“Ik ben zoals het weer hier
Terug naar Zuid-Afrika: het grote afscheidsinterview van NGCONGCA ANELE (28)
Hij speelde meer officiële wedstrijden (278) voor KRC Genk dan clubicoon Domenico OIivieri en eindigt op 26 matchen van recordhouder Thomas Buffel. Toch verliet Ngcongca Anele (28) de Luminus Arena vorige week via het allerkleinste achterpoortje. Contract in wederzijds overleg verbroken... De Zuid-Afrikaan zet zijn carrière verder in zijn thuisland, de naam van zijn club wordt binnenkort bekendgemaakt. Wij strikten Anele net voor zijn afreis voor een afscheidsinterview. Een terugblik, waarin een landstitel, de Champions League en twee bekers worden gevolgd door enkele dieptepunten. Zoals steeds bekijkt Anele het filosofisch. “Spijt kan ik niet hebben. Ik ben zoals het Belgische weer: onvoorspelbaar.” Januari 2005: De 17-jarige Anele doorkruist Europa op zoek naar een (top)club. Het lijkt Anderlecht te worden, trainer Hugo Broos is enthousiast. Maar Broos wordt ontslagen en opgevolgd door Frank Vercauteren. Die blaast de deal op. Anele komt uiteindelijk pas twee jaar later terecht bij KRC Genk. Daar krijgt hij wel een contract. Anele: “Ik werd schitterend opgevangen in het gastgezin van Willy Mraz en zijn vrouw Christiane. Zij behoren tot de vele vrienden, die ik hier heb gemaakt en nooit zal vergeten. Ik wil de volgende dagen zoveel mogelijk mensen nog eens goeiedag gaan zeggen. Hen bedanken voor de mooie jaren. Van Pierre Denier en Thomas Buffel, over de materiaalmensen tot mister Jos (Vaessen, mg), de voorzitter die me naar hier haalde. Ik vergeet er zeker nog veel op te noemen. Daarna vertrek ik waarschijnlijk naar Zuid-Afrika. Ik heb nochtans ook nog mooie aanbiedingen op zak uit Europa, zelfs uit België.” Mei 2011: Anele pakt met KRC Genk de landstitel. Met de bekers van 2009 en 2013 zijn derde trofee, maar wel de allermooiste. Zijn trainer: Frank Vercauteren, de man die het niet in hem zag bij Anderlecht. Anele: “En nu noem ik hem mijn allerbeste trainer ooit. Omdat hij het beste uit mij naar boven wist te halen. Vercauteren kon me prikkelen. Hij stond niet meteen met zijn vingertje omhoog of begon niet op me te schreeuwen als ik te laat was of te weinig discipline had getoond naast het veld. Hij maakte me echter wel duidelijk dat ik dat best zou goedmaken op het veld. Ik ging voor hem door een vuur. Dat kunstje flikte hij met elke speler, dat gaf ons net dat tikkeltje extra in de strijd om de titel. Vercauteren heeft vorig jaar nog bij me gepolst om naar Samara te komen. Maar ik had geen zin in een verhuis naar Rusland.” “Die landstitel was de allermooiste dag, omdat we hem pakten in een soort finale in ons eigen stadion tegen een topclub. De ervaring was nog intenser dan op de Heizel of in de Champions League.” Augustus 2014: Enkele Genkse spelers zetten de bloemetjes buiten. Maar het feestje loopt uit de
Na de titel in 2011 met Eric Matoukou en Kevin De Bruyne. hand. De Georgische nieuwkomer Tornike Okriashvili moet de nacht zelfs doorbrengen in het politiekantoor. Hij had ook een handgemeen met Anele, beide spelers worden op het matje geroepen. Ze bieden via de website van de club hun excuses aan aan de fans. Het was het begin van het einde voor Anele bij KRC Genk, wiens reputatie hem steeds harder ging achtervolgen. Anele: “Ik ben de laatste om te zeggen dat ik niks heb misdaan naast het veld. Ik ben nu eenmaal een heel wispelturig persoon. (Lacht) Ik ben zoals het weer hier in België. Dan zon, dan regen. En ja, het heeft ook geregeld gesneeuwd.” “Als het sportief goed gaat met een club, dan kan je je naast het veld wel eens laten gaan. Dan wordt alles met de mantel der liefde bedekt. Maar doe je dat, als het minder gaat, dan krijg je alles op je kop. En word je ook als oorzaak voor een crisis aangehaald. Daar had ik beter moeten opletten. Ik ben te vaak op het verkeerde moment op de verkeerde plaatsen geweest. Maar spijt? Nee, spijt zal ik nooit hebben. Ik heb gedaan wat ik heb gedaan en zal daar altijd mijn verantwoordelijkheid voor
Ngcongca Anele nemen. (Grinnikt) Ik heb wel wat meegemaakt. Maar dat is voor mijn autobiografie, in Zuid-Afrika is er al iemand begonnen met dingen neer te schrijven.” Juli 2016: Anele heeft de boodschap gekregen dat hij, ondanks een doorlopend contract, mag beschikken bij KRC Genk. Intussen mag hij niet meer meetrainen met de A-kern. In afwachting dat hij mag aanpikken bij de beloften, krijgt hij aparte trainingen van Koen Daerden. Als trainingspartner daagt ook nog op... Tornike Okriashvili. Anele: “Daar stonden we dan met zijn tweetjes. Ons onderlinge geschil was meteen na het incident al opgelost. We hebben er nu het beste van gemaakt. Ik moet Koen Daerden, Domenico Olivieri en Michel Ribeiro ook bedanken voor het respect, waarmee ze me behandeld hebben. Ook bleven ze me moed inspreken, herhaalden dat er wel iets uit de bus zou vallen. Daar kunnen andere mensen binnen de club een voorbeeld aan nemen. Maar die enkele individuen krijgen mijn liefde voor deze club niet kapot. KRC Genk heeft me alles gegeven, daar zal ik altijd dankbaar voor blijven.““Tegen Oostende ben ik een laatste keer gaan kijken naar een wedstrijd. Ik was blij dat ik onze voormalige verzorger Jean Conen te-
Die enkele individuen krijgen mijn liefde voor deze club niet kapot. KRC Genk heeft me alles gegeven, daar zal ik altijd dankbaar voor blijven