“Ik zit tussen de plezante Coucke en de ernstige Duchâtelet”
Baron Vic Swerts: de nieuwe baas van Westerlo
Op 12 juli werd Vic Swerts met zijn bedrijf Soudal hoofdaandeelhouder en meteen ook voorzitter van VC Westerlo. Een primeur, een bedrijf als eigenaar van een voetbalclub, maar Swerts heeft zijn redenen: “Ik werk niet meer voor het geld. Maar een hobby zonder resultaten, vind ik niet plezant.” Kennismaking met een kleurrijke voorzitter.
Vic Baron Swerts, Owner-President NV Soudal, blinkt op zijn naamkaartje. Een owner-president van een siliconen- en lijmenproducent, wereldwijd verspreid over 54 filialen, de Turnhoutse holding stevent af op een omzet van 1 miljard euro in 2020. Een bedrijf van 2.500 werknemers maar Swerts, met een vermogen van 260 miljoen euro 71ste op de lijst van de Rijkste Belgen, belde zelf terug voor onze afspraak en toont na ons gesprek vertederd brieven van zijn achterkleinkinderen op kamp: Swerts is gene gewonen. “Als je domme vragen stelt, zal het hier rap gedaan zijn”, zegt hij. Eerder was Soudal behalve hoofdsponsor van VC Westerlo al sponsor in het veldrijden met de Soudal Classics en cosponsor van de wielerploeg Lotto-Soudal. Prijskaartje van dat laatste: meer dan 10.000 euro per dag. Op zijn 76ste is Swerts ook nog voorzitter van de eerste Belgische voetbalclub die eigendom is van een bedrijf. Swerts: “Als ik een bedrijf overneem van 100 miljoen euro is dat een klein artikeltje, bij een voetbalclub van 20 keer minder geld, staan de gazetten vol en krijg ik van overal felicitaties. Ach, spielerei is veel gezegd, maar Soudal kan zich dat permitteren. En ik ga niet de toer op van die koekjesfabrikant van Mechelen (Willy Van Den Wijngaert verloor zowat al zijn geld aan KVM, nvdr).”
Kempens hart
Het was het Kempense hart van de hoofdsponsor dat opspeelde – Westerlo dreigde in buitenlandse handen te komen – en hij wilde een club dicht bij huis: “Ik deed het deels om de sociale verankering, de eigenheid van ons voetbal, toch een soort volkscultuur, die dreigt verloren te gaan bij Russische en Arabische overnemers die meestal alleen aan winsten denken. De Chinese overnemer van Roeselare had eerder heus nog nooit van Roeselare gehoord, hoor. En zulke Russen betalen met geld waarvan wij denken dat daar in Rusland belastingen worden op betaald. Flauwekul, hé. Anderzijds zei Herman (Wijnants, CEO van VC Westerlo, nvdr.) me ook al: Westerlo is een van de clubs met de meeste Belgen in de A-kern (66 procent, nvdr.). Ik zei: ‘Leuk. Maar 100 procent Belgen en verliezen, daar ben ik niets mee.’ Westerlo is een hobby, maar ook aan een hobby kan profit hangen. Dat is mijn credo: het is maar plezant als er ook resultaten bij komen. Ik werk allang niet meer voor het geld. Maar zonder winst, vind ik het niet plezierig. Ik juich als Greipel wint op de ChampsElysées en ik ga ook juichen als we zondag winnen van Standard. Maar ik zeg nu al: een bedrijf wordt niet geleid met emoties.”
IJsland
Daarmee is Westerlo wel de eerste club die eigendom is van een bedrijf. En een bedrijf als Soudal is “véééle malen” professioneler georganiseerd dan een voetbalclub, weet Swerts. Wat niet wil zeggen dat de hele organisatie en administratie van de voetbalclub met een budget van 6,5 miljoen euro is overgenomen door zijn bedrijf. De ambitie van Swerts: “De bovenkant van de middenmoot. Ik ken er niet zoveel van, ik kan je de ploeg van zondag niet zeggen. Maar we gaan toch niet onderin hangen, dat wil ik niet, godverdorie!” En hij wil een plóég zien. “Zoals de mannen van IJsland op het EK! Maar niet zoals Marc Coucke. Met alle respect: die loopt soms graag in de spotlights.” Swerts situeert zichzelf tussen de flamboyante Coucke en de zakelijke Roland Duchâtelet, ook twee steenrijke Belgische ondernemers die clubs opkopen. “Duchâtelet ken ik, ne straffen, hoor. Ik zit ertussen, dat is goed gezien. Maar het draait altijd om passie.” Baron Vic swerts.