“Bestuurders skibussen vaak vermoeid achter het stuur”
Transportbond klaagt erbarmelijke slaapomstandigheden voor chauffeurs aan
Wintersporters die eind volgende week op de skibus naar huis stappen, controleren best even de wallen onder de ogen van hun chauffeur. “Door het gebrek aan bindende afspraken met werkgevers worden bestuurders na een lange heenrit vaak in erbarmelijke omstandigheden te slapen gelegd”, waarschuwt de Belgische Transportbond (BTB-ABVV). “Het gevolg laat zich raden: vermoeide, en dus minder alerte chauffeurs tijdens de terugrit.” Vandaag en morgen vertrekken opnieuw hordes wintersportfanaten met de bus richting de Alpen. “Hoewel de chauffeur verantwoordelijk is voor honderden mensenlevens zijn er nog altijd geen verplichtingen rond de slaapmogelijkheden na aankomst”, weet Steven Steyaert van de Belgische Transportbond, dat vrijdagavond in het hele land actie voerde om de problematiek onder de aandacht te brengen. “We wachten al sinds 2015 op een sociaal akkoord met de werkgevers dat gepaste slaapaccommodaties verplicht. Een bestuurder die naar de Alpen kart en de volgende avond met een volle bus weer naar huis moet, heeft nood aan een apart bed en toilet. Nu is het vaak behelpen, waardoor chauffeurs slecht uitgeslapen aan de terugrit beginnen.”
In het ergste geval is er zelfs niets voorzien en moet de chauffeur op een matje in zijn bus slapen
Steven Steyaert Belgische Transportbond
Levensgevaarlijk
Hoewel een rusttijd van negen uur verplicht is, staat er in de huidige cao’s niets over de plek waar de chauffeur moet slapen. “Het gebeurt regelmatig dat bestuurders uren op een vrije hotelkamer moeten wachten. In het ergste geval voorziet de opdrachtgever zelfs helemaal niets en moet de chauffeur op een matje in zijn bus maffen. Zonder wc of douche. Zo raak je nooit fit voor de terugrit.” Chauffeur Dirk Dierickx, die al dertien jaar wintersporters naar de bergen brengt, beaamt de malaise. “Vorig jaar ben ik samen met een collega vrijdagnacht naar het Franse ‘Les Deux Alpes’ gereden. Zaterdagavond moesten we met een volle bus weer naar huis.” Hoewel het duo op voorhand een kamer was beloofd, bleken bij aankomst liefst twintig andere collega’s op een vrij bed te wachten. “Uiteindelijk heeft het tot ‘s middags geduurd voor we in ons hotel konden. Ik ben die avond achter het stuur gekropen met welgeteld vijf uur slaap op de teller. Onverantwoord en levensgevaarlijk. En het had nog erger gekund. Doordat er te weinig bedden waren, hebben een aantal collega’s bij min tien in hun eigen bus geknord.”
Bezemhok
Vakbondsman Steven kent leden die onlangs in een veredeld bezemhok te slapen werden gelegd. “Op een veldbedje, met het toilet op de gang. De deur moesten ze met een hangslot sluiten. Dit seizoen kreeg een van onze chauffeurs zelfs de plaats van een skimonitor aangeboden. De kamer lag vol wasgoed. Om 15 uur moest hij er weer uit, want dan had de man gedaan met skiën.” De BTB-ABVV dringt aan op een snelle oplossing. “Vroeg of laat loopt dit mis. Gaan we echt pas in actie schieten als er doden vallen? Wij vragen een cao die een comfortabele slaapplaats garandeert. Sommige werkgevers doen dat al, maar er zijn er een aantal die volharden in de boosheid.” De Federatie van de Belgische Autocarondernemers en Reisorganisatoren (FBAA), dat al maanden met de sociale partners aan tafel zit, benadrukt dat een akkoord over de rustmodaliteiten van de chauffeurs er al lang had kunnen zijn. “Helaas blijft een ander punt, rond de flexibiliteit van de chauffeurs, onaanvaardbaar voor de vakbonden. Daardoor is er nog geen cao afgesloten. Maar voor alle duidelijkheid: de onderhandelingen lopen.”