtuin in Mechelen, kan (sinds vorige zomer al) niet gerookt worden tussen de terrastafels. Als de nicotine roept, moeten de klanten verhuizen naar een speciaal voor rokers voorziene plaats. In ViaVia hebben ze bijvoorbeeld een rookzuil.
Spanje
“Waarom zou dat niet meer mogen?”, vraagt Jeannine Oleson (64) zich af in dezelfde bar Toeternitoe. “Ge zit toch buiten? Dan is de rook meteen weg.” Jeannine voelt zich geviseerd. Ze rookt alleen nog op het terras van een café. Niet thuis, nergens binnen. Alleen nog op een terrasje. “Ik vind dat gezellig”, zegt ze, en ze voegt
Ron Brink
de daad bij het woord. “Mag ik een roseetje, alsjeblief?”, roept ze de cafébazin. “Mét een sigaretje.”
In onze horecazaken geldt sinds 1 juli 2011 een rookverbod. Op de terrassen geldt dat niet, in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Spanje, waar op terrassen wel een algemeen rookverbod van kracht is. Toch blijkt uit een enquête van de Stichting tegen Kanker dat 58% van onze bevolking voorstander is om het rookverbod uit te breiden naar de terrassen.
Ron Brink (56) is zo iemand. Niet dat de vaste klant van Batavier op de Sint-Laureiskaai heeft deelgenomen aan de enquête, maar van hem zou de sigaret wel van tussen de terrastafels mogen verdwijnen. Als roker, nota bene. “Het draait om respect voor de medemens”, zegt Ron, terwijl hij uitkijkt over de 120 terrasstoelen die Batavier telt. “Als ik daar iemand blij mee kan maken, heb ik er geen probleem mee om twee meter verder te roken.”
Niet onbelangrijk detail: in Batavier kan ook gegeten worden. Net zoals in ViaVia en De Heylige. Dat legt de kaarten bij de klanten anders. Of zoals Toon Van Tendeloo het zegt, de vaste klant van bar Toeternitoe die vandaag zo’n veertig sigaretten per dag rookt: “Als het gaat over horecazaken waar eten geserveerd wordt, dan
Caféklant Batavier
“Het gaat om respect voor de medemens, als ik daar iemand blij mee kan maken, heb ik er geen probleem mee om twee meter verder te gaan roken.”
heb ik begrip voor een verbod. Als het gaat over cafés zonder eten: nee.”
Zijn kameraad Dirk stipt aan dat rokers in een eetgelegenheid steevast rekening houden met wie in de buurt zit. En dat ze vragen “of het stoort”, zodra ze ergens iemand opmerken die aan een maaltijd bezig is. “Als ik mensen zie eten, dan rook ik niet op het terras, maar zet ik me vanzelf een paar meter verder van de tafels”, zegt ook Swa - “gewoon Swa” - in De Broodwinning, een zaak op de Paardenmarkt waar klanten ook een pasta kunnen bestellen.
Broodwinning
“De zaakvoerder heeft wat verderop een tonnetje voorzien”, wijst Swa naar een vat dat achter het met ramen afgesloten terras van De Broodwinning staat. Of ik sta wat dichter bij de straat.” Swa is 78, rookt van zijn 14de en is in al die tijd maar een jaar of twee gestopt. “Ik zou het zelf ook niet verdragen als iemand naast mij staat te roken wanneer ik iets eet”, zegt hij. “Dus zet ik me opzij.”
Volgens een medewerker van De