Zorgcentrum Amandina droomt van rolstoelpad in natuurdomein

“Onze werking zou niet vlot draaien zonder vele vrijwilligers. Wij zijn heel fier op die werking. Zij hebben onvoorwaardelijk tijd voor de bewoners” Ivo Leyssens

Directeur wzc Amandina

Het woonzorgcentrum Amandina in Gooreind-Wuustwezel bestaat in mei tien jaar. Directeur Ivo Leyssens blikt tevreden terug. Maar zoals de vele vrijwilligers hoopt hij dat er toch een rolstoelpad komt in het nabij gelegen domein Franciskanessen, waar de bewoners gebruik van kunnen maken voor een klein uitje.

27 september 2012 werd de eerste steen gelegen van WZC Amandina. Het complex verrees op de plaats van het klooster van de Zusters Franciskanessen. Met respect voor het erfgoed werd de kapel bewaard en omgetoverd tot een cafetaria. De plaats waar het altaar stond, wordt van de ontmoetingsruimte afgescheiden door een gordijn. Op deze stille plek worden gebedsdiensten gehouden voor de bewoners die dat willen.

De werking van het WZC startte op 5 mei 2014. De afdelingen Leeuwerik (f lats), Zanglijster (mensen met dementie) en de Nachtegaal (andere bewoners) vormden de Amandina-gemeenschap. “We begonnen met 97 bewoners en twintig assistentiewoningen”, vertelt directeur Ivo Leyssens. “Onze werking zou niet vlot draaien zonder vele vrijwilligers. Wij zijn heel fier op die werking. Zij hebben onvoorwaardelijk tijd voor de bewoners.” Medewerkster Odette Sanspeur is verantwoordelijk voor de vrijwilligerswerking en de animatie. “Onze vrijwilligers houden ook de werking van het cafetaria draaiende. De bewoners krijgen er naar wens gratis koffie, thee of water, zodat iedereen zich welom voelt om naar deze ontmoetingsplaats te komen”, legt directeur Ivo Leyssens uit.

Nieuwe vleugel

In juni 2021 werd een volgende grote stap gezet, met een nieuwe vleugel. Het rusthuis Sint-Jozef verhuisde naar Amandina en werd in de werking opgenomen. “Dat was geen gemakkelijke operatie”, vult Leyssens aan. “Iedere groep heeft zijn eigenheid, maar als je samengaat moet je ook de violen gelijk stemmen. Dat gaat met vallen en opstaan. Maar ik mag nu toch zeggen dat we dankzij de inzet en het begrip van velen, daar in geslaagd zijn. Dat betekent dat de drie afdelingen nu samen 158 kamers tellen, met dertig assistentiewoningen en drie kamers voor kortverblijf.”

Pijlers

Volgens Ivo Leyssens en Odette Sanspeur rust de werking op drie pijlers: het welbevinden van de inwoners, lekker eten en de betrokkenheid bij de werking. “We hebben nu een eigen warme keuken en dat is een troef. En om een voorbeeldje te geven van betrokkenheid: enkele bewoners werken

ook in de zelftuin van Coda. Als ze daar groenten hebben gekweekt, brengen ze die mee en onze koks verwerken ze.”

Odette vindt ook de samenwerking met externen heel belangrijk. “We kunnen rekenen op de pastorale eenheid en op de bibliotheek van Wuustwezel. Het bloementeam van Corso Loenhout, koren en scholen ondersteunen activiteiten voor de bewoners. ‘Wezel op de Foto’ komt langs voor fotoreportages.”

Veerse Kreek

Is de nabijheid van het domein Franciskanessen een meerwaarde? “Ja, want we wonen in een prachtige omgeving”, zegt directeur Leyssens. “Het is een mooi groen kader om in te vertoeven. Jammer genoeg is het niet toegankelijk voor rolstoelgebruikers. De paden zijn niet ingericht om er met een rolstoel te rijden. Een rolstoelpad doorheen het domein zou een prachtig verjaardagscadeau zijn. We hopen dat Kempens Landschap, dat het domein beheert, onze wens realiseert. In Nederland zijn er goede rolstoelpaden in natuurdomeinen zoals de Veerse Kreek en in de Veluwe. Die paden zijn in waterdoorlatende dolomiet en dat stoort de natuur niet. We hopen dan ook dat er bij ons een dergelijk pad kan komen.”

© VW Uitzicht op Amandina vanuit de Bredabaan, met het oude gebouw (links) en de nieuwe vleugel (rechts).

© VW Odette Sanspeur die de vrijwilligerswerking aanstuurt, en directeur Ivo Leyssens in de cafetaria.