“Ik wil aan de slachtoffers laten zien dat er hoop is”
Valerie Van Peel en Chris Dusauchoit getuigen over misbruik uit woede over Vangheluwe
Roger Vangheluwe is maar even in het land geweest, en opnieuw rijt de ex-bisschop oude wonden open. Tijdens een confrontatie met Kris Verduyn, een 35-jarige man die hem beschuldigt van misbruik, ontkende hij woensdag staalhard dat er ooit iets was gebeurd. Zijn advocaat, Joris Van Cauter, noemde Verduyn achteraf een “fantast”. Televisiepresentator Chris Dusauchoit en N-VA-Kamerlid Valerie Van Peel waren daarover zo verontwaardigd dat ze, onafhankelijk van elkaar, besloten om zich te ‘outen’ als slachtoffer. Om de andere slachtoffers een hart onder de riem te steken. “Het is niet omdat je als kind misbruikt bent, dat je niet kunt worden wat je wil.” Met die boodschap wil Kamerlid Valerie Van Peel (37) alle andere slachtoffers van kindermisbruik een hart onder de riem steken. In het Canvas-programma ‘De Afspraak’ vertelde ze gisteravond voor het eerst publiekelijk dat ze zelf misbruikt is toen ze amper zes jaar oud was. “Ik wil voorkomen dat andere slachtoffers hetzelfde lot als ik ondergaan, en het misbruik jarenlang helemaal alleen moeten verwerken. Daarom zit ik hier”, aldus een zenuwachtige maar gedecideerde Van Peel.
“Vertel je verhaal”
“Het misbruik heeft lang geduurd”, zei ze, zonder in detail te treden over de dader of de feiten. “Het heeft uiteindelijk tot mijn vijftien jaar geduurd tot ik het aan mijn ouders durfde te zeggen. Ik heb toen een brief achtergelaten en ben van huis weggelopen. Ik wilde niet dat mijn ouders me anders zouden gaan bekijken, dat ik een stempel zou krijgen. Gelukkig hebben ze me toen snel teruggevonden, en hebben ze me geholpen.” Dat ‘anders bekijken’ is een van de redenen waarom Van Peel nu met haar verhaal naar buiten komt. “Ik wil hier iets positiefs mee doen. Ik wil andere slachtoffers oproepen om daar geen schrik voor hebben. Ik wil dat ze hun verhaal vertellen, zich laten helpen.” Eens ze het aan haar ouders had verteld, sprak Van Peel ook met vrienden over wat haar was overkomen. “Dat hielp mij om te verwerken. Doordat sommigen dat wisten, kwamen er ook andere slachtoffers naar mij om te praten. Ze voelden zich veilig om hun verhaal aan mij te doen. In die periode heb ik geleerd dat kindermisbruik geen zeldzaamheid is. Het gebeurt heel veel. Daarom roep ik slachtoffers ook op om zich niet te schamen. Er is nog een leven mogelijk.”
Verjaring
Een pijnpunt in de aanpak van kindermisbruik noemt Van Peel de verjaring. “Ik snap het wel dat de verjaring als principe bestaat. Maar als slachtoffer duurt het vaak heel lang tot je de moed hebt om hiermee naar buiten te komen. Na een tijd begin je ook aan jezelf te twijfelen: herinner ik het me nog wel goed? Is het wel zo gebeurd? Het wordt allemaal vaag.”
Toen Valerie Van Peel 19 jaar was, had ze de moed om het haar dader recht in het gezicht te vragen. “Dat was op café, en hij ontkende eerst dat het was gebeurd. Dat gaf me onmiddellijk een knak. In de loop van het gesprek heeft hij het wel min of meer toegegeven, zonder excuses aan te bieden weliswaar.” Van Peel hoopt nu dat slachtoffers zich aan haar getuigenis kunnen optrekken. “En dat ik zelf die stempel nu niet krijg.”