Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het spook van de absolute slotminuten
Drie dure tegendoelpunten in de blessuretijd op één week tijd voor Club Brugge. Hoe los je die vloek van de extra tijd op? Ex-trainer Georges Leekens geeft tips. “Eigenlijk is het simpel voor Ronny Deila.”
Het was weer van dat, woensdag in de bekerwedstrijd tegen Union. Voor het derde duel op een rij pakte Club Brugge een duur tegendoelpunt in de absolute slotminuten van de wedstrijd. Het begint zowaar stilaan op een vloek te lijken. Vorige week zette Djibi Seck van KV Kortrijk de toon door in de competitiewedstrijd in de 97ste minuut de 3-3gelijkmaker te maken. Afgelopen weekend volgden Kobe Corbanie in de 86ste minuut en Jacob Odrejka in de 99ste minuut dat voorbeeld waardoor Antwerp alsnog met 2-1 won. In plaats van 6 op 6 bleef blauw-zwart zo achter met amper 1 op 6. En woensdag was daar plots Koki Machida van Union in de 92ste minuut met de aansluitingstreffer. In de terugwedstrijd van de halve finale van de beker is zo alles toch weer mogelijk.
Wees dus maar zeker: de goal van Union deed de verdiende zege van Club toch eerder zuur in plaats van zoet smaken. “Al moeten we niet te hard van stapel lopen”, vindt Georges Leekens. De ex-coach heeft dit seizoen al zowat elke wedstrijd van Club Brugge gezien. Hij onthoudt vooral het positieve van de voorbije wedstrijden. “Tegen Union was blauw-zwart ook goed hè. Of het nu 2-1 is of bijvoorbeeld 1-0, dat blijft toch hetzelfde? Bij 1-0 zou niemand wat gezegd hebben, nochtans is dat sinds de afschaffing van het belang van uitdoelpunten een even groot voordeel in de terugwedstrijd als 2-1. Club Brugge blijft ook ondanks dat tegendoelpunt mentaal in het voordeel voor de terugwedstrijd. Deze zege moet een boost zijn in plaats van schrik creëren.”
Frommel- en wereldgoal
Leekens tilt ook niet te zwaar aan de tegendoelpunten omdat het volgens hem niet om een structureel probleem gaat. “Die goal van Machida lukt ook geen vijf keer meer tussen al die benen. Een echte frommelgoal. Als het tegenzit, kan je daar als speler niks aan doen. Tegen Antwerp kreeg Club dan weer een wereldgoal tegen. Ook daar valt weinig aan te doen. Pech dus. Het zijn ook nog maar drie wedstrijden, dat valt best mee. Het gaat niet om een structureel probleem, wel om collectief concentratieverlies op bepaalde momenten. Aan de fysieke paraatheid van de spelers ligt het zeker niet. Tegenwoordig is elke topclub een hele wedstrijd ook fysiek top, zeker nu er vijf wissels mogelijk zijn. Dan heb je als trainer toch veel mogelijkheden.”
Waar dat concentratieverlies dan vandaan komt? “Euforie”, stipt Leekens aan. “Ik heb het als trainer bij de Rode Duivels ook weleens meegemaakt. Zo zie ik meteen weer de wedstrijd tegen Oostenrijk in 2010 voor mij. We gaven een vroege voorsprong weg, maar knokten weer terug. In de laatste minuut maakt Nicolas Lombaerts de 3-4 en iedereen dacht dat het de winning goal was. Vier minuten later scoorden die Oostenrijkers toch niet de 4-4 zeker? Wat een ontgoocheling, ook toen lag concentratieverlies door euforie aan de basis.”
“Ik denk dat de spelers van Club Brugge na de 2-0 ook een euforisch gevoel hadden. Oef, we gaan deze belangrijke wedstrijd tegen onze rivaal Union winnen, dat gevoel. Tegen Antwerp misschien hetzelfde, waardoor ze iets minder doorduwen. Die late tegengoals mogen vooral geen obsessie worden nu, al is dat volgens mij niet het geval.”
Positieve progressie
Leekens heeft ook nog tips in huis voor Club-trainer Ronny Deila. “Eigenlijk is het simpel voor hem hoor. Hij moet gewoon focussen op het positieve. Club was echt wel goed tegen Union dus twijfel is niet nodig. Deila heeft bovendien eerder al een periode van twijfel verdreven, hij doet dat goed. Er zit de voorbije weken een positieve progressie in het spel, dat is het belangrijkste en dat moeten hij en zijn spelers onthouden. Dit weekend tegen Eupen moet de knop al omgedraaid zijn. Tegen een ploeg die vecht tegen degradatie is het nooit makkelijk. Daarom zijn de drie punten het belangrijkst, de manier waarop doet er niet toe.”
“Het gaat niet om een structureel probleem, wel om collectief concentratieverlies op bepaalde momenten” Georges Leekens Ex-coach