Jonge Afghaan is Vlaams kampioen karate
Vluchteling Mohammed hoopt na erkenning als asielzoeker voor België te mogen sporten
Mohammed Afzal Azizi (17) zoekt sinds oktober 2015 asiel bij ons en is nu al Vlaams karatekampioen. Zijn heimat ligt in Shekh Ali in de Afghaanse provincie Parwan. Trainen doet hij in Ham, bij de club Shoto Karaté Ham. Zondag is het BK in Namen, maar onverwacht mag hij op de valreep niet meedoen. Omdat hij geen Belg is.“En toch wil ik ooit voor België vechten op een EK of WK. Maar eerst moet België me erkennen en dat duurt zo lang.” Bijna anderhalf jaar is hij nu in België, deze tengere, kleine jongeman in wie je niet meteen een karateka vermoedt. Zijn Nederlands is verrassend oké, hij kan zich verstaanbaar maken. Hij verbaast zich dan weer dat iemand van de krant zich interesseert in een jongen die verblijft in een asielcentrum van het Rode Kruis in Antwerpen. Al begon het Belgische luik van zijn jonge leven in Leopoldsburg, in het intussen alweer gesloten noodopvangcentrum van kwartier Moorslede. Daar kreeg hij van oktober 2015 tot augustus 2016 eten, een bed en een dak boven zijn hoofd. Karate is zijn hele leven. “Elke dag, elke avond oefen ik. Ik heb niets anders te doen. Ik hou niet van dit leven. Ik kan niet vooruit, ik kan alleen maar wachten. Dus oefen ik. Mijn kamertje hier is piepklein. Als ik het bed aan de kant schuif, heb ik net plaats genoeg om een beetje te oefenen. Dan doe ik dingen na die ik op YouTube vind.”
Echt trainen doet Mohammed dan weer elke vrijdagavond en zaterdagvoormiddag bij Shoto Karaté Ham. Tenminste als hij trein en bus kan betalen met zijn 7,5 euro weekgeld. Heen en terug kost al 12 euro. “Toen ik in Leopoldsburg verbleef, voelde ik me hulpeloos. Hopeloos ook. Mijn broer Bismellah, met wie ik samen gevlucht ben, zei: Kom, we gaan in de buurt een karateclub voor je zoeken. De eerste dag daar moest ik laten zien wat ik al kon. Ik herinner me nog de gezichten van sensei Eddy en sensei Tom: Wow! Ze waren verrast dat ik al zo goed was.” Wow was het ook tijdens het Vlaams Kampioenschap op 28 januari in Lebbeke. Mohammed won de gouden medaille in het Kata. “Dan word je beoordeeld op techniek. In het vechten, in Kumite, heb ik de tweede plaats gehaald.”
Toptalent
Nu was hij zich aan het voorbereiden op het Belgisch Kampioenschap zondag in Namen. Met de sportieve steun van de karatevrienden in Ham. Hij zegt het met de lyriek van mensen uit het oosten: “Ze zijn echt als sterren aan de hemel voor mij. Niet financieel, maar ze helpen me wel op vele andere manieren. Ja, ik ben speci- aal teruggegaan naar Ham. Nu blijf ik daar trainen. Hier in Antwerpen vond ik geen club die bij me past. In Ham voel ik me goed.”
Alleen zal het BK voor een andere keer zijn. Heel laat raakte bekend dat deze keer alleen karateka’s mogen meedoen met de Belgische nationaliteit. Zijn coach Tom Van Achten: “Mohammed is wel al opgemerkt door de topcoaches van de karatebond. We hopen hen te overtuigen de versnelde procedure voor topsporters op te starten. Zo kan Mohammed sneller Belg worden. Hij is echt een toptalent.”
Gefolterd
Mohammed deed al aan karate in Afghanistan. Tot zijn moeder hem zei dat het geen leven meer was voor hem en Bismellah in het dorp. “Mijn vader is een officier in het Afghaans leger. Hij werkt ver weg, dichtbij Kandahar. In ons dorp wonen slechte mensen. Thuis aan de deur hingen ’s morgens soms briefjes: We zoeken uw vader. Omdat hij voor de regering werkt. Maar ik heb mijn vader al 3,5 jaar niet meer gezien. Op een dag hebben ze Bismellah en mij ontvoerd en mij gefolterd. Met een mes hebben ze in m’n vingers gesneden. Ze hebben m’n tanden uitgeslagen. En met knuppels sloegen ze op mijn knieën. Nadien hebben ze ons in een rivier gegooid.”
“En daarom zijn we nu hier.” België is goed voor hem. “De mensen hier ben ik dankbaar. Al ben ik soms wel boos dat ik zo lang moet wachten op mijn erkenning als vluchteling. Want zolang ik niet erkend ben, kan ik voor België niet meedoen aan internationale tornooien. En dat wil ik nu net: met België hogerop in karate.”
De karatevrienden in Ham zijn echt als sterren aan de hemel voor mij. Niet financieel, maar ze helpen me wel op vele andere manieren. Ja, ik ben speciaal teruggegaan naar Ham
Mohammed AFZAL AZIZI