Stap dichter bij behoud
Kanaries geven zichzelf en rivaal Genk cadeau met grote strik
STVV heeft zichzelf en aartsrivaal Racing Genk gisteren een cadeau met een grote strik gegeven. Tegen tien Mechelaars speelden de Kanaries tot het einde met vuur. Maar uiteindelijk werden ze wel drie punten rijker en komt het behoud weer een grote stap dichterbij. Ook de Genkse buren verwelkomden het puntenverlies van de Maneblussers. Hun PO1-kansen nemen weer toe. Voetbal in diepvriestemperaturen, het hoeft geen kouwelijke bedoening te zijn. Dat demonstreerden gisteren STVV en KV Meche- len. Als twee ploegen de defensieve fouten opstapelen, krijg je een kansrijke wedstrijd, die vooral voor rust geen seconde verveelde.
Dussaut, die van Leko ondanks zijn fout op Anderlecht toch opnieuw een basisplaats had gekregen, opende het festival van slechte interventies al na een handvol minuten. Hij leverde de bal domweg in bij Bjelica, weer in de basis na schorsing, de paal was eindstation. Een verwittiging die kon tellen en die de Kanaries zich ook ter harte leken te nemen.
Elf tegen tien
De bezoekers, gestart met erg hoge pressing, werden bij elk bal- verlies in snelheid genomen. Telkens de Kanaries in de omschakeling naar voor trokken, ging alarmfase oranje af bij de Maneblussers. Dat werd zelfs rood, toen Vitas nog binnen het kwartier zijn tweede karton incasseerde en zijn ploeg in de steek liet. Tot overmaat van Mechelse ramp nam Vetokele even later Coosemans vanop afstand te grazen en leek niks een vlotte thuiszege nog in de weg te staan.
Ferrera probeerde wel weer orde in de chaos te krijgen door Vanlerberghe voor Claes te brengen. Maar KV, met een statische Cocalic, bleef achteraan zeeën van ruimte weggeven. Elke bal in de rug van de defensie leverde gevaar op. Alleen jammer dat Boli blijkbaar voor het foute schoeisel had gekozen. De Franse spits gleed constant weg of maakte de verkeerde keuzes. Bovendien was het vaak overhaasting troef bij de aanvalsacties van de thuisploeg. Geen man overboord voor de elf Kanaries tot die op hun beurt een doelpunt in geschenkverpakking weggaven. Mechele, Fernandes en Pirard zetten de deur wagenwijd open, Verdier profiteerde. Alles te herbeginnen dus. Maar niet voor lang. Luttele minuten later vond Paulussen het nodig om enkele meters achter zijn medeverdedigers te blijven hangen. Peeters prikte zijn vierde van het seizoen binnen.
Spelen met vuur
Eindelijk rust in de tent, zou je dan denken. Maar Sint-Truiden bleef slordig en overhaast acteren in de opbouw. De manmeersituatie uitbuiten, dat kwam er geen moment uit. Het was integendeel het team van Ferrera, dat makkelijker de vrijstaande man vond en 55 procent van het balbezit opeiste. Toegegeven, zonder gevaar te creëren. Dat gevaar kwam er in het laatste kwart van de partij plots wel aan de overkant. De opendeurdag bij de Mechelaars, die alsmaar meer risico’s moesten nemen, nam een nieuwe start. Maar tot afgrijzen van coach Ivan Leko kregen Vetokele, Gerkens en Boli de bal niet voorbij Coosemans.
Boli schouder uit kom
De spanning bleef verzekerd tot het einde. Maar uiteindelijk viel er voor Ferrera en de zijnen, net als in de recente bekerwedstrijd, alweer niks te rapen op Stayen. Voor de Limburgers een geweldige opsteker. De kloof met staartploeg Moeskroen bedraagt weer acht punten. Een marge die moet volstaan om het behoud te verzekeren. Voor Yohan Boli eindigde de wedstrijd wel nog met een afknapper. Zijn schouder schoot uit de kom. Een blessure die hem al lang achtervolgt. Leko had er desondanks goeie hoop op dat zijn spits fit geraakt voor Oostende. Pas vandaag wordt duidelijk hoe ernstig de blessure is.