Perronkruid

We zijn absoluut voor groen, maar trop is te veel. Zeker wanneer het woekerend onkruid betreft op plekken die daar niet voor bedoeld zijn. Ik druk me vriendelijk uit, maar de toestand van het station van Hasselt neigt wat flora betreft naar een jungle. Je zou het exotisch kunnen noemen, maar ik neig eerder naar de woorden beschamend, smerig en een brute belediging aan het adres van treingebruikers - een mensensoort die sowieso een lintje verdient in een land dat pendelaars beschouwt als het laagste van het laagste. Oei, is Beeldspraak boos? Jazeker, Beeldspraak is boos. En u zou dat ook moeten zijn. En niet enkel vandaag, maar ook volgende week. Punt is immers dat het niet bij dat onkruid blijft. Het gevaar bij dit soort berichten bestaat er namelijk in dat de rest van het troosteloze treinreizen vergeten wordt. Het verval, de achterstand, de chaos, het amateurisme en de permanente budgettaire krapte - behalve bij de lonen van de -tig directieleden en managers. Omdat we focussen op het maquis op onze perrons. Maar toch nog even over de onverwachte groenvoorziening in ons provinciaal hoofdstation: ik lees bij monde van NMBSwoordvoerder Geert Dierckx dat ze zich “bewust zijn van het probleem”, maar dat het effe niet anders kan omdat “het fel geregend heeft”, wat de plantengroei heeft bevorderd. Bovendien mag de NMBS niet langer pesticiden gebruiken. Geert zegt dat men een oplossing zoekt. Als ik effe mag: Geert is een professionele leugenaar. Je publiek in het struikgewas sturen met een drogreden kan amper verhullen dat het ware probleem dieper ligt. Bij de volstrekte onkunde en desinteresse van nagenoeg iedereen bij zowel NMBS als Infrabel - die overigens beiden voortdurend in gevecht zijn als het aankomt op de verdeling van bevoegdheden en verantwoordelijkheden. En op lager niveau: wat houdt een stationschef tegen om de handen uit de mouwen te steken en er met alle beschikbare middelen (voor zover die er zijn) zelf iets aan te doen, in ‘zijn station’? Kijk Geert Dierckx, ons maakt het werkelijk geen fluit uit of NMBS dan wel Infrabel of voor mijn part de NASA over onkruidverdelging gaat. Het maakt ons ook niet uit of het veel, matig, dan wel niet regent en wat het effect daarvan is op eventuele wildgroei. Het maakt niet uit hóe jullie de toestand van de perrons aanpakken. Maar in godsnaam, begin er aan. Voor mijn part zet je de zonen en dochters van de honderden spoorwegmanagers aan het werk. Zorg dat de stations, de loketten, de dienstverlening, de service en de klantvriendelijkheid, de treinen zelf (een mens begint er spontaan van te janken, zo smerig en ouderwets) én de perrons zich in een staat bevinden die min of meer 21ste-eeuws aanvoelt. “Het heeft veel geregend.” Ik zou me schamen.