Vriendin Yentl Haazen

Kevin Strijbos triomfeert voor eigen volk “Traantje weggepinkt”

Glunderend op het podium Bijna negen jaar, 3.255 dagen om precies te zijn: zolang heeft Kevin Strijbos (30) moeten wachten op zijn zesde GP-zege. Gisteren was het eindelijk weer raak. Voor eigen publiek in Lommel, na een seizoen vol kommer en kwel. “Deze zege is voor mijn vriendin en ons toekomstig zoontje”, zei een emotionele Strijbos. Toegegeven: het zat Strijbos gisteren een beetje mee. Vooral de valpartij van Max Nagl in de tweede reeks kwam de Suzuki-rijder goed uit. Maar mag het eens na al die tegenslagen de laatste jaren. Twee derde plaatsen volstonden voor de eindwinst. De eerste Belgische GP-zege sinds Van Horebeek in Loket bijna exact twee jaar geleden. Maar vooral: Strijbos’ eerste sinds 2 september 2007 in Lierop. En dat bracht heel wat emoties naar boven. Er vloeiden zelfs tranen. Zeker toen zijn vriendin Yentl hem om de hals vloog. “Deze zege is voor haar en ons toekomstig zoontje,” zei Kevin, die in november papa wordt.

Eeuwigheid

Strijbos kende tot nog toe een snertseizoen bij Suzuki. Allerlei blessures, zelfvertrouwen dat ver beneden nul zakte, onenigheid met teambaas Stefan Everts... Toen hij vorige week in Loket - waar hij normaal áltijd goed presteert - pas tiende werd, leek een GP-zege verder weg dan ooit. “Toch ben ik er altijd in blijven geloven. Ik wist dat ik nog niet afgeschreven was, dat ik dit nog in me had”, aldus Strijbos. “Al had ik het eerlijk gezegd dit weekend ook niet meteen verwacht (lacht). Voor eigen volk dan nog. Prachtig.” Negen jaar moest hij er op wachten. Negen! “Dat is lang wachten, hoor. Héél lang. Een eeuwigheid in sport. Veel van mijn huidige tegenstanders reden nog op een 65 of 85cc toen ik destijds in Lierop won.”

Ongeloof

Strijbos reed twee heel constante reeksen. Bewust, zo bleek. “Een paar jaar geleden startte ik hier als een zot, waardoor ik mezelf in de vernieling reed. Deze keer heb ik het niet overhaast aangepakt. De goeie aanpak blijkt nu (knipoogt).” Toch had hij lange tijd niet in de smiezen dat hij in een winnende positie reed. “Pas in de laatste ronde schreef mijn mecanicien op het pitbord dat ik GP-winnaar was. Huh? Ik winnaar? Ik geloofde het Jago Geerts (foto) heeft in Lommel de Europese titel veroverd in de 125cc. De 16-jarige Balenaar won met grote overmacht beide reeksen. Voor Geerts is het al zijn tweede Europese titel, na die in het EK niet meteen. Er ging die laatste meters vanalles door mijn hoofd: het moeizame seizoen, de blessures,... Maar ook leuke dingen, zoals ons kindje dat eraan komt. Allerlei uiteenlopende emoties dus.” De vreugde-uitbarsting was dan ook enorm. Zelden zo’n uitgelaten Strijbos op het podium gezien. “Ik was haast vergeten wat voor een heerlijk gevoel dit geeft. Ik hoop dat ik het nog mag meemaken. Zeker volgend seizoen, zodat mijn zoontje het ook echt kan meemaken.”

Retro-stijl

De Suzuki-rijders reden dit weekend met een motor en kledij in retro-stijl. Gebaseerd op de motor van Stefan Everts in 1992. Met roze en paarse kleuren. Heel flashy. “We moeten toch op één manier opvallen”, zei Everts vrijdagavond nog. Strijbos deed het team nog op een heel andere manier opvallen. “Normaal gezien was het de bedoeling om maar één keer in die retrostijl te rijden. Maar ik ga Stefan misschien toch eens vragen om deze look te behouden. Het brengt geluk”, lachte Strijbos. “Weet je, we hebben redelijk wat woordenwisselingen gehad, Stefan en ik. Maar we zijn wel keihard blijven werken. Iedereen in het team. Dit is onze beloning.” 85cc in 2014. Ondanks zijn titel, bleven de festiviteiten gisteren beperkt. “Over twee weken staat het WK 125cc op het programma in Rusland. Ik heb daar maar één doel: wereldkampioen worden”, aldus Geerts. Yentl Haazen (foto), sinds eind 2009 de vriendin van Kevin Strijbos, had de tranen in de ogen toen de Suzuki-rijder over de meet kwam. “Gewoon omdat ik weet hoe fel Kevin hier naar verlangde. Dit is fantastisch. Totaal onverwacht ook. Vorige week kloeg hij in Tsjechië over pijn in zijn armen. Ik vreesde dus het ergste op deze loodzware baan hier. Maak gewoon lol op je motor, zei ik hem vooraf. En kijk, dan doet hij dit. Super hé!” zei ze met een stem vol emotie. “Ik ben zwanger, dan ben je sowieso al gevoeliger, emotioneler. En nu deze overwinning er nog bij. Logisch toch dat ik dan een traantje laat, niet?”