“Mijn nieuwe sponsor mag gerust een Chinees zijn”
Quick-Stepmanager (62) geeft zichzelf nog vier maanden om sponsoring voor 2018 te vinden
Patrick Lefevere (62) is de CEO van Quick-Step Floors, een kleine en middelgrote onderneming waar dit jaar ‘sociale onrust’ dreigt. Een ploeg met meer kopmannen dan knechten, waar het afscheid van Tom Boonen alles overschaduwt en waar niemand financiële zekerheid heeft voor 2018. De grote baas zet nu al iedereen op scherp. “Aan de domme jongetjes: wie het ploegspel niet speelt, speelt met vuur.” Patrick Lefevere is net terug van een gastcollege aan de Hogeschool Limburg over sportmarketing. “Er lagen er natuurlijk een paar te slapen.” Maar het is niet daarom dat de baas van wielerploeg Quick-Step Floors “licht ongemakkelijk” in zijn auto is gestapt. Uitgerekend tijdens zijn lesuur is er sportmarketing-nieuws binnen gekomen dat hem helemaal niet lekker zit. “Ik hoor net dat Giuseppe Saronni voor UAE Abu Dhabi een nieuwe hoofdsponsor heeft gestrikt. Emirates. Ja, dan vloek ik. Saronni regelt niets, betaalt niets, maar dan wel zo’n sponsor vinden. Ik had die graag zelf binnengehaald.”
Hoe staat het in uw zoektocht naar sponsoring voor 2018?
(ironisch) “Ik was rond met Emirates, maar ze hebben gekozen voor Saronni. (lacht) Neen, ik heb altijd gezegd dat ik zou beginnen zodra ik terug zou zijn van Dubai. Dus ik ben begonnen.”
Hoe doe je dat: beginnen zoeken naar pakweg 15 miljoen euro?
“Je begint met bestaande sponsors. Ik onderhandel in good faith met Quick-Step. Alleen: zij willen liever niet zo vroeg beslissen. Ik begrijp dat, maar in deze omstandigheden is het geen optie. Ik wil gerust wachten tot de Tour, maar dan heb ik geen coureurs meer. De managers beginnen ze nu al nerveus te maken: Je gaat geen ploeg meer hebben, het meeste geld gaat weg zijn… En die renners lezen straks ook het nieuws: Coureur X tekent daar voor zoveel jaar en zoveel geld. Dan moet je geen telraam hebben om te weten: Oeps, het pelotonbudget raakt op.”
Een collega van u zegt: “Je maakt geen nieuwe ploeg in een jaar, dat weet Lefevere ook.” Bent u niet veel te kalm om niks achter de hand te hebben?
(haalt de schouders op) “Misschien is het schijn, hé? Maar neen, op dit moment heb ik niets. Er zijn natuurlijk wel mensen die vragende partij zijn. Specialized wil graag doorgaan, maar ook andere fietsconstructeurs zijn geïnteresseerd. En dan heb je ook nog de categorie curieuzeneuzen, die alleen maar willen weten wat dat nu eigenlijk kost.”
U heeft tot nog toe altijd met West-Vlaamse sponsors gewerkt. Dat is toch iets anders dan Emirates.
“Ik weet het, tot dusver heb ik altijd gewerkt met mensen in een cirkel van twintig kilometer rond mij. Mensen uit mijn habitat. Maar dat is historisch gegroeid. Ik ben niet blind: het wielrennen is de afspiegeling van de globale economie. China heeft de helft van Afrika gekocht, de Arabieren hebben de helft van het voetbal in hun bezit. Van mij mag mijn nieuwe sponsor gerust een sympathieke Chinees zijn.”
Jullie beginnen aan de Omloop Het Nieuwsblad met kopmannen Boonen, Gilbert, Terpstra en Stybar. Is dat niet te veel van het goede?
“Ik kreeg vandaag nog de vraag: Wie gaat er knechten? Dat is dus een probleem, hé. Want het is de bedoeling om Lampaert ook nog een beetje te sparen En iemand als Trentin komt ook niet naar hier om zich na vijftig kilometer op kop te zetten. Ik zie vooral Vermote en Keisse. Maar inderdaad: als ik onze selecties zie, dan denk ik ook: Jongens, we moeten nog een knecht hebben ook, hé.”
