Hartpatiënt met futsalhart
Franco Coppola: van coach over speler-coach tot speler
Coppola. Met zo’n familienaam, dezelfde als de regisseur van The Godfather, kan je niet anders dan in hachelijke situaties verzeilen. Hoewel, hachelijk? Franco heeft er vrede mee dat hij in één seizoen evolueerde van coach, over speler-coach tot speler bij derdeklasser ZVK Boxberg. “Mijn passie voor futsal is zó groot”, stelt Franco, die carrière maakte met een donorhartklep. Alles wat je bouwt op een grote schaal of met intense passie lokt chaos uit, liet cineast Francis F. Coppola ooit optekenen. Het zou zo een verklaring kunnen zijn voor de woelige situatie waarin zijn naamgenoot uit HouthalenOost dit seizoen verzeilde met Boxberg in 3A.
“In maart 2013 nam ik als spelertrainer over van Schiro”, blikt de magazijnier terug. “Mijn bedoeling was om me dit seizoen puur nog op coaching toe te leggen. Ik wil graag hogerop. Snel werd duidelijk dat de mentaliteit niet was wat ze moet zijn. Vroeger keken jonge gasten op naar de ervaren spelers, zoals ik naar Marc Penders en Pascal Roosen bij Ford Genk. Vrijdagavond was heilig. Dat is vandaag niet meer. Uit noodzaak stond ik snel weer tussen de lijnen als speler. Het ging van kwaad naar erger. Candelma en Duzgun moesten twee maanden met blessures spelen om aan vijf spelers te komen. In december heb ik mijn ontslag gegeven.”
Bezeten
Maar bloed stroomt waar het niet gaan kan. Doelman Drillieux nam over, haalde nog oud-spelers van EGR Zonhoven binnen en overtuigde Coppola om te blijven. “Vele mensen vinden dat raar”, grijnst de verdediger. “Maar ik ben nu eenmaal bezeten door futsal. Als ik zelf niet zou spelen, zou ik toch elders in een zaal terug te vinden zijn. Zo heb ik al tickets voor Nederland-België.” Voilà, hoe passie tot chaos leidt. Of net andersom? Zeker is dat Franco er aan het einde van het seizoen mee stopt. Zijn lichaam kan op z’n 36ste niet meer wat het vroeger kon. “Ik ben bovendien een hartpatiënt”, verklapt hij. “Ik heb een aangeboren afwijking en kreeg op mijn 15de een donorhartklep. Pas toen begon ik te voetballen. Ik denk dat ik het met een betere opleiding nog verder had kunnen schoppen, maar ik ben fier op mijn parcours via BH Genk, Ford Genk, Park Houthalen, Aarschot, EGR Zonhoven en Boxberg. Ik ben trots dat ik in eerste klasse speelde en ook blij dat ik bij Park Houthalen een jaar met mijn broer Fabrizio kon spelen. Hij was een groter talent en schopte het tot international.”
Aanbiedingen
Franco stopt straks als futsaller, maar stapt niet uit het futsal. Dat had u al begrepen. “Ik heb twee aanbiedingen om trainer te worden”, zegt hij. “Er beweegt ook nog iets anders, waar ik momenteel niet veel over kan zeggen. Komt dat rond, dan zou ik een andere functie uitoefenen.” Geheimzinnig. Misschien is wel an offer he can’t refuse?
het