Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zonder die kans van het leger was het einde verhaal geweest”
Alexander Doom (26) sprintte zich in een fenomenaal weekend in Glasgow met twee wereldtitels de geschiedenisboeken in. Nochtans hing de carrière van de nieuwe posterboy van onze atletiek ooit aan een zijden draadje. Tot het leger hem een reddingsboei toewierp. Een paar dagen na zijn triomf keerden we met Doom voor het eerst terug naar de kazerne van Kleine-brogel.
“Ik heb hier drie maanden tussen de F-16’s gelopen, maar het is de eerste keer dat ik in één mag plaatsnemen. Cool.” Alexander Doom glundert wanneer hij in het gevechtsvliegtuig kruipt. Drie dagen nadat de West-vlaming naar Wk-goud spurtte op de 400 meter en 4x400 meter indoor, realiseert hij een nieuwe jongensdroom. Het is een privilege dat normaal gezien alleen is weggelegd voor getrainde elitepiloten, maar een wereldtitel opent deuren. En blijkbaar ook de cockpit van een F-16.
Doom komt op de luchtmachtbasis van Kleine-brogel veel bekende gezichten tegen. Soldaten met wie hij daar een paar jaar geleden zijn militaire opleiding doorliep. “Een pittige periode. Als ik naar Kamp Waes kijk, komen herinneringen naar boven van de drie maanden dat ik hier heb geleefd. Een week op trektocht met tentjes in de gietende regen: ik heb het allemaal meegemaakt. Er waren veel zware trainingen, waar je moest leren doorzetten. Het heeft me als mens en atleet sterker gemaakt.”
Voltijds in dehet onderwijs
De 400 meter-loper is één van de 25 profatleten die onder contract ligt bij Defensie. Onder het toeziend oog van voormalig Ironman-wereldkampioen Frederik Van Lierde fungeren zij als ambassadeur voor het Belgische leger, maar mogen ze zich fulltime bezighouden met hun sport. Op voorwaarde dat ze eerst een militaire opleiding volgen.
Het leger gooide in 2021 zo’n ultieme reddingsboei naar drenkeling Doom. Die speelde op dat moment een bijrol bij de Belgian Tornados en kon individueel te weinig adelbrieven voorleggen voor een contract bij Topsport Vlaanderen. “Ik moet eerlijk zijn: als ik dat contract bij Defensie niet had gekregen, was het einde verhaal voor mij geweest”, bekent Doom. “Ik had dankzij mijn papa mijn studies LO en techniek mogen splitsen en met nog twee jaar extra mogen rekken om toch maar de combinatie te kunnen blijven maken met atletiek. Maar toen ik drie jaar geleden afstudeerde, stond ik op het punt om te kiezen voor een voltijdse job in het onderwijs. Tot ik die kans kreeg van het leger.”
Vanaf dat moment gaat het snel voor fulltime prof Doom. Een half jaar later maakt hij in Tokio deel uit van de basisploeg van de Tornados die naar een vierde plaats op de Olympische Spelen sprinten. Sindsdien is hij niet meer weg te denken uit de favoriete vier van coach Jacques Borlée en veroverde hij vijf medailles – driemaal goud, een keer zilver en een keer brons – met de af lossingsploeg op EK’S en WK’S. Vorige week in Glasgow kreeg Doom zelfs de verantwoordelijkheid om het als slotloper af te maken. “Dat ik nu in één weekend twee keer wereldkampioen werd, is surrealistisch.”
Het contrast met het WK in Doha 2019 is groot. Toen mocht Doom als reserve zelfs in de reeksen niet lopen voor de Tornados en werd hij tijdens het toernooi botweg genegeerd door Jacques Borlée. “Dat was een heel moeilijke periode. Er werd amper met mij gesproken, ik mocht niet meelopen. Ik hoorde er gewoon niet bij. Leuk is anders. Ik vroeg me af: ‘Waarom doe ik dit eigenlijk allemaal nog?’ Het was hard, maar topsport ís uiteindelijk ook hard. Het heeft mij als persoon mentaal sterker gemaakt. Ik ben blijven geloven in mezelf en ik heb daar de knop omgedraaid: ik loop gewoon héél graag en niemand kan en zal dat plezier van mij afnemen. Ik wou niet meer wakker liggen van iemand anders die mij toch niet zag staan.”
Doom zegt desondanks begrip te tonen voor de keiharde attitude van de Borlées, maar hij wil het als nieuw uithangbord van de af lossingsploeg – Jacques, Kevin en Jonathan stoppen ermee na Parijs – in de toekomst anders
“Het begin bij de Tornados was heel moeilijk. Er werd amper met mij gesproken. Ik mocht niet meelopen, hoorde er gewoon niet bij. Ik vroeg me af: ‘Waarom doe ik dit allemaal nog?’” Alexander Doom
400m-loper en Belgian Tornado
aanpakken. “Er mag meer rekening worden gehouden met de jeugd. We moeten de jongeren beter betrekken. Omdat ik zelf die harde ontvangst heb meegemaakt, probeer ik nieuwkomers zich meteen thuis te laten voelen.”
Dat er nog toekomst zit in de Belgian Tornados na het pensioen van de drie grondleggers is na vorig weekend duidelijk. De vijf lopers die in Glasgow in actie kwamen – Sacoor (24), De Smet (24), Doom (26), Iguacel (27) en Dylan Borlée (31) – kunnen nog een paar jaar mee. “Dat goud gaat een nieuwe boost geven aan de Tornados. En er zit nog wat talent aan te komen.”
Finale 400m in Parijs
Maar eerst zijn er de Olympische Spelen van Parijs. Daar krijgt de wereldkampioen indoor ook dé kans van zijn leven om een individuele finale te lopen op de 400 meter. Dat is ondertussen al geleden van Kevin en Jonathan Borlée in Londen 2012. “Sinds Glasgow hou ik er meer rekening mee dat het mogelijk is. Het zou jammer zijn mocht ik dit moment niet grijpen.”
Maar wat dan met de Belgian Tornados en de gemengde af lossing, die in Parijs ook op de snelste loper van het land rekenen om hun medaillekansen gaaf te houden? “Ik ben ervan overtuigd dat ik alles met elkaar kan combineren als de coaches de keuze maken om mij misschien te sparen tijdens de reeksen. Ik geloof ook echt in Belgische olympische medailles voor de 4x400 meter mannen, vrouwen en de gemengde af lossing. Als ik daar een individuele finale aan kan toevoegen, is dat des te mooier. Maar als ik moet kiezen tussen die individuele finale of een medaille met de ploeg, kies ik honderd procent voor de medaille.” Als dat lukt, kan er misschien wel een vlucht met zo’n F-16 van af.