Te meer omdat alle ploegen verwachten dat Quick-Step Floors de koers draagt in het voorjaar.
“Niet akkoord. De situatie is veranderd. Sagan is wereldkampioen, dus hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Ik hoor dan: Ja, maar hij heeft geen sterke ploeg. En dan? Dat is toch niet belangrijk. Reden temeer om aan kop te rijden. Of komen ze naar Vlaanderen om eens lekker te eten misschien?”
“Van Avermaet is hetzelfde verhaal. Hij is olympisch kampioen, presenteert zich als de man die klassiekers gaat winnen. Dan mag hij dat ook laten zien.”
Andere ploegen die werken voor Quick-Step Floors: is dat geen wishful thinking?
“Neen. Vorig jaar reed de rest als laffe kaffers (uitspraak van Lefevere na Harelbeke, nvdr.). Dat zal dus geen waar meer zijn. Wij gaan aanvallend rijden, de rest dwingen om verantwoordelijkheid te nemen. Een Stybar: moet die wachten als hij er in de finale twee keer wordt afgereden?”
Hoe kijkt u aan tegen 9 april, de laatste wedstrijd van Tom Boonen, vijftien seizoenen lang de kopman van uw ploeg?
“Het zal een trieste dag zijn, het einde van een hoofdstuk. Maar anderzijds: wat er nu allemaal aan het gebeuren is, word je ook spuugzat. Pure overconsumptie. Tom zegt het zelf: De mensen gaan mijn kop niet meer kunnen zien. Op de duur zitten we nog een graad hoger dan dat zotte jaar 2006. Momenteel neemt hij het nog met de glimlach op, maar uiteindelijk kan je in een situatie komen dat hij mentaal zo moe is dat hij fysiek niet meer presteert.”
Heb je nu veel contact met hem?
“Neen, ik laat hem met rust. Stel je voor dat ik ook nog eens begin te zagen.”
Al die aandacht voor Boonen, weegt dat op een ploeg?
“Toch wel, ja. De pers klaagt nu wel omdat ze geen één-op-één interviews krijgen of omdat niemand wil praten wanneer Tom valt in Oman. Maar moeten jullie dan per se in zijn broek kunnen kijken om te zien wat hij heeft?”
Met permissie: het was paniek aan de Quick-Stepbus na die val. En echt niet alleen bij de pers.
“Ik volgde van thuis en wilde weten wat er precies gebeurd was. Maar Fitte (ploegleider Wilfried Peeters, nvdr.) kan op zo’n moment niet meer babbelen. Dus stuurde ik een sms naar Stephanie (Clerckx, de persverantwoordelijke van de ploeg). Ze antwoordde: Paniek hier. Na vijf minuten had ik gelukkig gezien dat hij alweer op de fiets zat en naar het hotel reed. Maar ja, mijn hart slaat dan ook een keer over. Er moet weinig gebeuren, dat weet je. Remember die domme val in Parijs-Nice twee jaar geleden.”
Wat denkt u als Johan Museeuw zegt: “Tom Boonen stopt een jaar te vroeg”?
“Ik begrijp dat Johan dat zegt. Als renner heb je een bepaald inkomen, een bepaald leven. Het is niet simpel om die switch te maken. Wie goed geluisterd heeft, hoorde Lore dat al zeggen bij Jani (Kazaltzis, nvdr.): Ik ben bang voor de toekomst. Tom spreekt over trektochten met vrienden, over autoraces. Maar hij zal vooral zien dat iedereen hem nodig heeft omdat ze het gevoel hebben dat er geld te rapen valt.”
“Ik herinner me Richard Virenque. Die ging, net als Louison Bobet, na zijn carrière een kuurcentrum beginnen. Richard was zoals altijd dolenthousiast, maar ik heb zijn toenmalige vrouw gezegd: Niet doen, praat dat uit zijn kop. Ik kon zo voorspellen wat er zou gebeuren: binnen de twee jaar ligt er naast dat kuuroord een arm op het strand. En als je gaat kijken, zie je dat het de arm van Richard is. De rest is opgegeten door de haaien. Wees gerust: als er tien investeerders naar Tom komen, willen er acht mee-eten van zijn
geld.”