Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hij zet in álles de kettingzaag
Terwijldevoedselprijzenrecordhoogtesbereikenendepesodehelftminderwaardis,snoeit de Argentijnse president Javier Milei nu ook in topsport.EndatinhetlanddatMessi,MaradonaenFangioalsgodenvereert.
ARGENTINIë
Besparen, besparen en privatiseren. Dat is de kernboodschap van het beleid van de nieuwe Argentijnse president, die door zowel zijn fans als zijn vijanden wordt omschreven als knettergek. Dik twee maanden zit de libertaire president nu in het zadel en zijn beloofde schoktherapie is in volle gang. 5.000 ambtenaren werden aan de deur gezet, het aantal ministeries werd gehalveerd en de peso is met 50 procent gedevalueerd. Milei schafte de prijsplafonds op basisingrediënten af en schrapte de subsidies voor openbaar vervoer en gas-, elektriciteitsen watermaatschappijen. De prijzen zijn door het dak gegaan. Sommige voedingsproducten zijn op die korte tijd 300 procent duurder geworden.
De president gaat vol voor de korte pijn, zegt hij. Het ZuidAmerikaanse land kampt met een inflatie van 254 procent per jaar, na Zimbabwe en Venezuela de hoogste ter wereld. Milei had gezworen in zijn besparings- en nationaliseringsdrang niemand te ontzien. De culturele sector heeft zijn kettingzaag al gevoeld en nu is het de beurt aan de sport. Dat is nochtans opmerkelijk. Populistische leiders en dictators zien topsport als het brood en spelen voor het volk, medailles en trofeeën als het bewijs van de grootsheid van het land en de leider.
Van amateurs tot olympiërs
China heeft – en de Sovjet-Unie had – letterlijk atletenfabrieken waar veel geld in werd gestopt. Een klein eiland als Cuba leverde ooit topsporters af aan de lopende band door de overheidsprogramma’s. Milei gaat helemaal de andere kant op, en dat in een land waar voetballers, basketters, boksers, hockeyers en tennissers halve en hele goden zijn.
De kettingzaag van de president treft iedereen. Van de eerste de beste amateursporter, olympiërs tot instituten als voetbalclubs River Plate en Boca Juniors.
Sportbudgetten zijn bevroren terwijl de inflatie maandelijks 25 procent bedraagt. Beurzen voor beloftevolle atleten zijn geschrapt. De budgetten om topsporters vol voor hun discipline te laten leven, trainen en naar internationale meetings te laten reizen, zijn niet verhoogd. Wie geselecteerd is voor de Olympische Spelen in Parijs, ontvangt tussen de 184 en 415 euro per maand, de Pan-Amerikaanse Spelen leveren tussen de 170 en 244 euro op. Het gemiddelde inkomen in het land is 218 euro. In Buenos Aires wordt de armoedegrens gelegd op een inkomen van 212 euro.
Ook de hockeyers, die in Tokio 2020 van onze Red Lions verloren in de finale, staan op dat financieel rantsoen. Veel topsporters zijn vanaf nu aangewezen op crowdfunding, benefieten en loterijen waar persoonlijke spullen de prijzen zijn. Internationale meetings moeten ze laten schieten door de inf latie en de devaluatie van de peso.
Onthoofde clubs
De president heeft het ook door zijn brutale ingrepen aan de stok gekregen met sportorganisaties, clubleidingen en zelfs het Argentijnse Olympische Comité, dat in volle voorbereiding op Parijs enkele kopstukken zag wegvallen. De plaatsen zijn nog steeds niet ingevuld. Gevreesd wordt dat de schoktherapie ervoor zal zorgen dat het land op de komende Zomerspelen geen 77 medailles meer zal halen, zoals in Tokio, en dat was al het laagste aantal in 29 jaar. Het Sportsecretariaat, de overheidsorganisatie die sociale sporten onder de Argentijnen moet promoten, is vleugellam gemaakt. Een functionerende directie heeft die niet meer en de regering is niet zinnens er snel een te benoemen. Veel voeling met sport heeft de president ook niet. Zijn sportieve carrière is beperkt tot die van doelman van de jeugdploeg van Chacarita.
WK afgelast
De noodkreten komen momenteel vooral uit de sector van de amateursport, die altijd de kweekvijver was voor Argentijns talent. Maar ook uit de hoek van professionele sporters uit de minder populaire takken, die het hardst zijn getroffen omdat ze moeilijk privésponsors vinden. Boogschutters probeerden fondsen te werven om naar het ZuidAmerikaans kampioenschap in Brazilië te gaan in maart en de Pan-Amerikaanse Spelen in april, maar de inkomsten zijn te klein om te kunnen vertrekken. In hun rangen zit de drievoudige Zuid-Amerikaanse kampioen.
De roeiers zijn momenteel zelfs op zoek naar gratis accommodatie in Brazilië om toch nog te kunnen deelnemen. Die ploeg heeft een driedubbele pan-Amerikaanse kampioen in haar midden. De schermers zijn dan weer boos omdat het wereldkampioenschap in Buenos Aires is geschrapt bij gebrek aan budget.
Het is de eerste keer dat Argentinië een internationaal sportevenement afgelast sinds 1995.
De roeiploeg zoekt gratis accommodatie in Brazilië om toch nog te kunnen deelnemen aan de Zuid-Amerikaanse Spelen. Die ploeg heeft een driedubbele pan-Amerikaanse kampioen in haar midden
Veel topsporters zijn aangewezen op benefieten en loterijen om hun sport professioneel te kunnen blijven beoefenen. Hun budget is bevroren, en de peso is gedevalueerd met 50 procent
Boze voetbalinstituten
Milei ontziet zelfs de heiligste huisjes niet. In zijn drang naar privatisering heeft hij nu ook de voetbalmonumenten Boca Juniors, River Plate, Independiente en hun fans-socio’s tegen zich gekregen. Hij drukte een wet door die de deur opent naar binnen- en buitenlandse privé-investeerders in de legendarische voetbalclubs. Met het risico op buitenlandse overnames en beursnotering. Daarover zijn de fans nog woester dan over de stijgende voedingsprijzen.
De ingreep heeft de instituten in grote onzekerheid gestort. De wet is namelijk geblokkeerd door justitie waardoor een vacuum is ontstaan. Lang lijkt de rond zich schoppende president niet populair te blijven. Wie in Argentinië naar het topvoetbal nog maar de vinger durft uit te steken, is echt knetter.