Pijnlijk afscheid van kampioenenbal

BLAUW-ZWART GAAT OOK IN SLOT MATCH ROEMLOOS ONDERUIT

Een paar oorverdovende stiltes. Afgewisseld met licht gefluit en joelende Denen. Zuchtende mensen op de tribunes die vanaf minuut zeventig naar huis trokken. “Waarom zitten we hier?” Club Brugges laatste optreden in de Champions League had veel weg van een kruistocht. Het dieptepunt van een rotcampagne.

Guillaume Maebe

De laatste wedstrijd van Club Brugge in deze Champions League was er één in de lijn van de volledige campagne. Neen, eigenlijk erger. De zure kers op een smaakloze taart, de kruisiging na de lijdensweg,. Michel Preud'homme kwam zoals voorspeld met een aantal jongens vanop het achterplan aan de aftrap. De vijf: Brandon Mechele (één wedstrijd in de benen), Tomas Pina (nog niet overtuigd), Boli Bolingoli (door velen al afgeschreven), Wesley (nog steeds wachtend op zijn eerste treffer) en Felipe Gedoz (voor het eerst in 2,5 maanden startend). “Jongens die A-spelers zijn, maar het op dit moment moeten afleggen tegen betere concurrenten”, verzekerde Preud’homme nog voor de wedstrijd. Het kwaliteitsverlies, dat zou niet al te veel merkbaar mogen zijn. Preud’homme had gelijk. Of toch acht minuten lang. Toen blauw-zwart wel wat moois bij elkaar speelde en Bolingoli een huizenhoge kans even huizenhoog over het doel schoot.

De eerste grote kans missen, dan weet je wat er volgt bij Club in deze Champions League: het deksel op de neus. En dat kwam hard aan. Een vrije trap vanop rechts die zonder al te veel druk door Brandon Mechele in eigen doel werd verwerkt. Knullig. Club Brugge is de eerste ploeg in de geschiedenis van het kampioenenbal die zowel in de heen- als de terugwedstrijd tegen eenzelfde ploeg in de groepsfase een eigen doelpunt scoort. Knullig. De ongelukkige Mechele werd een dikke vijf minuten later weer niet gespaard toen hij Mathias Zanka Jørgensen het koppen niet kon beletten en zijn totaal misgrijpende doelman Ludovic Butelle niet kon bijspringen. 0-2 na een kwartier. De boeken gingen toe. Groen gelach op de tribunes.

Ongezien rustig in Jan Breydel

Wat nadien volgde, was ongezien in het Jan Breydelstadion. Geen enkele drang naar voren van de thuisploeg - vreemd voor een ploeg die in de eigen competitie bijna een jaar ongeslagen is - en op de tribunes meer stiltes dan kwaad rumoer. Na zeventig minuten wandelden de fans met mondjesmaat naar buiten. In een even oorverdovende Brugse stilte. De meeste fans hadden voor gisteravond al mentaal afscheid genomen van de Champions League. De meeste mensen van Club Brugge eigenlijk ook. En als je de wedstrijd analyseert, eigenlijk de spelers ook al. Op naar Anderlecht, de Jupiler Pro League. De enige plaats waar er voor Club Brugge nog wat eer te rapen valt. Adieu, kampioenenbal. Het was een treurig weerzien.