“Zou dit een lampje doen branden?”
Timothy Stevens wint Memorial Fred De Bruyne
Door de Memorial Fred De Bruyne te winnen volgt Timothy Stevens op de erelijst jongens als Olivier Naesen en Preben Van Hecke op. Iets om fier op te zijn. Na een fel betwiste wedstrijd versloeg Timothy Stevens zes medevluchters in de spurt.
“Ik schat voor mezelf deze overwinning heel hoog in”, aldus Stevens. “Zeker omdat er een bijzonder sterk deelnemersveld aan de start stond met tal van profs uit procontinentale teams en ook nogal wat geselecteerden voor het WK die met het vooruitzicht daarop nog eens echt diep wilden gaan. Alleen jammer dat het me voorlopig nog altijd geen profcontract oplevert. Iets waar ik toch nog steeds op hoop. Zeker na dit seizoen, zonder twijfel mijn beste ooit.”
Hoop
“Ik versloeg dit jaar al eens Preben Van Hecke in een profwedstrijd. Ik haalde meermaals het podium of was er dicht bij. En nu dit weer. Dan verdien je toch om echt prof te zijn. Niet? Bij Vastgoed mag ik zeker blijven. Het doet deugd dat men daar vertrouwen in mij heeft. Maar men begrijpt daar ook dat ik meer wil. Ik blijf alvast hopen. Misschien dat deze overwinning hier of daar toch nog een lichtje doet branden.” De manier waarop Stevens deze editie van de Memorial De Bruyne won, was alvast indrukwekkend. “Het werd een fel betwiste wedstrijd waarin mede door de strakke wind het spel al heel vroeg
Als ik Preben Van Hecke kan verslaan, verdien ik toch een profcontract?
Timothy Stevens
op de wagen zat. Al na amper 20km wedstrijd demarreerde Iljo Keisse. Ik aarzelde niet om mee te gaan en zo raakten we snel met 14 renners vooraan. Daar kwamen er nadien nog 12 bij met daarbij heel wat grote namen. Meteen was duidelijk dat het voor het peloton nog moeilijk zou worden om ons terug te pakken. Toch bleven ze dat proberen en een paar keer kwamen ze zelfs heel dicht. Maar uiteindelijk brak de veer en konden we verder uitlopen.”
Op iets meer dan 10km van het einde raakte 7 renners weg uit de kopgroep met daarbij dus Stevens en zijn ploegmaat Dennis Coenen. “We spraken af dat Dennis iets zou proberen en ik me op een spurt zou concentreren. Uiteindelijk kreeg Dennis geen vrijheid waardoor ik voluit mijn kans kon gaan.”
Plan gelukt
Ervaren als hij is, speelde Stevens het in de slotkilometer slim. “De Rus Pozdnakov had een klein kloofje geslagen”, beschrijft Timo de finale. “Ik liet een gaatje vallen op Huub Duyn om hem de indruk te geven dat hij in zijn eentje ernaartoe kon rijden. Duyn ging dan ook vol door. Senechal reed naar de Nederlander toe met mij in het wiel. Toen ze de vluchter te pakken hadden, vatte Senechal meteen de spurt aan. Ik kon vlot meeschuiven en er in de laatste meters overkomen. Plannetje gelukt dus”, lacht Stevens.
Zes zeges
Hij behaalt daarmee zijn zesde zege van het seizoen na een kermiswedstrijd in St.-Truiden, maar ook kanjers als de Zuid-Kempische Pijl, de profkoers in Verrebroek, een rit in de Ronde van Vlaams-Brabant en de GP Monsere in Retie.