Pierre en Theo Nijs winnen de wagen
De 49ste editie van onze HortaHBvL-autovlucht kende afgelopen dinsdag zijn hoogtepunt. Pierre en zoon Theo Nijs kregen immers de hoofdprijs - een Suzuki Celerio - overhandigd. “Dit is écht een jongensdroom die in vervulling gaat. Als twaalfjarig manneke heb ik ooit twintig frank in het offerblok gestoken, met het gebed om ooit Orléans te winnen. En nu is het zover”, glundert Theo. Samen met de Limburgse Fondclub en de trouwe partners pakte uw krant afgelopen dinsdag al voor het vierde jaar op rij uit met een slothappening. Die viering begon bij duivenmaatschappij De Verbroedering Opglabbeek, waar Theo zijn duifjes steevast inkorft. “Ik ken Thei al jaar en dag, dat maakt het nog specialer voor ons als gemeente”, reageerde burgemeester Benny Spreeuwers van Opglabbeek, die ter plekke de sfeer kwam opsnuiven. Daarna ging het naar de Schansstraat in As, waar vader Pierre woont en zijn hokken heeft. Meer dan zestig sympathisanten tekenden present. Toen Miel Craeghs de burgemeester van As bij de familie aanklopte, pinkte zoon Theo een traantje weg. “Orléans winnen, da’s zó speciaal. We hebben er vaak van gedroomd en dat ik dit samen met mijn ouders, nog meemaak… fantastisch”, glunderde hij. Het leverde de familie Nijs (vader Pierre en Theo Nijs krijgen de sleutels van de Suzuki Celerio overhandigd door chef sport Kristof Liberloo. Ook in het inkorvingslokaal in Opglabbeek was het feest. Pierre woont in As en hier staan de hokken, zoon Theo woont in Opglabbeek ) een Suzuki Celerio van garage De Baets op. “Het doffertje dat de sleutel thuisbracht zal zeker eens mogen meerijden”, knipoogde Nijs junior. De echtgenote van Pierre kreeg van The Dream Pigeon Company nog een juweeltje om de hals gehangen. Tijdens hun toespraken haalden de twee aanwezige burgemeesters hun beste duivenmelkerslatijn boven en slaagden met grote onderscheiding. “Misschien is de duivensport wel de start van een gemeentelijke fusie”, plaagden ze elkaar. Kristof Liberloo, chef sport van onze krant, overhandigde de sleutel aan vader en zoon, die al meer dan vijftig jaar samen de duivensport beoefenen. “Af en toe wordt er gefluisterd is duivensport wel een sport?”, aldus Liberloo. “Als ik vandaag met eigen ogen vaststel met hoeveel passie en gedrevenheid onze liefhebbers begaan zijn met hun duifjes, dan kan ik alleen maar beamen: ja, Duivensport ís sport!”