In België”

gen het lijf liep, nog zo iemand om altijd te blijven koesteren. We hebben goed gelachen, maar een fijne avond was het niet. Ik hoorde niet thuis in de tribune, ik had op dat

Ngcongca Anele veld moeten staan.” “Nochtans wist ik een jaar geleden al dat het voorbij was. Toen ik aan Troyes werd uitgeleend, besefte ik dat ik geen toekomst meer had in Genk. Hoeveel spelers keren nog terug na zo’n uitleenbeurt?” “Bovendien had ik een probleem met Peter Maes. Ik zal nooit kunnen functioneren onder iemand met zo’n aanpak. Hij schreeuwde van de eerste tot de laatste minuut, zowel op training als tijdens de match. Ik kon dat niet langer aan, nam ook andere spelers in bescherming.” “Ik wil tenslotte het racisme-verhaal, dat achteraf in het lang en breed in de Zuid-Afrikaanse pers werd uitgesmeerd en uitvergroot, in het juiste kader plaatsen. Toen ik op een training niet meer verder kon met een blessure, kwam hij even poolshoogte nemen ‘Ik dacht dat Afrikanen harder waren’, liet hij zich ontvallen. Dat kwam heel hard aan, ik zag het als een belediging. Daarom was ik zo kwaad op Maes. Maar om hem daardoor een racist te noemen, gaat te ver.” “Ik ben blij dat ik langs deze weg afscheid kan nemen van de club en de fans. Het is jammer dat dit verhaal zo is afgelopen. Maar ik ben heel trots op wat ik hier heb mogen helpen verwezenlijken.”

Ik wist een jaar geleden al dat het voorbij was. Toen ik aan Troyes werd uitgeleend, besefte ik dat ik geen toekomst meer had in Genk