“We hebben nog geen prijs”
Martijn Colson met Maaseik weer naar Ajuinenstad
Het is bijna een kwarteeuw geleden dat Noliko Maaseik aantrad in zaal Forum op Aalsterse bodem. Voor een dramatisch afgelopen bekerfinale in 1993 tegen... Lennik. Toeval wil dat net dat team uit het Pajottenland begin dit seizoen is verhuisd van het Molenbos in Zellik naar de Ajuinenstad. De nieuwe Lennikse clubnaam luidt VC Lindemans Aalst, met sportcomplex Schotte als nieuwe thuishaven. Martijn Colson gaat er met Maaseik voor het eerst op bezoek.
Ik kan me indenken dat Maaseik borrelt van vertrouwen?
“Jazeker, door die steengoede 3-0 klapper tegen Roeselare. Dat de landskampioen gedurende twee sets weinig niveau haalde, lag niet aan haarzelf. Het kwam door onze geweldige druk: 25-16 in de tweede set. Zo bedreigen we de West-Vlamingen voor de poleposition in de play-offs. Hopelijk loopt het vanavond ook zo goed.”
Je vader is algemeen manager in Aalst. Een uitdaging voor jou?
“Ik zie hem niet zo vaak. Dat is straks de aangename kant van deze clash. Dat ik zijn team moet verslaan, is mijn professionele plicht. Papa begrijpt dat. Maaseik wil de tweede plaats bevestigen. En Aalst en Antwerpen terugwijzen naar stek drie en vier.”
Een rare evolutie: je pa bij de tegenstander. Terwijl jij naar Maaseik transfereerde.
“Die stap paste in mijn carrièreplanning. Voor pa is het per toeval zo gelopen. Ik speelde bij Lennik en hij werd gevraagd om een duel in de Europacup te organiseren in Maaseik, omdat het Molenbos de Europese normen niet haalt. Die match werd een voltreffer. Hij vindt het nu fijn dat hij de verhuis mee in goede banen mocht leiden. Tof voor hem.”
Hoe blik je terug op je ene seizoen bij Lennik?
“Ik wil absoluut niet klagen. Ik had een superleuk jaar. Met geweldige supporters: Maaseik moet zich voorbereiden op een uitverkochte heksenketel. Een hels kabaal van hun zevende man.”
Is er veel veranderd bij Aalst ?
“Toch wel: slechts vier spelers mochten blijven: Lou Kindt, de Letse hoofdaanvaller Pekmans, de Poolse receptie-hoek Staszewski en Frank Depestele, de beste spelverdeler die België ooit heeft gehad. Met Frank heb ik een heel goede band.”
Welke gevaren dreigen?
“De druk die Depestele zal zetten. Ten tweede: hun nieuwe middenman Mihalj. Ten derde: het onbekende terrein. Geloof niet dat ik van papa veel informatie krijg. Echt niet. Nog een kopzorg: iedereen moet fit blijven na de blessures van Anders Mol en Ivan Castellani. Tot slot: we moeten na dertien speeldagen niet gaan zweven. Maaseik heeft nog geen prijs gepakt. En Aalst laat niets zomaar gebeuren. Er wacht ons een heel warme avond.”