“Ben geen prater”

KATER

Woensdagmiddag, Luminus Arena. De Genkse A-kern spoelt de wrange nasmaak van het gelijkspel in Beveren weg. Pozuelo: “Voor rust was het niet goed. Nadat de coach bijstuurde, kregen we in de tweede helft voldoende kansen om de match te beslissen. Tot twee keer werd een schot van me in extremis weggehaald. Natuurlijk had ik beter kunnen doen. Maar het moest telkens erg snel gaan, hopelijk heb ik vrijdag meer geluk. We zullen er staan, zowel mentaal als fysiek kunnen we dit helse ritme aan. Wel moeten we extra rusten en op ons eten letten. Mijn favoriete kost puchero – een Sevillaanse maaltijdsoep – laat ik even voor wat het is. Ze bevat te veel vlees. Omdat de spieren zwaar belast zijn, eet ik meer vis en groenten. Ik drink ook veel water.”

ARMBAND

Vrijdagavond daalt Pozuelo op kop de spelerstunnel af op Stayen. Hij is best fier op de armband. Pozuelo: “We hebben zowel op als naast het veld maar één echte aanvoerder en dat is Thomas Buffel. De coach vroeg me of ik voor hem wilde inspringen. Ik neem graag die verantwoordelijkheid, maar laat de peptalk in de kleedkamer aan jongens als Dewaest en Kumordzi over. Ik ben geen prater en al zeker niet in het Engels. Ik leef enorm mee met Thomas Buffel, we hebben veel gemeen. We hebben hetzelfde karakter, twee kindjes, hechten veel belang aan famien lie. Het is verschrikkelijk wat hem overkomen is. Ik kan me echt niet inbeelden wat ik in zijn situatie zou doen.”

LIMBURG-GEVOEL

Beseffen buitenlandse spelers wel wat de Limburgse derby voor de fans betekent? De vraag werd gisteren nog op deze bladzijdes aan onze analisten gesteld. Pozuelo: “Onze supporters kunnen gerust zijn, in de kleedkamer wordt heel veel gesproken over de derby. Ik heb een nauwe band met de fans via iemand met Spaanse roots, die altijd in de sfeertribune staat. Ik heb veel respect voor hen. Ik weet wat die jongens achter het doel voelen, omdat ik op dezelfde manier ben opgegroeid. Ik kom uit Triana, een volkswijk in Sevilla. Waar mensen hard werken en veel laten om naar het voetbal te kunnen gaan.”

DERBY-HERINNERINGEN

Derby’s kruiden het voetbal over heel de wereld. Niet in het minst in Sevilla, waar de kraker tussen FC en Betis veel meer is dan een voetbalwedstrijd.

Pozuelo: “Ik heb er drie gespeeld met Betis. Het gelijkspel herinner ik me minder, maar de 1-2-winst en de 5-1-nederlaag zijn mijn twee meest intense ervaringen op een voetbalveld. Winnen op FC Sevilla is natuurlijk een unieke ervaring. Benat (nu bij Bilbao, nvdr.) scoorde twee keer. We werden een week lang op handen gedragen door de fans. Terwijl we na die 5-1 – tegen Rakitic, Navas, Negredo co - een week lang nergens ons hoofd konden laten zien. Betisfans bleven ook gewoon binnen die week. Op het veld ging het er ook een stuk feller aan toe dan hier, tien gele en rode kaarten in één derby zijn geen uitzondering.”

PLAY-OFF 1

De belangen zijn groot vanavond: bij winst zit Racing minstens 24 uur in de top zes. Lukt dat niet, dan worden de kansen op play-off 1 bijzonder klein. Pozuelo: “Play-off 1 halen is een must. Ik geloof rotsvast in onze kansen. Met Bailey en Ndidi vertrokken twee toppers, anderzijds kwam er veel kwaliteit bij. Naranjo miste zijn debuut in de beker, ik ben zelf ook even niet goed geweest van die gemiste strafschop. Samatta, die bovenaan op het lijstje stond, was uitgevallen. Daarna kwam ik, maar Naranjo vertelde me dat hij vol vertrouwen zat en zou scoren. Ik heb de bal dan maar afgegeven. Dat had ik niet mogen doen, het is een les die ik geleerd heb. Gelukkig scoorde Naranjo de wedstrijd erna wel.” “Met Ryan en Naranjo heb ik er twee ploegmaats bij met wie ik in het Spaans kan converseren. Ik voel me nog steeds goed in Genk, ook al had ik het op stage even moeilijk. Ik lees geen kranten, had het vertrek van Peter Maes niet zien aankomen. Met hem vertrok ook Erwin Lemmens, mijn steun en toeverlaat. Maar tijdens de stage had ik een heel goeie babbel met de nieuwe coach, waardoor ik weer de klik kon maken.”