“Laat Jeroen Brouwers in zijn huis blijven”
De Vlaamse ombudsman stelde vorig weekend in de krant dat schrijver Jeroen Brouwers zijn illegaal gebouwde huis in Zutendaal moet afbreken. Hij had geen begrip voor de burgemeester die vond dat - als het van hem afhing - Brouwers mocht blijven.
Toen ik jaren geleden mijn studie voltooide aan de Rijksuniversiteit van Gent, was ons ingeprent dat we niet volgens de letter van de wet moesten oordelen, maar volgens de geest van de wet. Onze wereld zou immers daardoor dehumaniseren, met alle nefaste gevolgen voor een sociale en warme samenleving. Wel, we zijn zo ver. Mensen die op een kille manier over onze samenleving beslissen. De Zutendaalse burgemeester toont daarentegen zijn humane betrokkenheid omdat hij nog meeleeft met zijn inwoners.
Het gaat niet om de heer Brouwers alleen, maar om nog zovele andere Jannen met de pet. Het uitdoofbeleid zou in deze tijd zonder nodeloze processen gevoerd moeten worden. En dat is mogelijk als de beambten de moeite zouden doen om ter plaatse met de overtreders te willen overleggen. Wat wil je nog iemand uit zijn woning pesten die meer dan 80 jaar is? Wat betekent 10 jaar in het totale natuurgebeuren? Niets. Op minder dan 10 km in datzelfde bos, in datzelfde natuurgebied van de heer Brouwers, wonen een 40-tal wereldvreemde vrouwen, ieder in hun eigen woning met gemeenschappelijke gebouwen. En dat duurt zo al jaren. Niemand treedt hier daadwerkelijk tegen op. Ik herinner mij uit het boek ‘Animal Farm’ van George Orwell één welbepaalde regel: “Alle dieren zijn gelijk, maar sommige dieren zijn meer gelijk dan anderen.” J. Peeters, destijds stichter van het actiecomité A24