Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Rondewinnaar na koers van… vijf kilometer
Een etappewedstrijd die nog geen vijf kilometer lang was: de Ruta del Sol heeft ongetwijfeld voor een primeur gezorgd. Boerenprotesten in Andalusië gaven de organisatoren van de Spaanse vijfdaagse geen andere keuze dan vier van de vijf etappes te schrappen. Bleef over: een tijdrit van vijf kilometer. Een relaas van een vreemde driedaagse, door de ogen van winnaar Maxim Van Gils (24).
Woensdagochtend, net voor de start van de eerste rit, moet de organisatie noodgedwongen ingrijpen: de openingsetappe wordt geschrapt vanwege een gebrek aan beschikbare politieagenten, een gevolg van de boerenprotesten die ook in Spanje aan de gang zijn.
“Die dag hebben we niet te gek gedaan, want de dag erna stond een lastige bergrit op het programma. Ik belde naar mijn trainer en we besloten om drie en een half uur te trainen met wat blokjes onderweg”, zo doet Van Gils zijn verhaal. “Maar van die boerenprotesten zelf hebben we hier de afgelopen dagen eigenlijk niets gemerkt.”
Maar die avond komt er alweer een update vanuit de organisatie en ook deze keer is het slecht nieuws: de tweede rit wordt om dezelfde reden als de eerste geschrapt.
“Dus hebben we donderdag wel een lange training gedaan: vijf uur met redelijk wat intensiteit. Een beetje een koerssimulatie en zo kregen we redelijk wat vermoeidheid in de benen.”
Ook richting de laatste drie dagen komt de organisatie met een update: vrijdag zou er in plaats van een 163 kilometer lange rit in lijn een tijdrit van vijf kilometer worden gereden en ook het traject van de zaterdagrit wordt aangepast: geen rit van 166 kilometer, wel een van 100 kilometer op een veeleisende lokale stadsomloop. Alleen de 168 kilometer lange slotetappe van zondag zou worden behouden. “Een mooie driedaagse”, aldus Van Gils.
Tienminutentest
“Het plan was om vrijdagochtend te trainen, de tijdrit te rijden en erna nog naar het hotel te fietsen. We hoorden vrijdag dat er een meeting was en dachten dat ze misschien zelfs de ritten zouden laten doorgaan zoals ze initieel gepland waren.”
Maar het omgekeerde gebeurt: ook de ritten in het weekend worden geschrapt.
“Iedereen in het peloton vond het wel jammer, maar uiteindelijk zijn we maar ‘de koers’. Dat is geen hoofdprioriteit in de wereld, het is entertainment. Er zijn belangrijkere zaken in het leven dan wij die koersen. Dat begrijpen we.”
Geen zwaar slotweekend dus, maar een tijdrit van vijf kilometer die beslist over eindwinst.
“Toen ik het parcours van de tijdrit verkende, dacht ik al dat het iets voor mij zou zijn. De tijdrit zou zo’n acht minuten duren, dus ik beschouwde het gewoon als een tienminutentest. Ik had me voorgenomen om gewoon van in het begin vol te gaan. Viel ik stil, dan was het maar zo.”
Maar hij deed allesbehalve stilvallen. De tweede, Juan Ayuso, toch een van dé talenten in het rondewerk, moest tien seconden toegeven op de 24-jarige Wuustwezelaar, die zo ene Tadej Pogacar opvolgt op de erelijst. “Dat is niet slecht”, zo lacht Van Gils.
Gemiste vluchten
Al kwam die overwinning eigenlijk niet zo goed uit.
“Ik zou normaal gezien nog naar de tweedaagse rittenwedstrijd Tour des AlpesMaritimes et du Var vliegen om daar zaterdag (vandaag, red.) te starten. Ik was na mijn tijdrit naar de bus gereden om me te douchen en mijn valies te maken. Ik stond in de douche toen ze me zeiden dat ik eerste was en dat ik zou winnen. Ik zei:
Dat kan toch niet? Toen ik dan hoorde dat ik effectief won, was het een enorme ontlading.” Maar dan…
“Het probleem was dat ik door mijn overwinning dopingcontrole had en naar de podiumceremonie moest en die duurden allebei heel lang. De ploeg had mijn vluchten al geboekt: ik zou vrijdagavond vanuit Malaga naar Barcelona vliegen en dan van Barcelona naar Nice. Ik had er veel zin in, de f ietsen staken al in de fietskoffers en mijn valiezen stonden klaar.”
Maar helaas, de vlucht haalde hij niet meer en zo staat hij vandaag niet aan de start van de Tour des Alpes-maritimes et du Var.
Dat Van Gils Spanje verlaat met vijf koerskilometers in de benen in plaats van vijf dagen, vindt hij geen probleem.
“Ik heb niet zoveel koersritme nodig. Vandaag was het mijn eerste koersdag en ik trapte meteen hoge cijfers. Ik heb dat dus niet echt nodig.”
De stelling dat renners die de Ronde van de Algarve een voordeel zouden hebben op zij die de Ruta del Sol door hun neus geboord zagen, verwijst hij op zijn eigen manier dan ook naar de prullenbak.
“Je kan in de Algarve ook vallen en dan heb je zeker geen voordeel.”
“Iedereen in het peloton vond het wel jammer, maar uiteindelijk zijn we maar ‘de koers’. Dat is geen hoofdprioriteit in de wereld, het is entertainment” Maxim Van Gils