Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Vooruit wil comeback Conner
Nu Vooruit zwalpt in de peilingen, gaan alle blikken weer naar één man: Conner Rousseau. De socialisten houden dan wel ‘maar’ een plek als lijstduwer voor hem vrij, toch leeft binnen de partij de hoop dat de oudvoorzitter terugkomt.
Doet hij het of doet hij het niet? Maakt niet uit waar de kopstukken van Vooruit opduiken om campagne te voeren, ze moeten constant die vraag beantwoorden. ‘Hij’ is dan natuurlijk hun voormalige voorman Conner Rousseau. Voor 13 april moet hij beslissen of hij zijn partij nog eens te hulp schiet als OostVlaams lijstduwer voor het Vlaams Parlement. De socialisten hebben daar een plekje vrijgehouden voor hun golden boy.
Maar dan moet Rousseau wel willen. De knoop is nog altijd niet doorgehakt. Zijn naaste omgeving ziet het allemaal liever niet gebeuren, zijn partij snakt ernaar. Want hoewel de socialisten het ontslag van Rousseau naar aanleiding van zijn “zattemansklap” in het begin al bij al goed verteerden, is de neergang ondertussen ingezet. Weg zijn de artikels en de uitspraken over “Vooruit kan het ook zonder Rousseau”. In de laatste peiling zit Vooruit nog op 11,4 procent. Met zo’n resultaat zou de partij dichter bij de uitslag van de vorige verkiezingen zitten dan haar lief is.
Andere kiezers
Als ze op het hoofdkwartier op de Keizerslaan naar de resultaten kijken, dan stellen ze vast dat de potentiële kiezers vooral naar Vlaams Belang lijken te vloeien. De partij van Tom Van Grieken schiet door naar 27,4 procent, de concurrenten op links doen geen profijt met de dalende trend bij de socialisten. Huidig voorzitter Melissa Depraetere doet het goed bij de traditionele basis – “de John Crombez-stemmers” –, maar Rousseau wist als een van de weinigen ook andere kiezers te charmeren. Een publiek dat hem de uitschuivers in café ’t Hemelrijk niet kwalijk neemt of op zijn minst wel kan vergeven.
Dat Rousseau als lijstduwer in de campagne geen prominente rol zou spelen, maakt niet zo veel uit. De media-aandacht alleen zou hem naar de voorgrond duwen. Binnen Vooruit leeft de hoop dat Rousseau voor de politiek kiest. “Het feit dat zo veel mensen naar hem vragen, is bewijs genoeg dat ze hem graag die tweede kans zien grijpen”, zegt een partijtopper. “De opgang in de peilingen van deze legislatuur maakt duidelijk dat hij zijn stempel heeft weten te drukken.”
Maar alles staat of valt met de beslissing van Rousseau. Psychologisch is de hele episode een zware dobber geweest. Toch krijgen ze binnen de partij wel degelijk signalen dat het politiek weer begint te kietelen.
De comeback zal alleszins vlekkeloos moeten verlopen. “Je krijgt maar één kans om dat te doen, dus het moet goed zijn”, luidt het. Zeker omdat Rousseau na zijn terugkeer ook een belangrijke rol zal krijgen binnen de partij ná de verkiezingen. De enige voorwaarde is dan wel dat hij zich aan de kiezer presenteert. Noem het een loutering.
Hoe dan ook heeft hij nog wat tijd. Pas op 13 april moeten de kieslijsten definitief ingediend zijn. Dat de aandacht voor die keuze niet verslapt, komt de socialisten eigenlijk niet eens zo slecht uit. Het is per slot van rekening campagne.