“Na eerste training straalde ik weer”
Eva Berben (26) voor het eerst sinds zwaar ongeval terug in de boksring
Mei 2015. Voormalig kickbokskampioene Eva Berben (26) wordt in kritieke toestand afgevoerd nadat ze met haar wagen frontaal is ingereden op een betonmixer. Nu, vele maanden en een zware revalidatie later, stapt ze strijdlustiger dan ooit terug in de ring tijdens het internationale boksgala ‘Fights at the Border’ in Lommel. “Ik ben heel dankbaar dat ik opnieuw kan boksen.” “Ik kijk naar de revalidatie met strijdlust, alsof ik voor een moeilijke wedstrijd sta, die me uitdaagt.” Zo sprak Eva Berben vorig jaar vlak na het ongeval dat vlakbij haar thuis in Peer gebeurde. Ze werd uit het wrak van haar BMW gehaald met een driedubbele beenbreuk en een hersenschudding. “Ik was al een tijd gestopt met boksen, maar net toen het ongeval gebeurde was ik de draad weer aan het oppikken. Alles ging goed, tot dat ongeval bruusk de plannen omgooide”, kijkt ze terug. “De revalidatie was hard, ook mentaal. Als je altijd actief ben geweest en plots dagen moet rusten, dat vreet aan een mens. Ik voelde mijn conditie achteruitgaan. De dokters vertelden me wel dat ik zeker terug zou kunnen boksen, maar zelf voelde ik amper vooruitgang. Stilletjes aan kon ik beginnen joggen en zwemmen. Sinds een viertal maanden zijn de metalen pinnen uit mijn linkerbeen verwijderd en dat is echt een wereld verschil.”
Jaloers
In september begon Berben zelfs weer te trainen. “Voordien was ik blijven meegaan als verzorger. Echt, ik was jaloers op de andere boksers, terwijl ik hun spieren los wreef voor een wedstrijd. Mijn trainer en steunpilaar Olaf Bekkers zag dat bij mij de goesting brandde. En toen bekend werd dat een bokser moest afhaken voor ‘Fights at the Border’, polste Olaf of ik die plaats niet wou opvullen. Om te grappen, maar toch ook serieus. Hij zou me nooit in de ring laten stappen als hij er niet in geloofde. ”
Zelfstandig
Ze maakt haar comeback dus meteen op een groot podium. Fysiek en mentaal voelt ze zich alvast klaar voor een terugkeer. “Ik doe dit niet om stoer te doen, maar omdat ik het echt zelf wil. Na mijn eerste training wees een vriend me erop hoe ik straalde. Dat is ook zo, boksen maakt me echt gelukkig. Wat een beetje kan gaan opspelen is mijn linkerbeen. Op de plaats van de breuken is het gevoel nooit helemaal teruggekeerd. Maar dat kan ook weer een voordeel zijn”, lacht ze. Aan haar ongeval heeft ze alvast geen angst overgehouden om opnieuw letterlijk klappen te incasseren voor haar sport. “Ik ga zeker niet boksen met de rem op. Het ongeval staat daar los van. Wel ben ik bang om weer zelf met de auto te rijden. Gelukkig staan heel veel mensen klaar om te brengen waar ik moet zijn. Tijdens mijn revalidatie heb ik heel vaak gezien hoeveel geluk ik heb gehad. In het zwembad zag ik hoe mensen die bijna hetzelfde hadden meegemaakt, in enuithetwatermoestenwordengetakeld. En ik begin opnieuw te boksen, kan mijn leven weer zelfstandig verderzetten. Daar ben ik heel dankbaar voor. Mijn grootmoeder - 85 is ze, maar nog heel alert- is een inspiratiebron.” Glunderend kijkt Eva de toekomst tegemoet. “Ik ga weer genieten van wedstrijden. Mijn ambitie is om het goed te doen, maar in de eerste plaats wil ik voluit genieten van mijn sport.” En kan een verbeten sporter ook rustig van cultuur genieten? “Onlangs heb ik enorm genoten van Crimi Clowns van Luk Wyns. Vette film. Maar om te ontspannen verkies ik toch de natuur. Ik kijk nu al uit naar de zomer en de winter moet nog goed en wel beginnen.”
december, 'Fights at the Border' in de Soeverein in Lommel.