Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik hoorde een kindje ‘poes’ zeggen tegen een konijn”
“Het is opvallend hoe weinig stadskinderen nog bekend zijn met boerderijdieren als een geit, konijn of kip”
“De kinderen mogen de dieren aaien en voeden. Dan blijft de ervaring ook beter hangen. Vaak komen ze eerst wat bang aan, maar je ziet ze echt openbloeien”
BRECHT
Vansteenkiste nam begin dit jaar het initiatief over van Nelleke Engels uit Malle en zet vol passie de missie voort. “De liefde voor dieren kreeg ik van thuis mee. We hadden honden, katten, konijnen, duiven, cavia’s, sierkippen, vissen en zo meer”, schetst ze.
Het bestaande concept van Farm On Wheels blijft grotendeels behouden. “We trekken met de dieren en onze knusse caravan van school naar wijkfeest, en van woonzorgcentra naar lentefeest, de mogelijkheden aan locaties zijn eindeloos.”
Aaien en voeden
Als ergotherapeute zag ze al de helende kracht van dierencontact: “Ik werkte in woonzorgcentrum Armonea in Brasschaat, bij personen met dementie. Ik nam al wel eens konijnen en kuikens mee en zag de positieve effecten van de interactie met dieren.” Met haar Farm On Wheels wordt Stephanie vaak gevraagd voor woonzorgcentra, maar ook voor scholen in het hele land. “Het is opvallend hoe weinig stadskinderen nog bekend zijn met boerderijdieren als een geit, konijn of kip. Heel verrast was ik toen een kindje ‘poes’ tegen een konijn zei. Dan besef je hoezeer onze schoolbezoeken nodig zijn”, benadrukt Vansteenkiste.
“Beleving staat steeds centraal. De kinderen mogen de dieren aaien en voeden. Dan blijft de ervaring ook beter hangen. Vaak komen ze eerst wat bang aan, maar je ziet ze echt openbloeien.” Stephanie benadrukt wel dat rust en respect voor de dieren vooropstaan, zelfs tijdens bezoeken. “Je merkt aan de dieren of ze mee willen of niet, en dat respecteren we. Met zo’n vijftig dieren
Stephanie Vansteenkiste
Farm on Wheels
in huis, kunnen we voldoende afwisselen.”
Kennismaking met dieren
Ze paste de caravan binnen wel aan om er onder meer enkele dieren en wat kuikentjes de nodige
i
Stephanie Vansteenkiste
Farm on Wheels
beschutting en bescherming te bieden. “Kinderen maken in kleine groepjes kennis met de dieren. De anderen spelen intussen spelletjes en randactiviteiten zoals ‘wie loopt het snelst op klompen?’ of ‘wie melkt het beste onze koe?’”, zegt de initiatiefneemster.
Helend voor klein en groot
Er kwamen ook nieuwe dieren bij. “Een dwergkonijn werd samen met haar nestje geadopteerd uit een opvangcentrum, twee trotse dwerghangbuikzwijntjes knorren graag, ons trio geiten maakt de gekste bokkensprongen en onze cavia’s knuffelen er lustig op los.”
“Groot en klein wordt blij van dieren. Ze brengen rust, van in de eerste tot de laatste levensfase, zowel bij kleuters als bij palliatieve mensen in woonzorgcentra maakte ik al heel mooie, onbeschrijfelijke momenten mee.”
Samen met haar partner, dochter en familie kijkt Stephanie Vansteenkiste hoopvol naar de toekomst. “De lach op al die kindergezichtjes en de liefde tussen mens en dier, zijn meer dan voldoende redenen voor het bestaan van onze mobiele kinderboerderij”, besluit de bezielster.
www.farmonwheels.be
“Ik vind het zo jammer dat de periode van de Romantiek vandaag stilaan wordt vergeten. Ik ben een echte romanticus”
gecontacteerd met de uitdrukkelijke vraag de tien werken als één lot onder de hamer te laten gaan. Dat werd me eerst afgeraden, want een aparte veiling zou commercieel gezien veel interessanter zijn. Maar ik wilde mijn zin doordrijven en als een soort vriendendienst stemde het veilinghuis er toch mee in. Je moet weten dat ik de halve wereld heb afgereisd om die tien werken bij elkaar te krijgen. Dat is dan ook dé reden om ze als een geheel te verkopen. Ik heb de vurigste wens dat de koper ze ook als een geheel behoudt. Dat zou bijzonder mooi zijn. Uiteraard kan de koper ze daarna allemaal apart verder verkopen, daar heb ik geen zou toch hebben mijn leven verbeterd. Ik vind het zo jammer dat de periode van de Romantiek vandaag stilaan wordt vergeten. Het is al moderne kunst wat de klok slaat. Ik ben een echte romanticus, eigenlijk was ik beter geboren in 1849 in plaats van in 1949. Een mooie koets met paarden zie ik liever dan een auto.”
Schilderkunst en literatuur maken een zeer belangrijk deel uit van het leven van Jef. “Ik ben nu bezig aan de vertaling van het werk van Schnitzler. Hij is samen met Stendhal en Flaubert mijn favoriete auteur, op en top Romantiek. Als die vertaling helemaal klaar is, dan kan ik met een gerust geweten met pensioen gaan.”