Joske is klaar voor AA Gent
Club Brugge dankt Izquierdo en trekt met zes op zes naar Ghelamco Arena
Een tussendoortje. Sorry Waasland-Beveren, maar een mooier eufemisme verdienden jullie gisteren niet. De fusieploeg was niets meer dan een sparringpartner voor een dominant Club Brugge, maar zorgde ei zo na nog voor een kleine stunt. Al was dat buiten zijn Brugse majesteit José Izquierdo gerekend. Op naar de Ghelamco Arena. Op naar een échte voetbalmatch. “Hein staat weer scherp. Het wordt weer pittig.” Niemand in de perszaal van het Jan Breydelstadion die echt langdurig stilstond bij de komst van Waasland-Beveren. De passage van Hein Vanhaezebrouck bij de geschillencommissie, tsjonge, dat was toch wel een stuk interessanter. De trainer van AA Gent die niet al te collegiaal een schorsing wist te vermijden opdat hij de Slag om Vlaanderen toch maar vanop de bank zou kunnen volgen. Een match waar Club Brugge ook nog eens de play-off 1-ambities van de rivaal uit Gent stevig kon torpederen. Neen, in de Ghelamco Arena komende zondag, daar zou er wel wat op het spel staan. Dat gevoel had iedereen.
Wintertransfers krijgen kans
En dat gevoel uitte zich ook een hele avond lang. De gezellige gezapigheid in de tribunes, het lang niet tot de nok gevulde stadion, de Brugse opstelling met een speelkans voor de wintertransfers, de aanpak op het veld. Michel Preud’homme liet de tegen Standard uitgevallen Jelle Vossen langs de kant en gunde Lior Refaelov rust – drie matchen in één week zijn nog steeds lastig voor de Israëliër. In hun plaats kwamen Wesley en de in de basis debuterende Lex Immers. Ook Helibelton Palacios mocht ten koste van Dion Cools voor het eerst starten. Laurens De Bock maakte dan weer na twee maanden blessureleed zijn comeback. “Met Cools, Vossen en Vormer had ik ook drie jongens op één kaart schorsing”, aldus Preud’homme. “De eerste twee kon ik sparen. Met alle respect voor Waasland-Beveren, maar het is niet onlogisch dat we in deze wedstrijd wat rekenen.” Versta: liever geen spelers verliezen voor de topper tegen Gent.
En waarom niet? Het ging toch allemaal lekker. Immers die na nog geen tien minuten een intikkertje scoorde, Izquierdo die maar door de Waaslandse verdediging bleef snijden en Wesley die aardig wat kansen voor zichzelf wist te creëren. Het kon gezapig, het mocht gezapig.
Tweede kerstdag 2013
Nog geen kwartier ver in de tweede helft gebeurde het ondenkbare. Een vrije trap van François Marquet pal op het hoofd van Zinho Gano ging binnen. De ex-Bruggeling sloeg het stadion met verstomming. “Hé, wat nu?” De meer ervaren supporters dachten spontaan terug aan die verdomde tweede kerstdag in 2013 toen Waasland-Beveren met 1-2 kwam winnen in het Jan Breydelstadion. “'t Zal toch niet weer gebeuren?” Preud’homme gooide meteen Vossen in de strijd, zag Vanaken geen strafschop krijgen, maar moest ook toezien hoe zijn ploeg de verdiende voorsprong maar niet kon grijpen. Club begon te bibberen, Lior Refaelov stond al aan de zijlijn klaar om in te vallen, tot Izquierdo vanop links nog eens een bal kreeg. Met één baltoets en één rake versnelling zette hij drie man in de wind. Met één rake trap schoot hij alle twijfels weg. Of zoals het Brugse spreekwoord luidt: Als de nood het hoogst is, is Joske nabij.
“Ik wou hem eigenlijk al sneller vervangen, maar kon dat niet gezien de wedstrijdsituatie”, vertelde Preud’homme. 2-1 dus, nog maar eens door Izquierdo. En nu richting Gent. De laatste keer dat de Colombiaan langs de Ghelamco Arena passeerde, scoorde hij en deelde hij twee assists uit in een klinkende 1-4-zege. “Mijn beste wedstrijd ooit”, schreeuwde hij toen.