“In Burkina Faso worden ze gek”
Ghana laatste horde voor Moumouni Dagano op weg naar finale Afrika Cup
Burkina Faso is een straatarm land in Afrika. Het dagelijks leven is voor de doorsnee Burkinabé een calvarie. Sinds een paar weken hebben de 17 miljoen inwoners hun zorgen echter even aan de kant geschoven. Hun nationale voetbalploeg schrijft geschiedenis in Zuid-Afrika. Ghana is vandaag de laatste horde op de weg naar de finale van de Afrika Cup. “Ook die gaan we nemen”, voorspelt Moumouni Dagano.
Moumouni Dagano, zijn naam klinkt op ‘t Kiel en in Genk nog altijd als een klok. In 2000 arriveerde hij vanuit zijn vaderland bij het toenmalige Germinal Beerschot. Twaalf maanden later zat hij in Genk en vormde hij samen met Wesley Sonck een gevreesd spitsenduo. Hun bijnaam: Songano, een koningskoppel.
“Ik herinner het me nog als de dag van gisteren”, laat hij weten vanuit Zuid-Afrika. “De landstitel met Genk zal ik nooit vergeten. Wat een feest was dat! Dankzij dat fantastische jaar heb ik een carrière in de Franse eerste klasse kunnen uitbouwen.”
Volg je de resultaten van Genk en Beerschot nog?
Dagano: “Op de voet. Met de Antwerpse club gaat het niet zo goed, heb ik gemerkt. Genk daarentegen doet het weer uitstekend, ook Europees. Moeten ze zaterdag tegen mekaar spelen? Echt? Verdomme, dat ga ik niet kunnen volgen want wij moeten ons concentreren op de finale van zondag. (schatert)”
Je hebt er blijkbaar alle vertrouwen in dat jullie voorbij Ghana geraken?
“Zeker weten. Ghana heeft een ijzersterke ploeg. Het is favoriet tegen ons. Maar wij hebben in dit tornooi al serieus gestunt. Het geloof in een finale is groot. Toen wij enkele weken geleden in Zuid-Afrika toekwamen, gaf niemand een cent voor onze kansen. Maar we geraakten door de poules en schakelden Zambia en Togo uit. Dieu merci (met de hulp van God, nvdr) kunnen we ook Afrikaans kampioen worden.”
Hoe verklaar je dit succes?
“Eén naam: Paul Put. Onze coach. Hij is God in Burkina Faso. Hij is een geweldige motivator en ook tactisch is hij een kraan. Ook de bondsvoorzitter en de minister van sport zijn hier aanwezig. Zij hebben ervoor gezorgd dat onze voorbereiding en het tornooi top zijn. De vermoeidheid begint wel stilaan te wegen na vijf matchen. Maar mentaal zijn we niet kapot te krijgen.”
Jij bent de kapitein waar iedereen naar opkijkt.
“Als ik speel. Dit is mijn vierde Afrika Cup. Ik ben de meest ervaren speler uit mijn land. Maar met mijn 32 ben ik ook de ouderdomsdeken. Dus sta ik niet altijd in de basis. Maar dat stoort me niet. Het gaat om mijn land, niet om mij.”
Burkina Faso staat op zijn kop?
“Zeker weten. Ik heb dagelijks contact met de familie. De mensen worden stilaan gek en vergeten even al hun miserie.”
Zelf heb je het geluk gehad om in je carrière goed geld te verdienen.Je shot nu al vijf jaar in Qatar.Dat tikt aardig aan.
“Dat ga ik niet ontkennen. Je gaat mij niet horen klagen. Maar belangrijker dan het geld vind ik het voetbalplezier. Jammer genoeg komt er in Qatar niet veel volk naar de stadions. Maar het niveau is met al die Europese profspelers best goed. Ik amuseer me en dat is wat telt.”
Stel dat jullieAfrikaans kampioen worden.Wat dan?
“Dan ontploft Burkina Faso. Ik hoop dat mijn droom realiteit wordt. Maar eigenlijk is dat nu al het geval. Deze Afrika Cup kan niet meer kapot.”