“Onder Peter Maes was dit niet gebeurd”
Stuivenberg overtuigt Schrijvers om meteen terug te keren
Hij had de beslissing zondagavond al genomen, dinsdagochtend was de kogel ook definitief door de kerk: Siebe Schrijvers (20) keert terug naar KRC Genk. Het huurcontract met WaaslandBeveren wordt met onmiddellijke ingang verbroken, de Wase club moet tevreden zijn met de contractueel vastgestelde schadevergoeding. “Albert Stuivenberg heeft me overtuigd, ik denk niet dat een terugkeer in januari er onder Peter Maes had ingezeten”, zei Schrijvers bij zijn afscheid.
Siebe Schrijvers Het gesprek met Stuivenberg, zondag in de Luminus Arena, trok Siebe Schrijvers definitief over de streep. “Een garantie om te spelen krijg je nergens. Maar de nieuwe coach gaf wel aan dat hij wil roteren in de bijzonder drukke maanden die volgen. Voor hem ben ik inzetbaar op vier posities: 8, 10, linksbuiten of diepe spits. Het is aan mij om mijn kans te grijpen, het zal van mezelf afhangen of ik veel minuten krijg of niet. De concurrentie zal opnieuw hard zijn, maar daar ben ik niet bang voor. Ik wil stappen blijven zetten en dit lijkt me de beste keuze voor mijn verdere ontwikkeling. Het is ook de keuze van het hart. Ik heb blauw bloed, ik heb hier al elf jaar gevoetbald.”
Rotatie
Het is het grote verschil tussen Albert Stuivenberg en zijn voorganger Peter Maes, die allesbehalve liefhebber is van een rotatiesysteem. “Onder Maes was geen sprake geweest van een terugkeer. Ik denk niet dat hij erom gevraagd zou hebben. De nieuwe trainer had voor ons gesprek van zondag beelden opgezocht en was naar me komen kijken in Spanje. Ook de speelstijl die hij wil ontwikkelen, moet me liggen. Hij heeft me op die manier overtuigd.” Schrijvers, die volledig hersteld is van een lichte dijblessure, pikt vanmiddag (14 uur) aan bij KRC Genk op training. Hij trainde gisterochtend nog even op de Freethiel en nam daarna afscheid van zijn ploegmaats. “Natuurlijk zijn ze ontgoocheld. Maar ze begrijpen dat ik deze keuze moest maken en wensten me allemaal suc- ces. Het werd een afscheid met een welgemeende knuffel van iedereen. Ik neem hier afscheid van een hechte vriendengroep, waarin ik een volgende stap heb kunnen zetten in mijn carrière. Ik heb hier veel gelachen in het spelershome, aan de biljarttafel. Dit is een familieclub, ik ben er ook van overtuigd dat ze zich zullen redden. Maar ik kon deze kans niet laten liggen.”
De nieuwe trainer had beelden opgezocht en was naar me komen kijken in Spanje. Ook de speelstijl die hij wil ontwikkelen, moet me liggen. Hij heeft me op die manier overtuigd