“Er schuilt iets sinister onder die lieflijke popnummers”
Debuutplaat Peerse Rhinos Are People Too werd hun grote heruitvinding
Vier jaar. Niet enkel de periode tussen twee Olympische Spelen, maar ook de tijd die de Peerse popgroep Rhinos Are People Too nodig had om zichzelf Copernicaans te omwentelen. Met de heerlijke debuutplaat ‘Hello From The Gutters’ kondigen de winnaars van De Nieuwe Lichting 2013 zich eindelijk écht aan in het Vlaamse poplandschap. “Op je 21ste heb je nog geen plaat in je”, zegt frontman Pieter-Jan Decraene. Wie de eerste keer naar de tien stukjes breedbeeldpop met spatjes ruis op ‘Hello From The Gutters’ luistert, merkt het meteen: Rhinos Are People Too 2.0 is een zonnestelsel verschil met het schuchtere shoegazebandje dat in 2013 samen met Tout Va Bien en Soldier’s Heart de eerste editie van De Nieuwe Lichting, de talentenwedstrijd van Studio Brussel, won. “De muziek die we voorheen speelden, was ik gewoon beu”, zegt Pieter-Jan Decraene (26), het brein achter het Peerse zestal. Al liet die heruitvinding - alsof noiserockers uit de nineties uw favoriete pophits uit de fifties coveren - vier jaar op zich wachten. “Een bewuste keuze. Onze EP uit 2015 hebben we zo snel mogelijk proberen uit te brengen, maar achteraf bleek dat we er meer tijd in hadden moeten steken. We waren een doodlopend straatje ingereden. Dat heeft me gedwongen om aan een eigen geluid te boetseren. Een jaar lang heb ik drie dagen per week in de studio van Koenraad (Foesters, keyboardspeler, nvdr.) gezeten. Zo is ‘Hello From The Gutters’ ontstaan: we trekken de studio in met een batterij pedalen, en zien wel wat daar uit komt.”
Voor een plaat die geregeld donkere oorden opzoekt, blijven jullie wel mooi binnen het popstramien.
“Ik wil niet dat het té donker wordt, dat je luisteraars zou afstoten. Het is wel leuk om op het eerste zicht lieflijke muziek te maken, waarbij er iets sinister onder de oppervlakte borrelt. Al dwingt Loes(Caels, frontvrouw en vriendin van Decraene, nvdr.) haar stem ons wel die richting uit: ze heeft een breekbare stem, daar kan je niet zomaar alles overheen smijten.”
“Niet dat ik mezelf trouwens een groot singer-songwriter waan, maar ik ben haast autistisch als het op structuur aankomt. Die popnummers vormen een canvas om tegen te werken. En tegelijk Pieter-Jan DECRAENE Rhinos Are People Too zijn ze een verzekering dat ondanks alle geëxperimenteer er op het eind een fatsoenlijke song op plaat staat. Dat is de perfectionist in me die dan spreekt.”
Single ‘L.A. Confidential’ haalde de mosterd bij de gelijknamige film, op de hele plaat wordt er met filmverwijzingen gestrooid. Waarom?
“Het is geen conceptplaat op zich geworden, maar elk nummer handelt tekstueel over een specifieke film, gaande van ‘Donnie Darko’ tot ‘Zodiac’. Dat kwam door het schrijven van ‘L.A. Confidential’, overigens: daarvoor had ik enkele tekstflarden neergepend over het cliché van de jonge actrice die zich in de donkere uithoeken van Hollywood verdwaalt. Een beetje zoals Kim Basinger in ‘L.A. Confidential’: een escorte die je kan inhuren omdat ze op een bekende actrice lijkt. Dat soort donkere verhalen vind ik ontzettend intrigerend.”
“Grappig wel: ik ben al aan een opvolger aan het sleutelen, en daarop zijn de teksten net heel persoonlijk. Ik had dat precies nodig, om de inspiratie voor mijn teksten eerst ergens anders te rapen.”
De hoes, die je trouwens zelf maakte, komt net zo filmisch over: een gigantische hand die een stad tekent en vervolgens in brand zet.
“Ik wou bewust geen bloedserieuze hoes die schreeuwde: ‘We hebben een conceptplaat gemaakt.’ Toch wou ik alle nummers thematisch verbinden. Ineens zag ik een beeld voor me: dat al die donkere personages uit de films die me inspireerden, in dezelfde stad woonden. Daar komt ook de albumtitel vandaan: het is een kleurrijk Sin City, geen stad die in onze wereld bestaat. Gelukkig maar. Daarom zet de maker de stad in brand: die straten ogen anoniem, maar er gebeurt van alles dat niet in de haak is.”
Onlangs kroonde Studio Brussel zijn Nieuwe Lichting van 2017. Hoe kijken jullie als winnaars van de eerste editie terug op die ervaring?
“Voor alle duidelijkheid: we zijn heel dankbaar dat Studio Brussel ons tot winnaar uitriep. Het heeft de keuze om honderd procent voor de muziek te gaan, gemakkelijker gemaakt. Maar tegelijk houden ze je een sappige wortel voor: je denkt dat het de grote doorbraak is, en dan merk je al snel dat het winnen van de Nieuwe Lichting geen garantie is op airplay.”
“En eerlijk: toen we wonnen, stond de band nergens. We hadden gewoon snel iets ingestuurd voor die wedstrijd. Achteraf bleek ook dat de meeste bandleden niet dezelfde ambities hadden, die zijn ondertussen opgestapt. Op je 21ste weet je nog niet waar je naartoe wil, we waren nog te veel bezig met het studentenleven. En op die leeftijd had ik gewoonweg nog geen plaat in me. Daarom was het zo belangrijk dat we onze tijd pakten.”
Je merkt al snel dat het winnen van de Nieuwe Lichting geen garantie is op airplay
Hello From The Gutters’, Zeal, nu verkrijgbaar. De band speelt dit voorjaar onder meer op het uitverkochte Little Waves Festival in Genk (8/4, met o.m. Grandaddy en Peter Brodcerick) en in de AB (3/5). Alle info en data: www.rhinosarepeopletoo.be