“Het strafste: waar ik ook sta, nooit is er ruzie”
Jean-Marie Aerts neemt na tien jaar afscheid van De Stoel
Nog één rit en JeanMarie Aerts (58) neemt afscheid van De Stoel, de speelse rubriek in ‘1000 Zonnen’ die de Vlaming al tien jaar half aangekleed en desnoods blootsvoets uit zijn kot jaagt om ergens ten Vlaamse velde in een tuinstoel neer te ploffen. Bij wijze van eerbetoon: tien vragen aan de man achter De Stoel.
BRUSSEL - Is die Stoel eigenlijk uw
Stoel?
“De Stoel is niet mijn idee, maar het gevolg van een brainstorm tien jaar geleden. Ze zochten een mooie afsluiter voor wat toen nog ‘1000 Zonnen en Garnalen’ heette. Dat werd De Stoel. Na één jaar stelde ik voor om De Stoel alleen voor mijn rekening te nemen, dat was praktischer. Aanvankelijk werd de stoel op plekken langs de weg gezet, maar we stelden vast dat automobilisten niet eens de moeite namen om uit te stappen als ze zagen dat er al iemand in de stoel zat. Zo zijn we steeds verder opgeschoven naar plekjes die voor auto’s minder bereikbaar waren. En gaandeweg werd wie te laat kwam belangrijker dan wie als eerste in de stoel zat.”
Is er al gevochten om De
Stoel?
“In Steenokkerzeel kwam iemand van links en iemand van rechts. Ze begonnen aan de stoel te trekken. Ik film met een vaste camera; de stoel verdween uit beeld en dook er weer in op. Toen trokken ze de stoel uit elkaar. De eerste die ging zitten, had niet het gevraagde voorwerp bij. De tweede had zich verwond en wou niet gaan zitten. Een derde durfde niet, maar won dan toch de reis. Maar dat trekken en duwen is écht uitzonderlijk.”
Wat is uw strafste De
Stoel-stoot?
“De drie gezinnen aan de kust die tien dagen lang met een auto vol voorwerpen hebben gewacht om mee te kunnen doen aan De Stoel. Iemand uit dat gezin had mij aan de kust gezien terwijl ik een vooropname deed. Omdat het einde van de maand in zicht was, hebben die mensen tien dagen samengewerkt om de eerste te kunnen zijn. Ze staken een auto vol met voorwerpen, de ene hield de wacht terwijl de andere naar ‘1000 Zonnen’ keek om te weten waar de stoel zou staan. Ik geloof dat ze een rugzak of boekentas moesten meebrengen. Ze hebben nipt gewonnen. Jean-Marie Aerts: “We hadden nooit gedacht dat die eerste stoel zo lang zou meegaan en het zo zwaar te verduren zou krijgen.” Ik herinner me ook een man die me tijdens een vooropname betrapt had. Die heeft zijn hele vakantie opgeofferd om toch maar als eerste in die stoel te zitten. Hij was te laat.”
Heeft De Stoel nu echt
overal gestaan?
“Toch overal in Vlaanderen waar een plek ligt die veilig is én die mensen in de omgeving kunnen herkennen. Dinsdagavond stond ik in Borgerhout. Daar kwam één man opdagen. Een Montenegrijn. Die was heel gelukkig, want hij mocht op cruise. Hij had veel op tankers en containerschepen gezeten en heeft altijd al eens op cruise willen gaan.”
Is De Stoel echt zo
verkeersonveilig?
“Niet als het van mij afhangt. In 2009 is er ooit een man met een paar glaasjes op tegen een boom gereden in Merendree, maar dat is de uitzondering. Onlangs stond ik in het West-Vlaamse Stavele. Mensen waren met de auto door een veld gereden, want de weg was afgesloten met een paaltje. Die heb ik allemaal naar huis gestuurd. Een dame met de fiets heeft gewonnen.”
Is dit de originele Stoel?
“We hadden nooit gedacht dat die eerste stoel zo lang zou meegaan en het zo zwaar te verduren zou krijgen. Veel mensen laten er zich echt in ploffen. Onlangs was iemand aan de kust zo buiten adem dat ik er even aan dacht de 112 te bellen. Mensen zijn vaak compleet buiten adem, maar ook compleet van slag door wat hen overkomt.”
Waarom moeten politici volgens u vaker naar De Stoel kijken?
“Omdat de Vlaming in De Stoel zichzelf mag zijn. De reacties zijn altijd spontaan, altijd eerlijk. Ik vind het ook belangrijk dat mensen zich mogen uiten in hun dialect. En ja, je kunt er verkiezingsuitslagen mee voorspellen. Toen ik ooit op een nationale feestdag in Ieper ging staan en vroeg om een vlag mee te brengen, had bijna iedereen een Vlaamse Leeuw bij. (lacht) Dankzij De Stoel leer je ongelooflijk veel bij over Vlaanderen. Onlangs liepen in Aartselaar de hele tijd jonge gasten door het beeld; die waren op Pokémons aan het jagen. Toen heb ik hen gezegd: ‘De Stoel, dat is beter dan Pokémon, bij mij kun je een reis winnen’.”
Jean-Marie Aerts, de man achter De Stoel
Wat blijft u verbazen aan
De Stoel?
“Wie als eerste in de stoel zit met een bepaald voorwerp wint. Toch zijn er nog altijd mensen die met lege handen in de stoel belanden. Je wil niet weten hoeveel mensen me zeggen dat ze zichzelf thuis hebben buitengesloten, zo snel zijn ze vertrokken. Of ze beseffen na een uur dat ze het eten hebben laten opstaan. Weet je wat me ook verbaast en geruststelt? Waar ik ook sta, er komt nooit ruzie van. En als iemand al vervelend gaat doen, tikt de rest hem meteen op de vingers.”
Waarom stopt u ermee?
“Omdat ik na al die jaren weleens iets anders wil, hoe graag ik dit ook heb gedaan. En fysiek is het best zwaar. Met de vooropnames inbegrepen ben ik er vier maanden per jaar mee bezig, van ’s morgens acht tot ’s avonds tien, elf uur.
Is dit het einde van De
Stoel?
“Ik hoop van niet. Ik stop ermee, de rest hangt van de VRT af. De Stoel is sowieso een eigen leven gaan leiden. Over heel Vlaanderen spelen mensen De Stoel. Je zet een foto van een stoel op een plek op Facebook en je bent vertrokken. Jeugdbewegingen spelen het, heemkundige verenigingen noemen het “ken je plekje”. Dat is het mooiste wat je als tv-maker kunt meemaken: de mensen hebben De Stoel overgenomen. Wat ik nu ga doen? Vakantie nemen. En nieuwe voorstellen uitwerken voor de VRT. Ik zit vol ideeën, minstens even straf als De Stoel. Want één ding heb ik na al die jaren wel geleerd: hoe je de mensen moet entertainen.”
Dankzij De Stoel kun je verkiezingsuitslagen voorspellen
1000 Zonnen’ 19.40 uur vanavond keert De Stoel terug naar de plek waar hij ooit records brak.