Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De koning van de fruitschaal is zijn kroon kwijt
AlbertHeijnenColruytverkopenananasvoortaanzondergroenbladerdak. Dat is duurzamer, klinkt het, al is er volgens experts een belangrijkere reden.
“Vanaf het moment dat je wat afwijkt van de norm zullen mensen het vreemd vinden, maar eens ze het een drietal keer hebben gekocht, zijn ze eraan gewend” Ann Maes
Woordvoerster Albert Heijn
“We wisten al lang dat die kroon in de weg zat bij het verschepen, maar hij speelt een belangrijke rol in het imago en de marketing van de ananas als de koning van de vruchten” Lex Boon
Journalist
Een beetje een gek zicht. Geen pronte groene kruin, maar gele gebalde vruchten. Blokjes bijna. En daar zit hem ook de winst, aldus Albert Heijn. Het gebladerte wordt in het land van herkomst van de vrucht gekapt. De ananassen zonder kroon zijn daarna gemakkelijker te stapelen. Goed voor 5.000 ananassen meer in één zeecontainer, en elk jaar 28 minder zeecontainers voor het transport. Volgens de winkelketen vertaalt zich dat in jaarlijks 30 procent minder CO2-uitstoot door minder vervoer en verpakking. Ze maken zich sterk dat zij de “eerste Nederlandse winkelketen” zijn die de stap wagen.
Maar bij ons begon ook Colruyt in september al met de verkoop van ananassen zonder kroon. Zij pakken het iets voorzichtiger aan. De kale ananassen van Boni liggen er broederlijk naast de ananassen mét hoof ddeksel in de versafdeling. Colruyt becijferde dat er zeven in plaats van vijf ananassen in een kartonnen doos passen door de kroon te verwijderen. Bovendien kunnen de lokale boeren de kroon hergebruiken “voor een duurzamere landbouw”.
Drogreden
Toch is dat argument een beetje een drogreden, zegt journalist Lex Boon, die een boek schreef over de ananas. “Een ananas zonder kroon is niet plots duurzaam. Het is een luxeproduct. Wil je een duurzame vrucht eten, dan kies je voor lokaal seizoensfruit”, zegt hij. “Het zal ietsje helpen, dat wel, maar het is vooral een kostenbesparende maatregel. Ik erger me er ook wat aan dat ze het in de markt zetten als een innovatie, terwijl de grootverbruikers het al jaren zo doen.”
Er is dan ook geen enkel argument om de kroon er níét gewoon in Costa Rica, Brazilië of Thailand af te hakken. “Het verandert niets aan de smaak”, zegt Lex Boon. Hij verdiepte zich in de vrucht nadat een ex hem had achtergelaten met een ananasplant van de Ikea en hij reisde de wereld rond om er alles over te weten te komen. Sindsdien staat Boon te boek als ananasexpert.
Wat dan met de mensen die een blaadje van de ananas trokken om te controleren of hij rijp was? “Dat was eigenlijk altijd al onzin”, zegt Boon. “Een ananas rijpt niet door. Een banaan die niet rijp is, kun je verder laten rijpen door hem op een schaal appels te leggen. Maar bij een ananas stopt dat rijpingsproces wanneer hij wordt geoogst. Omdat hij nog twee weken onderweg is met het schip en dan nog twee weken in de supermarkt moet kunnen liggen, wordt hij altijd net iets te vroeg geoogst en kun je dus eigenlijk nooit een rijpe ananas kopen. Het is zo zonde. Een ananas moet bijna een jaar groeien aan de andere kant van de wereld, maar net voor hij écht lekker wordt, stop je het proces. Het verschil in smaak tussen een rijpe ananas op het veld of één hier in de winkel is erg groot.”
Wat je wél kon zien aan de blaadjes, was hoe lang hij al in het rek lag. “Daarvoor is de schil ook een indicatie”, zegt Boon.
“Spannende stap”
Hoe dan ook is het de vraag of de consument de kroonloze ananas wel moet. Bij Albert Heijn zijn ze er gerust in. Het is een kwestie van gewoonte. “Vanaf het moment dat je wat afwijkt van de norm, zullen mensen het vreemd vinden, maar eens ze het een drietal keer hebben gekocht, zijn ze eraan gewend”, zegt woordvoerster Ann Maes.
“Het is een spannende stap”, zegt Lex Boon. “We wisten al lang dat die kroon in de weg zat bij het verschepen, maar hij speelt een belangrijke rol in het imago en de marketing van de ananas als de koning van de vruchten.”
Meer nog: de ananas zoals wij hem kennen, is zelfs specifiek gekweekt met een extra imposant bladerdak. “Het gaat om de MD2. Dat type bestaat pas sinds de jaren 70 en werd gecommercialiseerd sinds de jaren 90. Extra zoet, gekweekt naar de wensen van de westerse consument en extra lang houdbaar om de reis naar Europa te overleven.”
Nog een lichtpuntje: volgens Colruyt zal ook die houdbaarheid nog verlengd worden door de kroon te verwijderen. De ananas zou minder vocht verliezen.