Wegkampioen wordt veldrijder
Joachim Vanreyten neemt drastische beslissing
Een nationale beloftenkampioen, die met de Trofee Maarten Wynants ook een profkoers wint, de beste is in een rit in de Ronde van Piëmont, Belgisch kampioen ploegentijdrit wordt en een half jaar later besluit om de weg links te laten liggen om alles op het veldrijden te zetten… dat moet een grap zijn. Toch niet, want dat is precies wat Joachim Vanreyten heeft beslist. Dit seizoen heeft de 22-jarige beloftenkampioen uit Kinrooi nog geen enkele wegwedstrijd gereden. Als voorbereiding op het seizoen paste hij ook voor een stage met zijn ploegmaats van Vastgoedservice.
“Het zal nog even duren vooraleer ik mijn eerste wedstrijd op de weg rijd. Volgens mijn planning zal ik dat pas vanaf mei doen. De Trofee Maarten Wynants ga ik allicht rijden, omdat ik daar vorig jaar won. Maar voor de rest zal de focus totaal niet op de weg liggen. Ik wil alles op het komende veldritseizoen zetten. Dat is geen grap. Het is geen plotse beslissing, ik heb er heel lang over nagedacht.” Vanreyten beseft dat hij niet de gemakkelijkste beslissing heeft genomen. “Toen ik het aan de ploegleiding meldde, waren ze verrast en allesbehalve enthousiast. Maar ik heb altijd een boontje gehad voor het veldrijden. Ik heb tijdens de winterperiode altijd en met veel plezier op de crossfiets getraind. De voorgaande jaren heb ik altijd in ploegen gereden, waar alleen de weg telde, waardoor veldrijden niet aan de orde was en ik heb dat gemist.”
Twee jaar
Joachim VANREYTEN Maar ook als jeugdrenner verscheen Vanreyten nooit aan de start van een veldrit. “Klopt, het is al geleden van uit mijn aspirantenperiode. Ik besef dat het niet makkelijk wordt. Ik heb een hele weg af te leggen, zeker op technisch vlak. Het is van nul beginnen.. Maar met Tom De Kort - ook trainer van Laura Verdonschot - heb ik een goede mentor. Ik zal ook in materiaal moeten investeren, want ik snap dat de ploeg eerst wil zien wat ik op dat vlak in mijn mars heb. Maar ik geloof erin. Ik nam die beslissing met mijn hart en uit liefde voor de veldritsport.” Afgelopen winter nam Vanreyten al deel aan enkele trainingen van de veldrijders uit zijn team. Hij reed ook een viertal crossen tussen de profs. “De goesting is daardoor nog toegenomen. Ook onze ploegleiders Tom Vannoppen en Johan Verstrepen zagen potentieel in mij. Ik geef me twee jaar de tijd en ga me optrekken aan elke vooruitgang die ik boek. Mocht het niks worden, dan kan ik nog altijd terugkeren naar de weg.”
Universiteit
Dit schooljaar startte Vanreyten een universitaire opleiding kinesitherapie. Heeft dat meegespeeld in zijn beslissing? “Een beetje”, knikt hij. “Ik besef dat de kost verdienen met koersen niet evident is. Zelfs al kom je in een World Tourploeg terecht, dan nog is de kans dat je genoeg verdient om nooit meer iets anders te moeten doen, kleiner dan de Lotto winnen. Dat ik als nationaal kampioen bij de beloften niet aan een profcontract raakte, zegt alles. De deur bij Veranda’s Willems-Crelan en Pauwels-Vastgoedservice stond op een kier, maar ging niet verder open. Ik heb er alles voor gedaan om prof te worden. Maar als het niet lukt, moet je conclusies trekken. Vandaar mijn beslissing om weer te studeren en om een nieuwe uitdaging aan te gaan.”