“Ik blijf geloven dat Mathieu van der Poel te kloppen is”

BENOîT COSNEFROY (1STE) KIJKT UIT NAAR AMSTEL EN LUIK

“Van der Poel krijgt het zondag niet op een blaadje”, voorspelt Benoît Cosnefroy (28), die de wereldkampioen partij geeft in de Amstel Gold Race. “Ik hoop dat alle ogen op hem zijn gericht en dat ik daarvan kan profiteren.”

Van der Poel was outstanding in de E3 Saxo Classic, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Schrikt dat niet af?

“Toen ik in 2022 tweede werd achter Michal Kwiatkowski, zat Mathieu van der Poel toch ook in onze kopgroep. En Tom Pidcock eveneens. Ik was zelfs even de winnaar, tot na lange consultatie van de finishfoto Michal won.”

Hoe wil je je dan zondag van de wereldkampioen ontdoen?

“Een beetje à la Marijn van den Berg in deze Brabantse Pijl. Maar dan iets leper en langer. (lacht) De Amstel Gold Race is alleszins niet te vergelijken met de zeer vlakke Parijs-Roubaix. Ik heb dat Monument erg aandachtig gevolgd op tv. Van der Poel had een uitzonderlijke sterke ploeg, die een groot deel van het werk deed. Zijn team herleidde het peloton tot 30 coureurs. Daarna is het voor zo’n coureur als Van der Poel zelfs makkelijk om toe te slaan.”

Maar neem dat AlpecinDeceuninck hetzelfde doet in Nederlands-Limburg?

“De Amstel is wel een koers die veel minder te controleren valt. Waarin moeilijker grote verschillen te maken zijn. Hoewel, deed Tadej Pogacar dat vorig jaar ook niet? Met dit soort renners weet je nooit.”

“Ik maak me alvast wijs dat het mogelijk is. Er kunnen zich omstandigheden aandienen die het misschien mogelijk maken. De wereldkampioen zal doorlopend getagd worden. Aan mij om gewoon van het moment te profiteren dat er wat naar elkaar wordt gekeken. Neem vandaag (gisteren, red.): het was mijn vijfde Brabantse Pijl, maar pas de allereerste keer dat werkelijk alles op wieltjes liep. Het was de perfecte koers.”

Leg eens uit waarom jij dé specialist bent van de Brabantse Pijl, waarin je eerder nooit verder eindigde dan de achtste plaats?

“Het is een heel atypische wedstrijd, met drie hellingen – al lag de onveilige Hagaard er dit keer uit – die zeer snel achter elkaar komen. Lees: het zijn erg korte, maar zeer intense inspanningen, met heel weinig kans tot recuperatie. De Brabantse Pijl is me op het lijf geschreven. Eén keer werd ik achtste, in 2021. Maar toen had ik een catastrofale seizoensstart met kniepijn. Dat was een klein excuus. Anderzijds is dit het begin van de Ardennenklassiekers, wat voor mij mentaal een heel belangrijke periode is. Je begint er beter aan met een zege.”

Zonder Pogacar en Evenepoel worden het meer open koersen. Waar wil je toeslaan?

“Het is me om het even. Al is Luik-Bastenaken-Luik wel la carotte, de hoofdvogel.”